Yvonne Koenderman spint: ‘ik wil nodig zijn en niet nodig hebben, terwijl ik toch heel veel nodig heb. Ik geef liever dan dat ik neem en ik weet dat dat niet altijd het juiste is…’
Degene die me al wat jaartjes volgen kennen mijn spinnenbeest al. De afgelopen jaren heeft hij heel wat gedachtespinsels aan elkaar geregen. Soms lijkt hij ver weg en op andere tijden is hij onzichtbaar aanwezig, observeert vooral en denkt er ongetwijfeld het zijne van. Vandaag hing hij ineens voor me, bungelend aan dat draadje van hem, vol aandacht naar me kijkend over dat halve brilletje van hem. “Hé spin , jou heb ik een lange tijd niet gezien, waar was je?” Hij haalt even zijn wenkbrauwen omhoog, kijkt met een oog schuin over zijn brillenglas heen en zegt;
“Had je me dan nodig meis, het lijkt momenteel alsof je niemand nodig hebt, alsof je alle hulp en aandacht die je kan krijgen van je afstoot, onder het mom van…Zeur niet, ik kan het zelf…ik ben pas ziek als ik niets meer doe en als ik niets meer doe, zet dan die 8 plankjes maar klaar in de kamer.” Er komt een kleine glimlach om mijn mond, ik was bijna vergeten hoe het zat met die spinnen gedachten.
“Ik begrijp wat je bedoel, maar ik wil nodig zijn en niet nodig hebben, terwijl ik toch heel veel nodig heb. Ik geef liever dan dat ik neem en ik weet dat dat niet altijd het juiste is, ik luister ook liever dan dat ik praat, maar kan stilzwijgend veel zeggen in stormachtige stiltes.” Het kleine web van de spin komt even in beweging omdat hij lachend wiebelt aan zijn draad en langzaam laat hij zich nog een stukje zakken om wat dieper in mijn ogen te kijken. “Stilzwijgend veel zeggen in stormachtige stiltes…je maakt er een cryptisch geheel van wat alleen door weinigen begrepen zal worden meis en sommigen zal doen lachen. Blijf vooral stormachtigstil, geniet van die kleine momenten als ze op je pad komen, want dat doe je nog steeds net als van de warmte van het thuis. Ga eens wat doen met die verhalen van achter de voordeur, stuur ze met een maand of twee naar Troost en laat ze lezen, dan kan je nog twee maanden bijschaven mocht je dat willen. Er is zoveel geschreven en nog meer in het hoofd, dus gooi het er eindelijk eens uit en doe er iets mee.” Bedachtzaam kijk ik hem aan, bril scheef op zijn spinnenkop, wiebelend voor mijn neus. “Ik heb je gemist spinnen beest van me.” “Je bedoeld, ik heb mezelf gemist? Ik ben tenslotte niet meer als de spiegel van…” Terwijl hij snel naar boven klimt richting het web fluister ik hem zacht na. “dank je, voor je wijze woorden en blijf vooral in de buurt”
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
