Meer liefde dan een moeder had je,
meer compassie dan Mahatma.
Mijn ineptie bracht je in proportie,
zodat ik het behappen kon.
Je bent mijn rode, groene en witte Tara,
Gidste me uit een woeste zee,
naar beekjes waar dromen weer konden
stromen en de lach weer klaterde
als voorheen.
Autorijden is niet zo moeilijk zei je, je rijdt
gewoon tussen de lijnen en stopt
bij rood licht, oké, we waren een beetje dronken,
maar jouw filosofieën gaven
zo vaak lucht.
Toen je stierf, voelde ik me niet verlaten
Je bent geworden in me en gebleven en
als ik sterf sterf jij mee.
Vera van der Horst
->
Brel, Willems, van der Horst een mooi rijtje. we vroegen om gedichten die direct onder de huid zouden gaan, tot op het bot en gemeend. en over het gevoel dat het zomaar voorbij kan zijn. hier hebben we er eentje. de dood aan de hand beschreven en wat hij aanricht in een mens, een mens zelfs ook nog kan verrijken. KARLA beschreven en een eerbetoon voor altijd meegegeven in de woorden van de dichter. Vera brengt karla dicht bij de lezer. meer liefde dan een moeder lezen we. dat is meestal heel heel veel liefde. mooi gedicht – mooie (voor)beelden. mooie slotwoorden.
Van jouw houden
Ik was er niet bij toen jij doodging
vijfduizend kilometer zat ertussen
want sommigen vonden mij een verrader
omdat ik niet doden wilde
Je hebt niets aan de doden heb ik ook
sarcastisch geroepen voordat ik wegging
Ik was er niet bij toen
Vijftien onomkeerbare jaren zaten ertussen
want sommigen vonden mij eerloos
omdat ik de rede belangrijker vond
dan het geloof. ‘Zie je later’ heb ik geroepen
met een schaamteloos ongepaste zekerheid
in de toon
Ik was er niet bij toen
jij doodging
Dat mocht niet van de échte
eerloze verraders
Maar zij konden mij niet tegenhouden
om van je te houden
BABAK
–>
houden van op afstand, door alles heen, het gedicht een eerbetoon en aanklacht. we schreven al:
Brel, Willems, van der Horst een mooi rijtje. we vroegen om gedichten die direct onder de huid zouden gaan, tot op het bot en gemeend. en over het gevoel dat het zomaar voorbij kan zijn. hier hebben we er eentje. de dood aan de hand beschreven en wat hij aanricht in een mens, een mens zelfs ook nog kan verrijken. we maken er van:
Brel, BABAK, Willems en van der Horst een mooi rijtje. we vroegen om gedichten die direct onder de huid zouden gaan, tot op het bot en gemeend. en over het gevoel dat het zomaar voorbij kan zijn. hier hebben we er nog eentje. de dood aan de hand beschreven en wat hij aanricht in een mens, een mens zelfs ook nog kan verrijken. Goud voor Babak, goud ook voor Vera van der Horst vandaag. en natuurlijk mijn dank aan alle dichters voor de openhartigheid in de woorden. het was adembenemend.
- Vera van der Horst: Je bent geworden in me en gebleven en als ik sterf sterf jij mee.
- Peter Posthumus: altijd zal ik vragen
- Frans Terken: in de koers die je samen rijdt
- Petra Maria: jij bent het
- Anke Labrie: daar waar jij nu voor altijd slaapt
- Cartouche: blijven geloven in wat was
- Max Lerou: nog voor de lichtflits van nabokov
- Babak: ‘Zie je later’ heb ik geroepen
wie wint de enige echte virtuele ….. op pomgedichten punt nl – ‘wij liggen hier te praten van jeugd die plots voorbij was… ‘- trofee – oa naar brel in de jeroen willems uitvoering – graag uw eerbetoon voor een belangrijk mens in uw leven – met weemoed graag ook en gemeend tot op het bot – over vroeger of over nu! mag ook – u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
ik geloof dat ik het niet meer kan
wat smeren met woorden
verdriet mengen met verdriet
het verhardt
we zijn van elkaar
én van elkaar
ik kan wel lief zeggen je bent er nog
maar dat is een leugen – ik weet het
je moet niet liegen – je hebt nooit gelogen
zou je zeggen
pom wolff
en met dat alles
ook de liefde
ergens achter die horizon
ergens in een graf
ligt nog m’n moeder
of wat daarvan over is
en nooit zal ik begrijpen
waar de pijn vandaan kwam
altijd zal ik vragen
waarom ze is verdwenen
waarom ze er niet meer was
die vragen die niemand deren
neem ik mee
tot in mijn eigen graf
Peter Posthumus
–>
heel direct geschreven woorden, het onbegrip van het kleine kind, een leven meegedragen en altijd ook nu nog onbegrepen – het verlies. waarom waarom blijft de vraag bleef – begrijpen we van de dichter – de vraag. het mag een kind niet overkomen – het overkomt een kind soms.
(voor Tjebbe)
Een mijlpaal voor een zondagsjongen
vier tienen gedraaid met de wielen
van een stads- of strakke racefiets
– wie toert komt altijd verder –
of het vinyl op de platenspeler gelegd
een ongekend veelvoud daarvan
niet te tellen als al die kilometers
op en af sinds vroege jaren
tot vandaag en verder in deze eeuw
bij het sonore geluid van je stem
op z’n tijd gesmeerd met een IPA
hoe er zoveel als klinkt muziek in zit
nog door leed van verlies heen
dat levensecht op je huid geëtst
nu naar grotere hoogten stijgen
in de koers die je samen rijdt
© FT 12.10.2020
–>
het leven getekend van de zondagsjongen – een zondagskind in de ware betekenis van het woord – wat ie aanpakt zal slagen en toch het leven niet helemaal in de hand – ook leed maakt deel uit van een leven – hier aangestipt door de dichter – het beeld: het leven als een wielertour beschreven. mooie gedachte: dat een dag van leven geschonken wordt per gedicht.
niemand anders kan zo
mijn dag zijn
mijn gedachten in de nacht
mijn verlangen zijn
zo tenenkrommend verstorend
kun je zijn zo destructief
en ook zo groot en veel
zo weggedrukte waarheid
zo melancholisch in de tijd
zo echt een lach in alles
zuur en zoet schoonheid
en zo lelijk zo heerlijk lelijk
mens wat een bonk vol liefde
kun jij zijn
nee, niemand anders kan dat zijn
voor mij en ook voor jou
jij bent het
jij bent het echt
voor mij
petra maria
–>
toen we bij de conclusie aankwamen – bij de laatste 3 regels – toen wist de lezer het inmiddels echt wel Petra – hahaha – dat deze JIJ het helemaal voor jou is – in al zijn/haar onvolkomenheden – een ronduit eerlijk en heerlijk gedicht. dat er van destructief en lelijk en zuur zoveel te houden is. dan moet het echt wel liefde zijn.
zusje
vanaf de start mijn slapie
in het donkere kamertje
waar het nachtlichtje
altijd aan mocht blijven
totdat de tijd ons wakker kuste
en het bed te klein bleek
onlangs de grafrechten verlengd
daar waar jij nu voor altijd slaapt
kom ik ooit weer naast je liggen
als ik ook moe genoeg ben
anke labrie
(10-07-2021)
–>
gedichtje komt wel binnen bij me – voor mij een jeugd met neefje theo – voor dichteres een zusje. die grafrechten die ineens opduiken in dit gedicht – die wrang die lieve kleinheid van een kinderspel uit het land van ooit afbreken.
Beweeggrond
leven buiten het vergeten kan hij niet
zoals de torero in goudgalon verpakt zijn angst
elke seconde van de dag met zich draagt, haar
afmeet aan de bloeddorst van het dier
zijn lust en liefde in het nu en hier
diep appelleert aan het hooggeëerd
samen gaan en komen dat als één
stierlijke verbondenheid aanvoelt
als toegerust te sterven ook en
klaar om dat voor het moment te laten
voor wat het is, blijven geloven in wat was
en dat alleen beklinken kan in een heilige
die alliantie tussen dood en leven, zoveel
zand weg te dansen, bloed nog te zweten
in zo’n halsbrekende paso doble
mijn doorgaand bewegen
om jou – cariño, mijn lieve –
niet te vergeten – nooit te verliezen
10-07-2021 / Cartouche
–>
mooie laatste strofe – dat stierengedoe in de eerste strofen geloof ik wel – én Cartouche kan nog even voort: Spaanse bijnamen te gebruiken voor je geliefde:
Cariño
Cariño (uitgesproken als carinjo) wordt in de volksmond ook wel eens afgekort naar Cari maar beiden betekenen niets minder dan “lieverd” of “schat”. Dit kun je dus elke dag gebruiken, het hele jaar door.
Mi vida
Mi vida (uitgesproken als mi bida) betekent letterlijk “mijn leven” maar kan ook gebruikt worden om aan te geven dat je ontzettend veel van iemand houdt en dat die persoon je leven is, erg slijmerig dus.
Media naranja
Media naranja (uitgesproken media naranga) betekent letterlijk halve sinaasappel maar wordt in Spanje veel gebruikt om aan te geven dat iemand je wederhelft is of in het populaire Engels “soul mate”. Je ziet deze term veel in contact advertenties staan waarbij iemand op zoek is naar zijn/haar media naranja.
Cielo of mi cielo
Cielo (uitgesproken als sjielo) is een erg zoetsappig woord en betekent letterlijk “hemel” en waarmee je eigenlijk wilt aangeven dat iemand hemels is … een engeltje of Ángel in het Spaans.
Gordi
Gordi (uitgesproken als gordi) betekent eigenlijk iets niet zo leuks. Gordi is afgeleid van gordo of gorda wat vet of dik betekent. Het is dus oppassen geblazen als je dit woord voor je geliefde gebruikt want het kan ook verkeerd uitpakken.
Chochito
Chochito (uitgesproken als tsjotjito) is ook een van die woorden waarmee je moet oppassen als je deze gebruikt en al helemaal in het openbaar of in het bijzijn van familie. Chochito is afgeleid van chocho wat veel gebruikt wordt voor het vrouwelijke geslachtsdeel.
Pichoncito/a
Pichoncito (mannelijke) pichoncita (vrouwelijke) (uitgesproken als pitsjonzito) betekent zoiets als klein vogeltje en kan gebruikt worden in een romantische vorm. Denk maar aan tortelduiven. Het woord pichoncito/a is afgeleid van pichon wat letterlijk kuiken betekent.
Bichito
Bichito (uitgesproken als bitsjito) betekent letterlijk klein insect en is afgeleid van het woord bicho. Het woord veel gebruikt met het woord “mi” ervoor als in “mi bichito” waarbij je moet denken aan leuke insecten zoals een lieveheersbeestje.
Guapa en Guapo
Guapo (mannelijk) en Guapa (vrouwelijk) (uitgesproken als gwapo en gwapa) betekent letterlijk “knap” maar kan ook gebruikt worden als “knapperd” of “lekker ding”. Dit woord kun je elke dag gebruiken tegen wildvreemden of bij bekenden, wat jij wilt.
Bron: Spanjevandaag
de wetende ouders
in een kosmisch verbond
vastgelegd in poëzie
geschreven in het schoonste schrift
vanzelf omarmen ze de verstekeling
alsof hij er altijd is geweest
nog voor de lichtflits van nabokov
zo was het en zo zal het altijd zijn
een muzikaal gedicht van vlees en bloed
onomkeerbaar onvoorwaardelijk
ml
–>
ik vermoed dat dichter bedoelt dat het zo zal zijn – zo zal moeten zijn – zo als het leven ook moet zijn en ieder geval is: onomkeerbaar en onvoorwaardelijk.
jij bent het
niemand anders kan zo
mijn dag zijn
mijn gedachten in de nacht
mijn verlangen zijn
zo tenenkrommend verstorend
kun je zijn zo destructief
en ook zo groot en veel
zo weggedrukte waarheid
zo melancholisch in de tijd
zo echt een lach in alles
zuur en zoet schoonheid
en zo lelijk zo heerlijk lelijk
mens wat een bonk vol liefde
kun jij zijn
nee, niemand anders kan dat zijn
voor mij en ook voor jou
jij bent het
jij bent het echt
voor mij
petra maria