Home › Forums › in het archief: DE WEEK VAN…….. ANNE BORSBOOM IN 7 GEDICHTEN – elke dag 7 dagen lang berichten uit douce france
- Dit onderwerp bevat 0 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 6 jaren, 7 maanden geleden door Pom Wolff.
-
AuteurBerichten
-
-
28 augustus 2017 om 17:12 #6445Pom WolffSleutelbeheerder
DE WEEK VAN…….. ANNE BORSBOOM IN 7 GEDICHTEN – elke dag 7 dagen lang berichten uit douce france – de laatste dag – ‘onder mijn bed liggen dagdromen van toen er nog zon was – geef terug die zomer beste god’
Disco vanuit verre dorpen, op de camping een bingolater op de avond een prijs….Zaterdag, avond, donkere tafelachter het raam zien sterren hoe pogingenbij poging blijven, hoe eenkleine kerstboom nuzoetjesaan de kachel warmttussen regels door haar mezzonaast koorgezang de vrouwik vraag mijn buurman van destijds‘maar Joost, hoe gaat het met jou?Ik mis stemmen die klinkenals een koor dat klopt als een buurtschapdat ik had met joumet jullie, met mijn buurt…’in dit godverlaten oordwinterslaapt een kerkuilonder mijn bed liggen dagdromenvan toen er nog zon wasgeef terug die zomer beste god.Anne heeft pomgedichten een prachtige week geschonken – een rijk boeket uit het noordfranse. na elbert anne. een week lang genieten. een week van zacht verlangen en onderweg zijn – dank je wel Anne..mijn lichaam is hier
mijn hart ligt daar –
zo zal ik altijd onderweg zijn
misschien
dat ik daarom zo graag naast je zit
en nergens aan wil komen
pw
onze lieve ANNE BORSBOOM verzorgt 7 dagen lang in 7 gedichten de week van ANNE. ze stuurt haar gedichten vanuit ‘een cafe met paardenlotto’. “de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen wijds, het eten heerlijk…” schrijft anne mij vanuit verre streken links boven vanuit douce france – waar ze verblijft – al maanden verblijft. “Ik woon alweer een jaar in een gehucht in Frankrijk, zonder internet en telefoon.”
.
Vrijdag: Geen vlees, maar vis…
Chaos
In pluchen gordijnen glipte haar verleden
twee keer om de tafel, terug en weer
glijden haar handen met de vleug en tegen
ze ruikt zuurachtig en legt haar tanden in de soep
onder de wollen rok zuchten dampen van verwarring
toch luchten ze op
.Donderdag:
Marktdag in Hesdin. Couscous, tartiflette,
choucroute… de kok kookt, de schrijver schrijft
waren zijn handen gewassen
had hij niet gebeten
in prikkeldraad
had hij zich achter de rug
van zijn moeder
verscholen
voor bloempotkappers
voor de glazen ogen van zijn zus
voor gekromde tenen
was hij groter geweest
dan de buurjongen op het schavot
had hij, ja had hij
dan had hij
niet gelachen om de duif
die met hem meehuilt om vandaag
Pom ik hoop dat het goed doorkomt.
Is toch raar om in een cafe met paardenlotto
op de achtergrond poezie door te sturen.
Maar de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen
wijds, het eten heerlijk…
Woensdag:Bonjour, ik word gekust aan alle kantenen als het middaguur nadert, gaan we aan tafelwant zo doe je dat hier.Ondermaanshet is al even geleden dat ik met jou een herfst zong,bomen velde, een oud verhaal zweegwe braken takken aten bladluis deelden een nesthet is al even geleden dat ik met jou een winter kleurdevuren blies in dekens verdweenhet is al even geleden dat ik met jou over zee gingreddingsboten verlegde een Jan-van-gent in mijn vizierhet is al even geleden dat ik met jou een zomerwilde schilderen van een verdroogd paletonze lieve ANNE BORSBOOM verzorgt 7 dagen lang in 7 gedichten de week van ANNE. ze stuurt haar gedichten vanuit ‘een cafe met paardenlotto’. “de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen wijds, het eten heerlijk…” schrijft anne mij vanuit verre streken links boven vanuit douce france – waar ze verblijft – al maanden verblijft. “Ik woon alweer een jaar in een gehucht in Frankrijk, zonder internet en telefoon.”.dinsdag:Omdat het vandaag weer regent in Pas de Calais.Ik denk aan jl winter met kerstkou, en aan dat het niet uitmaaktof het augustus is of winter, een kachel warmt altijdkaarsen in kerstkouwoedend de houtkacheldeuren gaan dicht achtergasten die menen dat de uilaan de wand een kopie isik weet uit welk penseel,maar laat het zoen met jou was de tijd zonder inktzonder een letter vastalle woorden wogen zwaar tot lichtzwaarin dronken uren laaiden dichtregelsop de vlucht voor vasthouderijde ochtenden gleden lang voorbijeen dejeuner en zo bleven we alerten groeiden niet dichter dan nodigde stoelen staan stil nuaan de lamp een vergeten halfparasietaan de boom gedijde hijhier vallen bes en bladhier blaft een hond van vergeeft een rat het niet opvoor hij het brood dat hem voertkauwt tussen tanden geel alsde tulpen op dit oude bladonze lieve ANNE BORSBOOM verzorgt 7 dagen lang in 7 gedichten de week van ANNE. ze stuurt haar gedichten vanuit ‘een cafe met paardenlotto’. “de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen wijds, het eten heerlijk…” schrijft anne mij vanuit verre streken links boven vanuit douce france – waar ze verblijft – al maanden verblijft. “Ik woon alweer een jaar in een gehucht in Frankrijk, zonder internet en telefoon.”
Maandag:Al lang geen wasdag, maar een dagals andere dagen met een nog warme haas langs de weg…Carmina Buranaiedere minuut leggen mijn vingersvast zoveel ik kan zeggenkan denken dateen kind wil wetenwelke tijd ik, welke tijd zijen hoeveel tijd ik, zijtempo doeloe, nee,nee, nu vite, vitestemmen houden mij stil,maar stil, hoor welke snelheidmij dichter brengt bij tijddichter bij zin van zijndichter bij waarheid, dichter bij zijnmijn, zijn, zijn, mijn mijn zijn…na de prachtige dagen verzorgd door elbert gongrijp opnieuw een groot kado aan de lezers van pomgedichten. onze lieve ANNE BORSBOOM verzorgt 7 dagen lang in 7 gedichten de week van ANNE. ze stuurt haar gedichten vanuit ‘een cafe met paardenlotto’. “de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen wijds, het eten heerlijk…” schrijft anne mij vanuit verre streken links boven vanuit douce france – waar ze verblijft – al maanden verblijft. “Ik woon alweer een jaar in een gehucht in Frankrijk, zonder internet en telefoon.” ben je al verwilderd vroeg ik haar – het antwoord: ‘Ben hier totaal tam geraakt.’ dat we het mogen gaan meemaken – vanaf zondag elke dag een beetje frankrijk op ons bord – o heer – anne lezen en dan ….. – nou ja laten we het sterven nog even uitstellen. laten we anne – tamme anne – de komende week gaan genieten – het wordt mooi! dat zeg ik u. de zondag!
.
Zondag:Nergens een levend tekenin dit kerkdorp zonder klok.wat zit ik hiereen keuken vul je nietmet letters, daarbakken taarten, lopenkatten langs benenvlijmend om visof kaas, als de katvan kaas houdtwat lig ik hiereen bed voor tweekamer breed een zoldersoms een voetstap ofacht vlugge potenstokken naast het bedtussen twee mureneen deurwat loop ik hierin kamers voor de zondagmusicerende muizenachter mij een enkele ratgebloemde ramenzal de zon doorkomen?wat staan die bomen hierstil tegen vorstverletblauwbovenin een parasietbolnergens een levend tekenmaar zie… een vliegtuigeen knipoogwit is het hierniemand die dit wit kleurtals in de stad van waterfietsenvan stoeptegelsvolgekalkte kadeswater in de slootwit blijft het hierniemand die hier zou willen zijn
-
-
AuteurBerichten
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.