Vera van der Horst: over lekkere woorden en lekkere mensen: ‘..als iemand die ik gelijk leuk vind het over klotsende oksels gaat hebben is hij bij mij voorgoed afgebrand…’
Hallo romantische vriend hier weer een frutsel voor donderdag.
redaktie: ‘frutsel’?
Lekkere woorden
Net zoals ik bij mensen wel heb, dat ik ze, zonder verder ook maar iets over ze te weten, alleen op uiterlijk, spontaan vreselijk of leuk, of vreselijk leuk vind, heb ik dat bij woorden ook. Bij mensen kan mijn mening bij nadere kennismaking nog wel eens veranderen, maar sommige woorden zijn leuk of vreselijk, punt. Het gaat hierbij niet over waar de woorden voor staan, maar puur hoe ze klinken, in de mond liggen, je tong beweegt om ze te vormen, dat soort dingen. Poppetje is geloof ik wel mijn favoriet. Dat kan ik gerust zo’n tien keer achter elkaar zeggen of ik zet er een melodietje onder, dat geeft me een vrolijk gevoel. Net zoals: tuttebel, kuttekop, levelen, donderop, die huppelen gewoon je mond uit. Ja, huppelen hoort er ook bij.
Vreselijke woorden vind ik: correct, daar ga je bijna bij salueren, galerie, gatver, toch ligt dat niet aan die gal, want galisch vind ik wel weer grappig, of de combinatie klotsende oksels, waar de rillingen van over mijn rug lopen en dan scheet en adolecent, daar trek je al automatisch je neus bij op als je ze uitspreekt, probeer maar.
Dan heb je nog die heerlijke Zuid-Afrikaanse woorden, die erg grappig zijn omdat ze vaak heel plastisch vertellen wat het woord betekent zoals: muurprop wat een stopcontact is, een hysbak is een lift, een waslappie een washandje, een holrol een wc-rol, een plaatjoggie een disc-yockey, bekfluitjie een mondharmonica, maar de leukste vind ik wel prikkelpop wat een pin-up girl is.
Als nu iemand die ik op het eerste gezicht vreselijk vind zou zeggen: “Donderop zeg, het zal heel wat levelen kosten eer ik met die tuttebel door één deur kan, wat een kuttekop, van mij mag ze haar vinger in een muurprop steken, knapt ze misschien van op.” Dan zou ik hem zomaar ineens leuk kunnen vinden. Of omgekeerd als iemand die ik gelijk leuk vind het over klotsende oksels gaat hebben is hij bij mij voorgoed afgebrand. Ach ja, zo heeft ieder zijn eigenaardigheden. Ook een leuk woord overigens.
lieve groet Vera van der Horst
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
