VON SOLO over Stella Bergsma en andere vrouwen



Wat is dat toch met de geslachtelijke omgang tussen mensen. Het blijft een onderwerp, waar je tot aan het einde der dagen over kan blijven praten en schrijven. En nooit is er een uiteindelijke conclusie, die er als een strik omheen kan, opdat het onderwerp definitief afgesloten kan worden. Het verklaart waarschijnlijk een hoop zaken. Dat Von Solo toch ranzige gedichten kan blijven maken, die elke keer weer applaus oogsten. Dat oxicodon en antidepressiva beter verkocht worden als je een vrouwelijk fotomodel gebruikt als verkoopargument. En dat er een welig tierende markt is voor zowel speeltjes voor de man en voor de vrouw, die steeds beter gericht zijn op een imitatie van het echte.

Maar één onderwerp wil ik toch langzamerhand wel tot een slotsom gaan brengen. Dat is een fenomeen (of was het nou feromoon), dat ik al mijn hele leven heb gadegeslagen vanuit diverse invalshoeken. Het dogma, dat mannen altijd meer zin hebben dan vrouwen. Mijn conclusie is, dat dit dogma klopt. De argumenten die hiervoor spreken zijn de volgende. Ik heb aan den lijve nog nooit een vrouw meegemaakt, die net zo veel zin had als ik over een langere periode van tijd. En dan heb ik nog niet eens een buitenissig libido. Een tweede punt van onderbouwing is, dat mannen bijna nooit door vrouwen verkracht worden, terwijl jongens en vrouwen in vijfennegentig procent van de gevallen door mannen verkracht worden. Mannen hebben gewoon altijd zin. Een derde definitief bewijs is het succes van de app ‘Grinder’. Het is de meest succesvolle app die er bestaat om meteen fysiek contact te bewerkstelligen. Maar het grappige is, dat er alleen mannen op zitten. Dat is ook de reden dat deze app zo succesvol is. 

De natuur heeft het marktmechanisme van geslachtsgemeenschap zo ingericht dat er op heterogebied altijd een grotere vraag is, dan het aanbod. Het is of er een natuurlijke schaarste bestaat. Het is gewoon onmogelijk voldoende zin in de wereld te vinden om de behoefte van de man helemaal te vervullen. De mythe dat op ieder potje een dekseltje past kan ik ontkrachten. Vrouwen die niet zo goed in de markt liggen, kunnen zich middel de app ‘Tinder’ binnen een paar uur bedienen van een gewillige man. Mannen genoeg, die bereid zijn hun standaarden daartoe wat bij te stellen. Probeer dit echter als man niet, want dat wordt een regelrechte desillusie. Wat ‘Tinder’ voor de lelijke vrouw is, is prostitutie voor de man die er niet uit ziet. Het is tekenend, dat seks voor een vrouw zelfs in de meest hopeloze gevallen gratis is, waar man de man moet betalen voor gespeelde inschikkelijkheid.

Al die vrouwenbladen verhalen over lustige vrouwen, zoals Stella Bergsma, zijn er slechts om een mythe overeind te houden. Nooit zal de vrouw meer zin hebben dan de man. Zo heeft de natuur het gewoon niet geregeld.  En dat de man na zijn hoogtepunt vaak even terug op krachten moet komen, alvorens weer door te kunnen, tsjah. Sommige vrouwen daarentegen….
Maar laat ik daar nu verder geen conclusies aan hangen, behalve dat uitzonderingen de regel bevestigen. Dat staat in ieder geval als een paal boven water.

VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST,  PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl 

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter