pomgedichten.nl – Pagina 50 – Pom Wolff – gedichten – nieuws

pom wolff – maar er is geen andere dag…

een moment gaat nog het langste mee
dat hij het belangrijk vond
uit ’t café te komen
voor mij

tot ik hem nodig had
“een andere dag” zei hij
maar er is geen andere dag
zei ik

pw

Ien Verrips – wie je bent en mij laat zijn

al ben je niet mijn noorden, zuiden
oost of west, mijn dag of nacht,
mijn zon of maan de richting
ben je niet in mijn bestaan

je bent mijn 2^e gedachte
de vraag die daaruit volgt
je bent de schaduw die er niet toe doet
zo lijkt het
je bent je bent
je bent altijd wie je bent
en mij laat zijn

nov 2024 – IEN VERRIPS

Ter volledigheid
de inspiratie kwam uit de funeral blues van WH Auden:
He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last forever: I was wrong.

Karin Beumkes op de maandag: ‘Hier beleef ik weer het wreed geheim het vissen villen met de blote handen…’

Karin Beumkes – de laatste (dit jaar) op uw site der sites – Karin heeft aangegeven de maandag op de pom aan een andere dichter te willen laten – wij zijn haar enorm veel dank verschuldigd voor al die prachtige bijdragen waar we eerst wekelijks en de laatste jaren maandelijks van konden genieten. hier wordt voor Karin een standbeeld opgericht. en elke keer zullen we een kleine buiging maken als we aan haar denken en haar vriendelijk toelachen. dank je wel Karin.

Hoi Pom

Ritueel

In de stilte van de nettenschuur
blijft de geest van de visserman hangen
hier liggen de zilveren schubben nog steeds
je lieslaarzen, je gele oliejas,
je bundel met zeemansgezangen.

Hier beleef ik weer het wreed geheim
het vissen villen met de blote handen
rood en rauw worden mijn nagelranden

Jij stond er altijd bij te zingen
dit ritueel verandert niet
ik ben het meisje met de vlechten
jij bent de trotse Inuit.

Muziek: Grace Slick – Seasonshttps://youtu.be/MrZKZlJV4S8
Liefs! Liefs! Liefs!
Karin

Karlijn Groet wint de enige echte virtuele – ik heb je lief zo lief zo lief – o lief ga weg – trofee op pomgedichten.nl naar die prachtsong van annemarie brijder

met dank aan annemarie brijder deze week voor de inspiratie en dank aan de dichters die inzonden. in de wedstrijd die geen wedstrijd is – uw juryvoorzitter deze week op zoek naar een soort echtheid die door alles en alles én nog meer pijn heen beschreven is – een dapper zijn in alle kwetsbaarheid de woorden gezongen door deze annemarie – als ik je dan toch moet verliezen verlies ik je liever aan de liefde – liefde is de enige weg – in totale overgave door Annemarie bezongen – ik ken een meisje in eindhoven dat me schreef – Ach ja, liefde is redeloos om soms radeloos van te worden – en zo is het óók. hoe dan ook onder de gedichten de commentaren. daar leest u waarom Karlijn Groet deze week -van harte.

**voltooid verleden tijd**

het moest en zou
begrepen worden
er werd een verleden
bijgehaald en toen
vergeten

er werden brieven
geschreven die lazen
als een instructie
in een taal die
niemand sprak

ik herinner me
de foto van een
uitgemergeld kind
de roofvogel
die het met veel
geduld bekeek

hoe het voedsel werd
dat het zelf nodig
had gehad

er is geen afscheid
mooier dan een ander
een gat is een gat
is een gat

Karlijn Groet

in dit gedicht lezen we wel iets van absoluutheid – zelf zou ik voor de 1^e, de 2^e en de 5^e strofe gaan – hoe mooi 3 en 4 ook zijn – maar minder is hier volgens mij meer – meer van die genadeloosheid die in het leven vaker dan het je lief is heerst –

hoewel de regels
*“hoe het voedsel werd/ dat het zelf nodig/ had gehad”* bij nader inzien meer genadeloosheid in zich hebben dan ooit eerder beschreven is. kortom GOUD!

Karlijn Groet – voltooid verleden tijd
Rob Mientjes – de liefde overwint.
Rik van Boeckel – zingt verrukkelijk over dagen, maanden en jaren van samenzijn
Luk Paard – zolang je me roept zal ik…
Frans Terken – alles om het niet hardop te zeggen
Anke Labrie – het korenblonde zacht bewegen
Vera van der Horst – hoe ik van jou
Ien Verrips – die liefde o die liefde

wie wint de enige echte virtuele – ik heb je lief zo lief zo lief – o lief ga weg –
trofee op pomgedichten.nl? – naar die prachtsong van annemarie brijder – DE LIEFDE IS DE ENIGE WEG zingt ze en ja zo is het.
– u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.

**toen je stilte stuurde**

niets
is me liever
dan eenvoudig mooi

het bloemblauw
vers gescand
natuurlijk
in het licht

een meisje
drinkt in stilte woorden
denkt hem goddelijk lief

en ik
ik kan in stilte
niet meer denken
ik kan het denk ik niet

pw

Goedemorgen Pom,
Alles leidt uiteindelijk tot liefde, hoe kwaad het leven ook kan zijn, de liefde overwint.
Lieve groet,
Rob Mientjes

**Misleidende woorden leggen het af**

Loos, onbetrouwbaar, oneerlijk, vals, leugenachtig, listig, frauduleus, verneukeratief, sofistisch, schoonschijnend, bedriegend, illusoir, bedrieglijk, oneerlijk, schijnbaar, voorgewend, geveinsd, huichelachtig, kwansuis, quasi, idioot, absurd, ambetant, sluw, slecht, negatief, hopeloos, nietszeggend, doortrapt, schijnheilig, fnuikend, subtiel, haatdragend, onderhuids, smerig, triest, angstaanjagend, heulend, schofterig, maniakaal, frustrerend, uitgekookt, verontrustend, droevig, sneu, zielig, gespleten, horkerig, theatraal, misselijk, gedoemd, vlerkerig, duivels, schizofreen, lethargisch, narcistisch, wispelturig, chaotisch, zweverig, liederlijk, hautain, egoïstisch, niets ontziend, apathisch, gevoelloos, kwaad, gigantisch, vijandig, oorlogszuchtig, grenzeloos, schrikbarend, wezenloos … misleidende woorden die het uiteindelijk allemaal afleggen tegen … of juist steun vinden in … LIEFDE!

Robs opsomming geeft stof tot nadenken – liever open en oprecht zingt annemarie – nou dat laat rob zich geen twee keer zingen – ik zie eigenlijk hier meer dan in de poëzie een theaterspektakel voor me – waarin de hoofdpersoon in een waanzinnige monoloog uiteindelijk uitkomt bij de uitkomst liefde. om vervolgens de ontkenning onder ogen te zien: liefde is niet wezenloos!

**De gelukkige weg van liefde**

Liefde volgt de mooie weg naar geluk
en gaat zo verder als een herder
voor alle gevoelens en gedachten
die graag op vele vrouwen en mannen wachten

liefdesvertier is nooit bereid tot liefdesverdriet
danst met zacht stromende hartstocht
langs oevers van rivieren met rijke bochten
tot aan de horizon van vrolijke vleugels

dit is de waarheid van geluk en dat mag nooit stuk
liefde zoekt altijd de vermijding van scheiding
zingt verrukkelijk over dagen, maanden en jaren van samenzijn
droomt van een toekomstige tijd vol lustige weelde.

Rik van Boeckel

het is net even anders dan het eindhovense meisje mij schreef: ‘Ach ja, liefde is redeloos om soms radeloos van te worden -‘ – rik wenst de liefde slechts de liefde toe – wenst iedereen de liefde toe – in jaren – in weelde lust en vertier – mooi dat de dichter gedachten en gevoelens klaar zet voor ons allemaal – dat ze ons staan op te wachten.

Luk Paard (de rockdichter): zo zeg pom…hoe liefde zo fel kan zijn zo lelijk dat’et pijn doet zo mooier nog des te meer…dat’et ontstuimig is zo wild en vuur vol passie…dat’et goddedomme liefde is zo rauw…dat’k je weg wil telkens opnieuw maar toch zo vol in jou dat’k je aan mij en nergens anders heen tot op is op…en weg (nog es) ja telkens:

“ nergens anders heen “ luk paard

ik zal zijn zoas je me roept
me geve me gooie voor
dode spele zelfs

ik zal af op één woord
zal aan je voete

je bene en dije
aan je buik en je doos
aan je borste en lippe
ik zal op ik zal aan
zal kome zal geen
op en neer en
af en aan

ik zal je bitch
zoas jij me bitched
ik zal ook jou om en om
’n gooie ’n smakke ’n beuke
’n dood (gespeeld)
desnoods

zolang je me roept zal ik
en nergens anders heen

© luk paard

van de introductie van het gedicht spatten de vonken al af – en in het gedicht wordt gegooid gesmakt en gebeukt hahaha – een wild tafereeltje – de liefde als een liefdesoorlog uitgebeeld en beschreven – en niets wordt overgeslagen buik, doos, borsten en lippen. een prachtig heerlijk meeslepend gedicht waarin ik wel iets van de radeloosheid mis – zo ook door annemarie bezongen.

Altijd mooi, de liederen van Annemarie, dank voor het delen ervan.
Weekendgroet, Frans

**Altijd de liefde**

Leg je woorden op een bedje
van hartjes en rozenblaadjes
en je ziet ze in liefde groeien

zoals ik jou die teder toe strooi
bij de vlammen van het haardvuur
een kus op je oor en op je hand

alles om het niet hardop te zeggen
maar om het jou laten zien
hoe het zich lezen laat als poëzie

met liever nog een ondertoon
op vioolsnaren gestreken en
zachte akkoorden van een gitaar

dat alle blaadjes alle hartjes
vol liefde dansen gaan
de woorden hechten in je hart

© FT 30.11.2024

een omgekeerde luk paard – de woorden vol van teder liefhebben zo zachtjes mogelijk opgetekend – maar we zochten radeloosheid en hier vinden we alleen maar mooie liefde.

Ha Pom,
De woorden ‘zo lief’ in haar lied herinnerde me ineens aan een gedichtje dat ik vrij lang geleden eens heb geschreven.
Door de jaren heen wel wat aan gesleuteld, maar het beeld van die zomermorgen is me, gelukkig, altijd bijgebleven.
Een mooi weekend verder.

**liggend landschap**

een milde bries steekt op
waardoor ik wakker word

jij bent nog diep in slaap

op mijn tenen loop ik
behoedzaam om jou heen

het korenblonde zacht bewegen
gekoesterd door de eerste zon
mij zo lief
zo lief

hier wil ik wonen
voor altijd

anke labrie

ook een prachtig subtiel liefdesgedichtje – waarin we allemaal wel willen wonen en blijven wonen. maar het gevraagde thema is vandaag wispelturiger, wanhopiger, zoals het ook van de liefde kan zijn – het leven.

**Hoe ik hou**

Mijn lief hoe is het houwen van
hoe ik van jou
vluchten kan, hoe kan ik vluchten
als ik vecht, ga weg, ga weg

Of kom bij mij, dat ik je vreet
niet meer mijn wereld leef
jouw wereld leeft in mij
maar waar leef jij

Ik heb je lief, maar wie lief jij
die dagen gaan aan mij voorbij
de werkelijkheid nooit afgemaakt
ga daar weg, mijn houden van
is nu zo naakt

Vera van der Horst

maar wie lief jij? lijkt de dichter hier te schreeuwen – mooi schrijven is anders – de eerste regel het kan allemaal mooier – maar mooi is hier niet aan de orde – liefde laat zich niet altijd vangen in mooie woorden.
als ze de helft van het gedicht weggooit en deze woorden hieronder over laat dan wint ze dan zou ze deze liefdes wedstrijd winnen – liefde in alle radeloosheid door annemarie bezongen:

jouw wereld leeft in mij
maar waar leef jij

Ik heb je lief, maar wie lief jij
die dagen gaan aan mij voorbij

de werkelijkheid nooit afgemaakt
ga daar weg, mijn houden van
is nu zo naakt

ingedaald de liefde
vergeten hoe het ooit begon
gehavend in de tijd
maar in de kern volmaakt
deze liefde weet van wanten
laat zich niet verslaan
door mijn trouweloosheid
of jouw voorbehoud
waar of we gaan
wat of we doen
gebondenen zijn we
niet aan elkaar dat niet
maar die liefde o die liefde

Ien Verrips –

meteen de behoefte om 2 regels beter te laten lopen:
waar of waar we gaan
wat of wat we doen
maar los hiervan houd ik van het woord gehavend en minder van het woord gebondenen – tot zover de eerste indruk – de boodschap is duidelijk – die leuke trouweloosheid en die voorbehouden allemaal maken de liefde niet tot een eenvoudige zaak maar bijzonder genoeg om haar van tijd tot tijd aan te roepen – te smeken bijna – te vervloeken ook soms

Karlijn groet de vrijdag – ik ben geen boek…

WERNER THOLEN – tell me over and over and over again my friend

Alles

.
Ik betreed een ruimte.
De jongen, mijn broer, schreeuwt net op dat moment.
“Je bent nooit een vader voor me geweest!”
De man in de hoek slaat de handen voor zijn ogen. “Wat heb ik dan verkeerd gedaan?”stamelt hij .
“Alles!”gilt de jongen.
Ik leid hem naar buiten. Uit zijn eigen hel vandaan.
Ik verlaat een ruimte.

Werner Tholen

VON SOLO – iedereen heeft wel een trauma als we Gabor Maté mogen geloven. Dat de seksuoloog middels een aantal hippe woorden waaronder iets met panseksualiteit vaststelt, dat het allemaal goed komt als…

Zondag zaten mijn zoon en ik op de bovenste ring van de Arena Hal in Deurne (BE). Beneden op de mat werden de kwalificaties voor het WK full contact karate uitgevochten. Achter ons in de catacomben zat een jongen in de karatebroek gehurkt. Hij had een zwarte capuchontrui aan, de kap ver over zijn hoofd getrokken. Om de zoveel tijd hoorden we, dat hij aan het warmdraaien was. Korte uitademingen bij elke welgeplaatste stoot. Even later zat hij daar dan weer met zijn rug tegen de muur. Niet lang nadat we waren gaan zitten, kwamen we al tot de conclusie, dat we in het Oekraïense vak zaten. Veel blauw en geel. De meiden, die als support mee waren gekomen hadden allemaal lang en steil haar. Eén at er een pak gerookte zalm met haar handen. Een jonge vrouw uit Nederland zou zoiets nooit doen. Op de T-shirts stonden afbeeldingen van persoonlijke vrienden, die aan het front gestorven waren voor de vrijheid van de hun volk. Jongens, die net als de jongen boven hier in de ring hadden kunnen staan.

Het toernooi werd gedomineerd door vechters uit Georgië, Azerbeidzjan, Litouwen en de Oekraïne. Vooral bij de kampers uit de Kaukasus viel de rauwe vechtlust op. Weinig verfijnde techniek, maar hoe vermoeid ook, blijven gaan. En keihard. De jongen met de capuchon was intussen verdwenen uit de catacomben en was verschenen beneden bij het strijdperk. De finalerondes waren begonnen en hij mocht in de eerste wedstrijd aantreden. Mannen, gewichtsklasse onder de zestig. Hetzelfde postuur als mijn zoon en naar schatting hetzelfde gewicht. Hij vocht een mooie match tegen een Azeri en wist hem te verslaan op technisch knock-out. Er viel duidelijk een last van hem af. Het vak waar we zaten joelde van blijdschap in een taal die wij niet konden verstaan, maar wel begrepen. Wij juichten enthousiast mee. Toen hij weer boven kwam, nam hij waardig alle hartelijke felicitaties in ontvangst en ging daarna rustig zitten tussen zijn vrienden op de tribune, om te kijken naar de volgende wedstrijden. Hij glimlachte nog steeds niet, maar straalde rust uit en was daar heel even op zijn plek, zoals het had moeten zijn.

Vanochtend las ik in de krant een verhaal over de zoveelste geslachtsveranderende operatie. Zo’n verhaal dat eigenlijk niet tot het nieuws gerekend kan worden, maar eerder tot verkapte propaganda. Over het eigenlijk al zo lang weten, en er toch maar mee zitten de hele tijd, zo erg, dat je er een posttraumatische stress stoornis van oploopt. Want ja, iedereen heeft wel een trauma als we Gabor Maté mogen geloven. Dat de seksuoloog middels een aantal hippe woorden waaronder iets met panseksualiteit vaststelt, dat het allemaal goed komt als…nou ja, zo dus. En hoe een zogenaamd vrij en tolerant land zo intolerant kon worden voor koemelk, gluten, fietsen op fietsen zonder trapondersteuning en zwarte pieten. Hoe de democratie verworden is tot een mediacircus waar de grootste paljas de dienst uitmaakt. En niemand nog ergens in gelooft, we ons verzuipen in havermelk, de Tesla op autopiloot, zo snel mogelijk naar de yoga, voor innerlijke rust. Wat ze in de Rusland Westerse decadentie zouden noemen.

Zondag was ik heel blij voor het Oekraïense team. Ze zouden twee dagen later weer teruggaan naar een land waar de raketten dagelijks inslaan. Waar de oproep voor actieve dienst elke dag in de bus kan vallen. Waar je vrienden en familie verliest, voor idealen en vrijheid. Waar als er ooit vrede komt, een half land zal leiden aan posttraumatische stress. De echte. En er niemand is, om daar mee over te praten. Niets, dat het oplost. Dan zal vrijheid veel goed moeten maken. Dat ze hun vrijheid dan in wijsheid koesteren. Slava!

**VON SOLO**
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl

pom wolff – first dates -kogelvis moet je echt eens proberen

**first dates**

zo daar zitten we dan
ja daar zitten we dan
nerveus?

nou ja wel een beetje
ik ook hoor
o gelukkig
jij al aan de wijn?
ja droge witte
ok

ik drink niet
drink jij niet?
ok

zij: én heb je hobby’s?
ja zeker
o ik ook hoor
o leuk
zij: japans eten vind ik altijd leuk
kogelvis moet je echt eens proberen

o ja leuk – nooit gedaan
hij: kogelvis zei je

zij: ja kogelvis –
de organen en ogen van de vis bevatten het zeer potente tetrodotoxine
dat al je spieren verlamt
terwijl je volledig bij bewustzijn stikt

pw

Vera Jongejan – de kranten staan er bol van.

**Afstand**

Het is een grote afstand als je een mier bent
over het aanrecht lopend
op zoek naar een korreltje suiker
voor een pasgeboren spinnetje dat zich zakken laat
richting grond aan zijn eerste zelfgesponnen draad
en de vlieg is zich niet bewust hoe ondoorlaatbaar
glas is voor het buitenuitzicht en welke omweg
hij nemen moet

bovendien ben ik een gevaarlijk monster
dat zich onvoorspelbaar in de kamer keert
met mijn schreden hele gezinnen verpletterend

de kranten staan er bol van.

Vera Jongejan

pom wolff – hallo allemaal dit is poëzie taal in makkelijke taal

hallo allemaal (2)

vandaag weer onze poëzie taal in makkelijke taal
je bent nog net zo stom als gisteren
daar kunnen wij natuurlijk ook niets aan doen

maar elke dag maken ze voor jou op ned 1
wel het hoernaal in makkelijke taal
waar jij niet naar kijkt omdat je van de wereld de ballen begrijpt

maar dat geeft niet hoor
de wereld is best wel moeilijk te begrijpen
cornelis vreeswijk zong er al over

‘een hele hoop dingen zijn moeilijk hoor’ zong cornelis
cornelis vreeswijk was een zuiplap
die ze na sluitingstijd de kroeg uit moesten dragen

cornelis is dood aan zijn lever
nou dikke doei weer en tot morgen
dan leg ik je E=mc2 van albert uit – die zoop niet

pw

hallo allemaal (1)

dit is poëzie taal in makkelijke taal
ik kan er ook niks aan doen dat je te stom bent
om gewone woorden te begrijpen

maar dat geeft helemaal niet hoor
oja poëzie betekent dat je zout drinkwater
toch zoet moet drinken

volgens het waterbedrijf
is zoet of zout water heel bijzonder
zoet of zout – het maakt ze geen reet uit

poëzie is ook een ontbijtplankje
dat plankje hebben ze uit een boom gezaagd
en na het zagen viel de hele boom om – raar he

maar uit die boom
vielen eerst nog gedichten naar beneden
zomaar naar beneden

sommige mensen
kregen zo een gedicht op hun kop
die mensen hebben nu dikke bulten

en een vette schimmel
omdat ze nog in sinterklaas geloven
die mensen stemmen ook allemaal op de pvv

een gedicht is een ontbijtplankje
op sterk water – ook heel bijzonder
zeggen ze bij het waterbedrijf

nou dikke doei hoor
zie je wel als je even je best doet
dan weet je wat poëzie is

en weet je ook dat je niet onder een boom moet gaan zitten
waar ze een ontbijtplankje uit zagen
en dat ze bij het waterbedrijf uit hun nek lullen

pw

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This: