in het archief: DE WEEK VAN…….. ANNE BORSBOOM IN 7 GEDICHTEN – elke dag 7 dagen lang berichten uit douce france

Home Forums in het archief: DE WEEK VAN…….. ANNE BORSBOOM IN 7 GEDICHTEN – elke dag 7 dagen lang berichten uit douce france

Weergave van 0 reactie threads
  • Auteur
    Berichten
    • #6445
      Pom Wolff
      Sleutelbeheerder

      DE WEEK VAN…….. ANNE BORSBOOM IN 7 GEDICHTEN – elke dag 7 dagen lang berichten uit douce france – de laatste dag – ‘onder mijn bed liggen dagdromen van toen er nog zon was – geef terug die zomer beste god’

      Disco vanuit verre dorpen, op de camping een bingo
      later op de avond een prijs…
      .
       
      Zaterdag, avond, donkere tafel
      achter het raam zien sterren hoe pogingen
      bij poging blijven, hoe een
      kleine kerstboom nu
      zoetjesaan de kachel warmt
       
      tussen regels door haar mezzo
      naast koorgezang de vrouw
       
      ik vraag mijn buurman van destijds
      ‘maar Joost, hoe gaat het met jou?
      Ik mis stemmen die klinken
      als een koor dat klopt als een buurtschap
      dat ik had met jou
      met jullie, met mijn buurt…’
       
      in dit godverlaten oord
      winterslaapt een kerkuil
      onder mijn bed liggen dagdromen
      van toen er nog zon was
       
      geef terug die zomer beste god
       .
      Anne heeft pomgedichten een prachtige week geschonken – een rijk boeket uit het noordfranse. na elbert anne. een week lang genieten.  een week van zacht verlangen en onderweg zijn – dank je wel Anne.
      .

      mijn lichaam is hier

      mijn hart ligt daar –

      zo zal ik altijd onderweg zijn

       

      misschien

      dat ik daarom zo graag naast je zit

      en nergens aan wil komen

       

      pw

      onze lieve ANNE BORSBOOM verzorgt 7 dagen lang in 7 gedichten de week van ANNE. ze stuurt haar gedichten vanuit ‘een cafe met paardenlotto’. “de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen wijds, het eten heerlijk…” schrijft anne mij vanuit verre streken links boven vanuit douce france – waar ze verblijft – al maanden verblijft. “Ik woon alweer een jaar in een gehucht in Frankrijk, zonder internet en telefoon.”

       

      .

      Vrijdag: Geen vlees, maar vis…

        

      Chaos

      In pluchen gordijnen glipte haar verleden

      twee keer om de tafel, terug en weer

       

      glijden haar handen met de vleug en tegen

       

      ze ruikt zuurachtig en legt haar tanden in de soep

      onder de wollen rok zuchten dampen van verwarring

       

      toch luchten ze op

      .

      Donderdag:

      Marktdag in Hesdin. Couscous, tartiflette,

      choucroute… de kok kookt, de schrijver schrijft

       

      Farid Farjad-violin man cry

       

      waren zijn handen gewassen

      had hij niet gebeten

      in prikkeldraad

      had hij zich achter de rug

      van zijn moeder

      verscholen

      voor bloempotkappers

      voor de glazen ogen van zijn zus

      voor gekromde tenen

      was hij groter geweest

      dan de buurjongen op het schavot

      had hij, ja had hij

      dan had hij

      niet gelachen om de duif

      die met hem meehuilt om vandaag

      Pom ik hoop dat het goed doorkomt.

      Is toch raar om in een cafe met paardenlotto

      op de achtergrond poezie door te sturen.

      Maar de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen

      wijds, het eten heerlijk…

      Woensdag:
      Bonjour, ik word gekust aan alle kanten
      en als het middaguur nadert, gaan we aan tafel
      want zo doe je dat hier.
       
      Ondermaans
       
      het is al even geleden dat ik met jou een herfst zong,
      bomen velde, een oud verhaal zweeg
      we braken takken aten bladluis deelden een nest
      het is al even geleden dat ik met jou een winter kleurde
      vuren blies in dekens verdween
      het is al even geleden dat ik met jou over zee ging
      reddingsboten verlegde een Jan-van-gent in mijn vizier
      het is al even geleden dat ik met jou een zomer
      wilde schilderen van een verdroogd palet

       

      onze lieve ANNE BORSBOOM verzorgt 7 dagen lang in 7 gedichten de week van ANNE. ze stuurt haar gedichten vanuit ‘een cafe met paardenlotto’. “de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen wijds, het eten heerlijk…” schrijft anne mij vanuit verre streken links boven vanuit douce france – waar ze verblijft – al maanden verblijft. “Ik woon alweer een jaar in een gehucht in Frankrijk, zonder internet en telefoon.”
      .
      dinsdag:
      Omdat het vandaag weer regent in Pas de Calais.
      Ik denk aan jl winter met kerstkou, en aan dat het niet uitmaakt
      of het augustus is of winter, een kachel warmt altijd
       
       
      kaarsen in kerstkou
      woedend de houtkachel
       
      deuren gaan dicht achter
      gasten die menen dat de uil
      aan de wand een kopie is
       
      ik weet uit welk penseel,
      maar laat het zo
       
      en met jou was de tijd zonder inkt
      zonder een letter vast
      alle woorden wogen zwaar tot lichtzwaar
       
      in dronken uren laaiden dichtregels
      op de vlucht voor vasthouderij
      de ochtenden gleden lang voorbij
       
      een dejeuner en zo bleven we alert
      en groeiden niet dichter dan nodig
       
      de stoelen staan stil nu
      aan de lamp een vergeten halfparasiet
      aan de boom gedijde hij
       
      hier vallen bes en blad
       
      hier blaft een hond van ver
      geeft een rat het niet op
      voor hij het brood dat hem voert
       
      kauwt tussen tanden geel als
      de tulpen op dit oude blad

       

       

       

      onze lieve ANNE BORSBOOM verzorgt 7 dagen lang in 7 gedichten de week van ANNE. ze stuurt haar gedichten vanuit ‘een cafe met paardenlotto’.  “de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen wijds, het eten heerlijk…” schrijft anne mij vanuit verre streken links boven vanuit douce france – waar ze verblijft – al maanden verblijft. “Ik woon alweer een jaar in een gehucht in Frankrijk, zonder internet en telefoon.”

      Maandag:
      Al lang geen wasdag, maar een dag
      als andere dagen met een nog warme haas langs de weg…
       
      Carmina Burana
       
      iedere minuut leggen mijn vingers
      vast zoveel ik kan zeggen
      kan denken dat
       
      een kind wil weten
      welke tijd ik, welke tijd zij
      en hoeveel tijd ik, zij
       
      tempo doeloe, nee,
      nee, nu vite, vite
      stemmen houden mij stil,
      maar stil, hoor welke snelheid
      mij dichter brengt bij tijd
       
      dichter bij zin van zijn
      dichter bij waarheid, dichter bij zijn
      mijn, zijn, zijn, mijn mijn zijn…

       

       

      na de prachtige dagen verzorgd door elbert gongrijp opnieuw een groot kado aan de lezers van pomgedichten. onze lieve ANNE BORSBOOM verzorgt 7 dagen lang in 7 gedichten de week van ANNE. ze stuurt haar gedichten vanuit ‘een cafe met paardenlotto’.  “de mensen hier zijn aardig, de ruimte er omheen wijds, het eten heerlijk…” schrijft anne mij vanuit verre streken links boven vanuit douce france – waar ze verblijft – al maanden verblijft. “Ik woon alweer een jaar in een gehucht in Frankrijk, zonder internet en telefoon.” ben je al verwilderd vroeg ik haar – het antwoord: ‘Ben hier totaal tam geraakt.’  dat we het mogen gaan meemaken – vanaf zondag elke dag een beetje frankrijk op ons bord – o heer – anne lezen en dan ….. – nou ja laten we het sterven nog even uitstellen. laten we anne – tamme anne –  de komende week gaan genieten – het wordt mooi! dat zeg ik u. de zondag!

      .

       

       
      Zondag:
      Nergens een levend teken
      in dit kerkdorp zonder klok
      .

      Cavron-Saint-Martin

       

      wat zit ik hier
      een keuken vul je niet
      met letters, daar
      bakken taarten, lopen
      katten langs benen
      vlijmend om vis
      of kaas, als de kat
      van kaas houdt
       
      wat lig ik hier
      een bed voor twee
      kamer breed een zolder
      soms een voetstap of
      acht vlugge poten
      stokken naast het bed
      tussen twee muren
      een deur
       
      wat loop ik hier
      in kamers voor de zondag
      musicerende muizen
      achter mij een enkele rat
      gebloemde ramen
      zal de zon doorkomen?
       
      wat staan die bomen hier
      stil tegen vorstverletblauw
      bovenin een parasietbol
      nergens een levend teken
      maar zie… een vliegtuig
      een knipoog
       
      wit is het hier
      niemand die dit wit kleurt
      als in de stad van waterfietsen
      van stoeptegels
      volgekalkte kades
      water in de sloot
       
      wit blijft het hier
      niemand die hier zou willen zijn
Weergave van 0 reactie threads
  • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.