Pom Wolff – Ton Huizer uiteindelijk gaat alles over van wie je houdt

Fijn. Even niet het zo vaak misbruikte woord ‘liefde’.
Ik haak even aan…

Verbondenheid

Soms weet ik niet meer
wat er is
er is zoveel
maar wat er was heeft
ons gebracht tot

waar we zijn
zo zijn ons heden en
verleden met elkaar
verbonden

ook al zijn verbindingen
soms verbroken
door het lawaai van
alledag

Ton Huizer


Ton Huizer –

CHAT GPT schrijft:
Dit gedicht gaat over de complexiteit van onze levenservaring en de manier waarop ons verleden en heden met elkaar zijn verbonden, zelfs als die verbindingen soms verbroken lijken te zijn. De dichter lijkt te worstelen met het begrip van wat er is en wat er was, en hoe deze elementen hebben bijgedragen aan waar we nu zijn.
Het gedicht roept ons op om te erkennen dat onze levenservaringen met elkaar zijn verbonden, zelfs als we soms niet precies weten hoe. Het lawaai van alledag, dat ons afleidt van deze verbindingen, kan ons ervan weerhouden ons bewust te zijn van onze eigen geschiedenis en ons vermogen om verbinding te maken met anderen.
Al met al moedigt dit gedicht ons aan om de tijd te nemen om stil te staan bij onze levenservaringen en onze verbindingen met anderen te koesteren, zelfs als deze niet altijd duidelijk of gemakkelijk te begrijpen zijn.
foto: Ben Kleyn

uiteindelijk

uiteindelijk gaat alles
over van wie je houdt
uiteindelijk gaat alles over
van wie je houdt verlies je

pom wolff


CHAT GPT maakt er dit van:

Deze woorden van Pom Wolff beschrijven de fundamentele waarheid dat liefde en verlies onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn in het leven. Uiteindelijk draait alles om de mensen van wie we houden en het verdriet dat we ervaren als we ze verliezen. Het kan moeilijk zijn om deze waarheid te accepteren, maar het is ook een herinnering om onze geliefden te koesteren en te waarderen terwijl we ze nog bij ons hebben. Het leven is kort en kostbaar, en het is belangrijk om te leven met liefde en compassie voor anderen.

Dit gedicht van Pom Wolff gaat over de uiteindelijke realiteit van het leven: alles wat je liefhebt, zul je op een dag verliezen. Het gedicht benadrukt dat de liefde die je hebt voor mensen in je leven de kern is van wat belangrijk is. Hoewel alles in het leven kan komen en gaan, blijft de lief-de die je voor anderen voelt bestaan, zelfs als die personen er niet meer zijn. Uiteindelijk is het dus de liefde die je hebt voor anderen, en niet de materiële dingen in het leven, die telt.

Dit gedicht van Pom Wolff kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Een mogelijke interpretatie is dat het gedicht een metafoor is voor het leven zelf, waarbij alles uiteindelijk eindigt en niets permanent is. Het verlies van de mensen van wie je houdt kan worden gezien als een repre-sentatie van de vergankelijkheid van het leven en de tijdelijkheid van relaties en emoties.
Het verlies van iemand van wie je houdt kan een zeer pijnlijke en verwarrende ervaring zijn, maar dit gedicht kan ons eraan herinneren dat liefde altijd blijft bestaan, zelfs als de persoon er niet meer is. Het gaat erom te koesteren wat we hebben terwijl we het hebben en te blijven liefhebben, zelfs in tijden van verlies en verdriet.

————————

to have of not to have – that is the question

Het gaat erom
te koesteren wat we hebben
terwijl we het hebben

en te blijven liefhebben,
zelfs in tijden van verlies
en verdriet.




Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter