VON SOLO – Alles is veel makkelijker als je drinkt.



Deel 347. Die eerste dagen   
    
Alles is veel makkelijker als je drinkt. Opstaan met de gedachte dat er in de middag bier zal zijn. Nooit echt hoeven na te denken over wat je zal bestellen als je in de kroeg bent en toch een zee van keuze hebben. Als je weet wat je drinken wil, dan kun je het eten er zo omheen verzinnen. En eten hoeft ook niet per sé. Een zak borrelnootjes of chips is ook goed. Altijd een reden om sociaal te zijn of naar een verjaardag te gaan, als er maar wat te drinken is. Verveel je je, dan kun je altijd nog gaan drinken. Dat is altijd goed. Je kunt het samen doen, maar ook in je eentje, als de ander geen zin heeft. Dat maakt niet uit. Drinken is altijd goed en het blijft ook goed gaan zolang je niet stopt.

Een heerlijk halve literblik Pools bier van de avondwinkel in Rotterdam. Een ijskoude, beslagen pul in een Biergarten in Berlijn. Een glas rode wijn bij een goed stuk vlees in een Parijse Brasserie. Een Pastis op de middag op een Frans terras. Een whisky in het schemerdonker met een boek erbij. Een Duvel, een Westmalle, een Orval. Merlot, Shiraz, een Morgon vieilles vignes, een dikke Haut-Médoc. Donkere rum Saint-James uit Martinique, een messcherpe Ardbeg. Alles, het is allemaal lekker. En het is zo simpel. Je koopt, je bestelt, of je pakt gewoon uit de koelkast en drinkt. En drinkt. Altijd een reden. Altijd een invulling. Altijd goed.

Alles is veel makkelijker als je drinkt. Er is altijd een invulling van de tijd. Een vervulling van een verlangen. Een reden om het leven een gouden randje te geven. Ook als er niks te vieren valt is het feest. Ook als er niets gebeurd of gedaan is, was het goed. Altijd gezelligheid. Het maakt de mensen dragelijk. Het is makkelijk, want het kan altijd en niemand vindt het echt raar als je het niet te gek maakt. Mensen doen zelfs graag met je mee. Dagen vliegen voorbij gevuld met snel vervagende herinneringen. Telkens weer die eerste slok. Het vage gevoel van beneveling, de bevlogenheid van vergeten woorden. Het zo ontzettend erg met elkaar eens zijn over de belangrijkste dingen die de volgende dag vervlogen zijn. Alles zal terugkeren als er de volgende dag weer gedronken wordt. Dat is een belofte.

Toen het warm werd dit jaar, ben ik beginnen drinken. Ik weet nu dat een koud biertje het enige elixer is dat de vermoeidheid zal verdrijven. De toverdrank die Asterix weer onkwetsbaar maakt. De enige exorcist die de Satan van verveling kan verdrijven. De enige liefde die het leven zin kan geven en nooit weg zal gaan, er altijd zal zijn. De enige betrouwbare yogi die het moment écht tot het zijn in het nu kan maken. Het bloed dat je doet kruipen, waar je niet verder na hoeft te denken. Niet meer hoeft te proberen. Enkel naar de koelkast te lopen voor de oplossing waarvan vijf procent vol voldoende is om alles honderd procent op te lossen.

Sinds drie dagen sta ik nu droog. Op mijn schouder fluistert een stem, dat er meer is. Meer dan dat alles hierboven. Dat het goed is, wat ik doe. Dat ik ervan verzekerd mag zijn, dat dit beter is en beter zal worden. De andere schouder zwijgt en ik kan bijna de zelfverzekerde glimlach zien die een snode overwinnaar eigen is.


VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST,  PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op
www.vonsolo.nl
  Lees de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl 

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter