Lisan Lauvenberg † over Komrij: ‘Wist je toen je op sterven lag dat je vermenigvuldigd zou worden in woorden en in liefde….’ – NU met MERIK VAN DER TORREN voor LISAN – MAX LEROU: ‘Ach lieve grappige onderhoudende Lisan,…’


Voor Lisan Lauvenberg

Je bent weg, luidt het bericht,
alle betekenis zuigt weg
uit de wind in de bomen,
het lachen van meisjes op straat,
het open raam van de overbuurman;
een groet klinkt hol in mijn oren
 
en ik schenk nog eens in, proost op je,
die ergens daarboven toeven moet en
hoop dat je plezier hebt, zoals ik je ken,
grappend met vrienden of juist
romantische gedichten lezend
in je mooie jurk.


Merik van der Torren
Ach lieve grappige onderhoudende Lisan,. Ze won als eerste de Jantje van Leiden wisseltrofee. Een jaar later was ik aan de beurt. Verknocht als ze aan het beeldje was geraakt, ‘vergat’ ze het mee naar het Leidse café te nemen waar ik als opvolger zat te wachten om die mooie prijs uit haar handen te mogen ontvangen. We hebben er smakelijk om gelachen. Later in Eijlders maakte ze het met een mooi glas wijn alsnog goed. Het beeldje heeft daarna een heel jaar bij mij thuis staan te pronken. Waar het nu is weet ik niet net als we nu niet weten waar Lisan nu is…ik vermoed een mooi plekje in de kosmos, in gezelschap van al die mooie dichters die het pad voor haar geëffend hebben.
Wat mij betreft had ze de Jantje mogen houden; ik plaats hem hier alsnog voor Lisan. Ze wordt gemist…

Max Lerou

Lisan Lauvenberg gisteren op 10 augustus 2021 op 60 jarig leeftijd overleden – vaste gast op pomgedichten hieronder over de dood en Komrij –

en hier in poëzie over Remco Campert – pomgedichten punt nl stopt als eerbetoon aan Lisan vandaag de persen – wij gedenken haar met enkele van haar schitterende bijdragen – dit poëziekind:


We waren in de Algarve in Portugal en hoorden het bericht over de dood van Komrij via een vriend uit Nederland. En dan gebeuren er vreemde dingen met de waarneming, De dode verschijnt steeds weer, levendiger dan ooit, in alle honderden kleine herinneringen verschijnt hij steeds weer opnieuw.

Hoe het fabeldier verder leeft.

Je zweefde op het strand voorbij
niet een keer
maar in honderden gedaantes
van je geboorte tot je sterven

het was alsof ik tussen zee
en hemel jou pogingen
tot overleven zag

Een laatste kans om woordeloos
te bewijzen dat het genoeg
en voor eeuwig was.

Wist je toen je op sterven lag
dat je vermenigvuldigd zou worden
in woorden en in liefde.

Dat geven we je nu mee
hoe geliefd en gezien je was.
We vinden je steeds opnieuw
in je woorden, bij de zee en in ons hart.


©lisan lauvenberg
juli 2012


pom: een waar eerbetoon. De gevoelige snaar. En nu weten we het. Dat we vermenigvuldigd worden in woorden en in liefde. Dat maakt het sterven tot iets om naar uit te zien. Ook als u gaat lieve lezer zullen we erover berichten hier op de pom. Want als er een site is gemaakt van woorden en van de liefde is het deze site wel. Ik wens u een vredig gaan. Lisan lezen en dan sterven. Een heerlijk vooruitzicht. Wij staan voor u klaar. Laat ons niet te lang wachten asjeblieft.


Geachte heer Wolff,
Aangezien het geen pas geeft het verscheiden van dhr. Komrij middels een zogenaamde wedstrijd er nog eens extra in te wrijven doe ik niet mee. Pro forma sturen we vanuit Leiden een gedicht. Buiten mededinging. Het is al erg genoeg wat er vrijdag gebeurde alhier. Een fragment van een willekeurig ooggetuigenverslag:

..triest hoor. Bij de Leidse boekhandel Kooijker aan de Breestraat zijn inmiddels hevige rellen uitgebroken. Een hysterische menigte drong de winkel binnen om de bundels en bloemlezingen van de gewezen Dichter des Vaderlands te bemachtigen. Inmiddels is de Mobiele Eenheid ingezet om de zaak te ontzetten. Het is een zwarte dag voor de dichtkunst. De man die mij inspireerde met zijn bloemlezingen is heengegaan. Ik leerde talloze gedichten uit mijn hoofd van met name zijn verzamelbundel van 1000 en enige gedichten van de 19e en 20e eeuw. Bedankt meneer Komrij.



Stop de klokken, start de persen.


Onmiddelijk na zijn sterven sloegen de persen
op hol. Alle jongens na het uur geboren waar
in het journaal de melding deed -er passeren
er veel, maar dit was geen moment om te

passeren- droegen zijn naam. Auden’s gedicht
werd werkelijkheid. Er sloegen klokken twaalf,
de hele dag. Zelf kon ik mijn tranen niet stop
pen. Dood was dood, maar niet voor hem. Die

stem. Die blik. Dat hoofd. Mijn ongeloof. God
had nooit mogen bestaan. Maar ook nooit zijn
verzonnen. Ik kocht sigaretten en begon met

roken. Als hij dood was dan ik ook. Rode lichten
deerden me niet. Ik wou dat ik het leven ook liet.
Ik bladerde voor de laatste maal door zijn gedichten.


Martin M Aart de Jong.

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter