bijdragen van Cartouche, kijkt deze week niet op een filosoof of staatsman meer of minder: ‘ Ich bin ja kein Berliner und auch nicht Jung mehr…’ – Sartre, Camus, Nietsche, Kant en Klaar en natuurlijk ook Simone de … passeren zijn revu.
Peter Posthumus troostrijk deze week – zoals gevraagd en bedoeld 2 regels van hoge kwaliteit met absolute filosofische waarde – speciaal ook geschreven voor alle vroeg dementerenden onder ons: ‘Wie zijn geheugen verliest/ is nooit meer iets kwijt‘ –
Ien Verrips, en lees ons Ientje deze week met een wereld act die in het wereldcircus van Carré niet zou misstaan: ‘ik kijk de diepte in omhoog
zie engelen…’ – hoe dichter gevallen engelen toch nog de lucht in tracht te kijken.
Vera van der Horst, maakt zich op onnavolgbare filosofische wijze druk om god weet wie of wat – filosofie van het zuiverste soort: je kan uren naar de regels staren en je weet nog niet wat je leest.
Ton Huizer, bewijst eenvoudigweg een aantal fenomenen die in stilte ten onder zijn gegaan
Frans Terken, staat stil bij het gaan : ‘gaan is een begin’ leert de dichter ons.
Rik van Boeckel, verbindt de eindjes aan elkaar
en Rob Mientjes, houdt een filosofisch betoog van 10 kantjes
geen wedstrijd deze week op pomgedichten punt nl – wél uw filosofische wijsheid in proza of in poëzie graag!
vanwege bijzondere (aangename) omstandigheden geen wedstrijd deze week – toch lezen we graag uw eigen korte wijsgerige bijdrage – bijzondere bijdragen om over na te denken – wellicht een éénhapscracker zoals peter le nobel zou kunnen opmerken – mogelijk een pareltje in taal – een kleinood om de week mee door te komen – we lezen u zo graag –
u kent de gewijzigde regels: bijdragen niet te lang svp tenzij noodzaak – stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw bijdrage in het item wordt geplaatst. commentaar – voor zover mogelijk – als altijd verzekerd.
als je zegt wie je niet bent –
houd je jezelf over –
een soort eerlijkheid die schoon is –
pomwolff
is nooit meer iets kwijt
Peter Posthumus
Eureka, o, Aurelius
jij die ieder Freudig weet
uit te lepelen als een
ei van Columbus
jij die Kant en klaar
Nietsche het toeval overlaat
kaf kan scheiden van rijp koren
poëzie van parlando
jij die mij met Sartre
en Camus rond de oren slaat
al Lacan ik je niet meer volgen
Ich bin ja kein Berliner
und auch nicht Jung mehr
mijn ex heette dan wel Simone
maar niemand ziet zo scherp
als mijn eigen Beau-voir
20-11-2022 / Cartouche
ik kijk de diepte in omhoog
zie engelen als superhelden
langs de wolken scheuren
ik kijk om me heen
de verte wenkt
belooft me meer
ook dat bevalt me
dan kijk ik in de spiegel
alwaar ik zie hoe laat het is.
nov 2022 – Ien Verrips
Niemand is een schoolvoorbeeld
voor deugd, wij allen zijn
de scheppers van de schijn
hoe nietsontziend verontwaardigd
kan je zijn.
Vera van der Horst
De oorverdovende stilte
in al onze radiotelescopen
komt me voor als het meest
overtuigende bewijs
van intelligent leven in het
heelal
Ton Huizer
Of het wijsgerig is? Vooral wijs om te doen, denk ik, en gewichtig genoeg.
Veel plezier met de bijzondere, aangename omstandigheden!
Warme groet,
Frans
Neem een loopje
Iemand moet het zeggen
en niet eromheen draaien
laat het een vrouw zijn
of een dokter die ook dochter is
een arts met een recept voor de benen
die zegt : gaan is een begin
een gewichtig medicijn dat ik voorschrijf
ik geef het als advies op een briefje
dat je ermee uit de voeten kunt
je legt genoeg gewicht in de schaal
en staat in stevige schoenen vandaag
kijk goed om je heen en je zult zien
je kunt er alle kanten mee op
zet je blik op de horizon
en de eerste stap is gezet
© FT 19.11.2022
Met filosofische groet
Rik
Stille verbinding
De verbinding is stil
doch het zijn er veel
zekerheid is geen drijfveer
maar het innerlijk van de tijd
uiterlijk straalt het als een zon
geeft warmte aan ieders hart.
Rik van Boeckel
Fijn weekend.
Rob Mientjes
————–
Geen idee
– Mag ik even uw idee zien?
Sorry agent, maar die heb ik vandaag niet bij me.
– Niet bij u?
Nee, niet bij me, ik had geen idee vandaag.
– Dan moet ik u helaas bekeuren meneer.
Bekeuren? Vanwege geen idee?
– Ja, vanwege geen idee.
Dat kan niet.
– Echt wel.
Heeft u enig idee, wat dat voor mij betekent?
– Nee, hoezo?
Oorlog misschien ooit meegemaakt, meneer agent?
– Nee, hoezo?
Dan heeft u zelf waarschijnlijk geen idee.
– Ik? jawel hoor, ik heb altijd mijn idee bij me.
Eentje?
– Hoezo eentje? Ik heb maar één idee!
– Eén idee, in oorlogstijd? Belachelijk!
Ja! Eén idee. Ik ben toch ook maar één persoon!
– U heeft werkelijk geen idee?
Echt wel!
– Met één idee komt u er niet in oorlogstijd meneer agent.
O, is dat zo. Nou leg dat dan maar eens uit?
– Dat is simpel. U moet vluchten en de vijand weet dat. Denkt u dan dat u aan één idee genoeg hebt? Indien ze één vluchtroute afzetten of onmogelijk maken, dan moet u toch minstens één ander idee hebben om de vlucht, de escape, mogelijk te maken? Scherp moet u zijn agent.
– Daar heeft u een punt meneer. Zo heb ik het nog nooit bekeken. In zo’n geval is het hebben van meer dan één idee wel handig. Bedank voor de tip.
– Graag gedaan agent.
Mag ik dan nu uw ideeën zien? U heeft er dus blijkbaar meer dan één.
– Ja! Maar meneer agent, u begrijpt het echt niet!
Hoezo? Ik ben toch niet dom?
– U heeft weer geen idee agent.
Nou leg het dan maar weer eens uit. Ik leer veel van u.
– Het is toch geen oorlog vandaag? Hoe dom kunt u zijn?
Verhip. Dat is waar. Dan heb je geen ideeën nodig.
– U begrijpt het meneer agent.
Fijn.
– Goedemorgen agent.
Goedemorgen.
