Yvonne Koenderman nu op een punt dat eten echt niet meer gaat, drinken lastig is en praten nog meer ….,

Yvonne Koenderman maakt moeilijke weken mee en doet verslag op pomgedichten – wat ben ik blij met haar woorden – harde realistische waarnemingen en gevoelens – maar … op zijn/haar yvonne koendermans genoteerd – en dat ze door de sneeuw mag gaan in haar tuintje zoals poezen dat ook doen – alsof ze door de slagroom moeten – wensen wij Yvonne en dat de dinsdag Yvonnes kant uitvalt. hou je taai!


Nog een week en dan komt chemo 8.
Tenminste, de twijfels zijn aanwezig of hij door kan gaan, maar dat verlossende antwoord horen we dinsdag na het bloedonderzoek.
Tot die tijd rommelen we thuis wat aan. De sneeuw is mooi, maar de wandelingen waar naar werd uitgekeken zijn nog niet gemaakt, we zijn niet veel verder gekomen dan die stappen in de tuin, maar het scheelt ook een hoop, je hoeft je niet voor die ander die je misschien tegenkomt op te tutten en dat masker aan te trekken. Pruikje op, kleur op je wangen, zodat wanneer iemand vraagt hoe gaat het, je lachend kan roepen goed hoor!

Terwijl het eigenlijk kut  gaat, je niet kan roepen of lachen omdat de ontstekingen als gevolg van de chemo te veel zeer doen, laat staan een afschrikkend gezicht zijn voor een ander als je je mond te veel open doet. Het is dus kut, met ondanks dat zwarte momenten van humor. “Mam…doe je mond eens een beetje open en beweeg dan met je tong achter je tanden. Brrrrrr het is net of er twee ogen van een monster naar je staren” Hillariteit ten top en iedere keer dat ik probeer mijn tanden te poetsen heb ik sinds die dag een gesprek met de steeds groter wordende ogen achter mijn tanden dat het tijd wordt dat hij oprot. Helaas trekt het zich er niets van aan.

Ik mag nog steeds niet klagen. Er zijn mensen die hebben dit vanaf chemo 1 en tegen de tijd dat het wegtrekt komt chemo 2. Ik hik als al het spul zijn werk goed heeft gedaan tegen 8 aan en kom nu op een punt dat eten echt niet meer gaat, drinken lastig is en praten nog meer, maar zonder uitzicht dat er nog 5 of 7 kuren komen.Het heeft ook voordelen. Je kan ineens in dat leuke bloesje of die skinny zwarte spijkerbroek van je dochter. Ja laten we hier even een leuke foto van maken…pruik op, wangetjes rood, wenkbrauwen die er niet zijn even bijtekenen en met de juiste lichtval van een winterzonnetje wat binnenkomt is daar een perfect gezellige Facebook foto. Zo een van zie je, het gaat prima, het gaat goed.

Als ik er goed over nadenk, dan gaat het eigenlijk ook goed, alleen dat tweeogend  monster met al zijn vriendjes  moet even snel mijn mond verlaten, zodat ik heerlijk kan genieten van mijn yoghurt of boterhammetje.

Yvonne Koenderman

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter