De kattenbak al twee dagen genegeerd Op de overloop hing de lucht al een tijdje De avocados zijn op en de handzeep ook Ik moet boodschappen doen, ze zijn nu nog open Maar ik zit met m’n knieën op de grond It’s Time To Say Goodbye kwam langs op radio Ik weet niet hoe ik leven moet Huilend naast de kattenbak Een schepje in m’n ene hand In m’n andere een klein zakje met poep De boodschappenmevrouw achter de kassa Kent me ondertussen, ze helpt me altijd met mijn tassen Ik denk dat ze weet dat ik denk dat ik weet wat de mensen in de rij denken over wat ik eet Als ze zien wat ik op de lopende band leg Maar ze stelt me weer gerust dan Tassen die ik niet kan tillen Seksuele frustratie bij Dille en Kamille Ik weet niet hoe ik leven moet Huilend in de winkelstraat Zakken gevuld met dierenplaatjes Die ik ook nog eens aan die vervelende kinderen geven moet En dan denk ik aan m’n opa Die er niet meer is En dan denk ik aan m’n ex En dat geeft ook niet Ik verstop alles diep in het zand En vergeet het altijd naderhand tot op een dag het opeens aan komt draven Huilend naast de kattenbak Een schepje in m’n ene hand Misschien is het toch eens tijd om toch wat dieper te graven
wereldhit Mark Lohman – ‘ik weet niet hoe ik leven moet…’
De kattenbak al twee dagen genegeerd Op de overloop hing de lucht al een tijdje De avocados zijn op en de handzeep ook Ik moet boodschappen doen, ze zijn nu nog open Maar ik zit met m’n knieën op de grond It’s Time To Say Goodbye kwam langs op radio Ik weet niet hoe ik leven moet Huilend naast de kattenbak Een schepje in m’n ene hand In m’n andere een klein zakje met poep De boodschappenmevrouw achter de kassa Kent me ondertussen, ze helpt me altijd met mijn tassen Ik denk dat ze weet dat ik denk dat ik weet wat de mensen in de rij denken over wat ik eet Als ze zien wat ik op de lopende band leg Maar ze stelt me weer gerust dan Tassen die ik niet kan tillen Seksuele frustratie bij Dille en Kamille Ik weet niet hoe ik leven moet Huilend in de winkelstraat Zakken gevuld met dierenplaatjes Die ik ook nog eens aan die vervelende kinderen geven moet En dan denk ik aan m’n opa Die er niet meer is En dan denk ik aan m’n ex En dat geeft ook niet Ik verstop alles diep in het zand En vergeet het altijd naderhand tot op een dag het opeens aan komt draven Huilend naast de kattenbak Een schepje in m’n ene hand Misschien is het toch eens tijd om toch wat dieper te graven