Frans Terken wint de enige echte virtuele – tot waar zullen zij de dichter gaan brengen – trofee op pomgedichten.nl

tot waar de schoenen ons brengen? tot aan de poëzie – deze week tot aan de gouden poëzie van Frans Terken – op de foto in actie in Café Eijlders, waar hij naar ik vermoed op zondag 20 juli een deel van de dichtersmarathon zal begeleiden en zal presenteren – deze week hier te Pom aan het goud – dank aan alle dichters die inzonden – onder de gedichten de commentaren – zo ook onder het winnende gedicht van Frans – van harte!

Goedemorgen Pom,
Wat een prachtige schoenen, die dragen je vast ver. Veel wandelgenot weer, blijf stevig op de been en omzeil de ellende!
Weekendgroet,
Frans



Op pad

Hoe je tussen het gekrakeel gelopen
om het gekonkel te omzeilen
geheid je eigen weg gaat

je zoekt openingen in het woud
van liegbeesten en onmensen
die hier de grond bevolken

hoe ze graaien naar je voeten
het is hakken met de handen
om daar doorheen te komen

jij gaat in je stoute schoenen
naar waar de waarheid woont
blijft zo op het rechte pad

laat je door hen niet de wet voorschrijven
aan de einder het licht dat weerkaatst
op het schaamrood van hun kaken

© FT 05.07.2025

een prachtig verzetsgedicht gezet in de bekende rake terkenletters. elke strofe raak. ja wandelend door neerlands politiek landschap is het nog de vraag of je door het onkruid nog een weg vindt en of er nog wel te genieten valt van een landschap. de wetten zijn de wetten niet meer.  kwaliteit bij politici is nauwelijks nog aanwezig of weggegleden in een moeras van ik ben het beleid! frans weet het gevraagde thema en de staat van de staat excellent te combineren.
  • Frans Terken – naar waar de waarheid woont
  • Rik van Boeckel – op het Afrika Hertme Festival in Twenthe
  • Vera van der Horst – elke stap vergat de vorige
  • Max Lerou – tot in de puntjes
  • Rob Mientjes – wachtwoord Schoen1?
wie wint de enige echte virtuele – tot waar zullen zij de dichter gaan brengen – trofee op pomgedichten.nl?
vandaag maar weer eens nieuwe schoenen aangeschaft – florisvanbommelschoenen – en ja tot waar zullen ze mij brengen – het blijft altijd de vraag – ook een vraag die gesteld mag worden in de zondagochtendwedstrijd – een open  vraag – wellicht droomt de dichter een plaats – of weet de dichter de plaats waar hij de schoenen zal en wil uittrekken, wellicht draagt hij ze filosofisch tot voorbij een horizon, wellicht tot voorbij de zon, tot aan het voetlicht van – de dichter kan het weten. u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak  – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.

zo

vlokken ja vlokken waren het
we renden de vlokken uit onze schoenen
ach waar zou ze zijn en hoe zou het leven haar

en wij maar praten
over god weet wat en we wisten
dat dit zo én nooit meer zo

zo zonder ochtend
bracht de nacht louter helder engelen
aan het licht

pom wolff
Goedemorgen Pom
Op de camping bij het Afrika Hertme Festival in Twenthe ontdek ik het thema. Overal waar ik ben wandel ik op mijn schoenen. Ook hier.  Bij de Afrikaanse bands zijn ze zeer geschikt om op te dansen. 


Het lot van schoenen 

Schoenen brengen mij
naar het zand van Afrika
naar de zee van Casablanca 
om het lot te beschermen 

sta op de schoen
geef muziek de snelle zoen
op het Afrika Hertme Festival in Twenthe
met liederen van dat continent 

soms gaan de veters los
tijdens wandelingen in het bos
vast leiden ze naar een camping
naar de toekomst in de tent

als dansende drummer zing ik
over de tijd onder de muziek
met schoenen rond voeten 
in beweging zo energiek. 


Rik van Boeckel 
5 juli 2025

 je ziet Rik na het lezen van zijn inspirerende tekst met slippers over het festivalterrein gaan – richting podium om geluid en ruimte te geven aan de wereld die hij van kop tot voet met zich meedraagt en uit wil dragen. van kopf bis fuss total auf  liebe und ritme ingestellt! dietrich zong rik reeds toe.


Leven

ze stonden klaar naast mijn bed
alsof ze wisten, wat ik niet wist

waarheen

ik schoof erin en we liepen
elke stap vergat de vorige
maar het voelde goed
mijn neus wees zelfde richting

ik kwam voorbij  een sloot
er lag een naam in de modder
die van mij had kunnen zijn


Vera van der Horst

even een minder optimistische periode beschreven in het leven van de hoofdpersoon – ‘elke stap vergat de vorige’ – daarin is het leed goed getroffen – de laatste strofe kan bijna niet zwarter. the are comming to take you away haha – was dat niet al langgeleden ook al een minder vrolijk liedje?


ver voorbij de horizon weet ik kaatje
en denk aan die dag in leiden
misschien heb jij de foto nog x –


Nee Max dit is een van de weinige foto’s die ik heb van ons aller Kaatje – (je bedoelde toch niet lisan toch?) beiden trouwens voorbij de horizion.
 

 
poetssporen
 
tot in de puntjes
poets ik haar
botten
 
zij geven zo smoel
aan mijn eertijds
verlopen identiteit
 
wanneer ik mij spiegel
in de kromming
waar het wreef
 
ml

ik ben leiden even kwijt max in de zin van kaatje – ik herinner me wel een leidensessie met onze overleden vriendin lisan – die de een of andere pomgedichten prijs na jou in de wacht had gesleept met briljante optredens van eddy kagie, jouw persoon met de bladen en de grote letters op de gedichte bladen en natuurlijk de koningin van limburgland lisan. lieve antwerpse kaatje herinner ik me – toen we samen de dichter viktor wegbrachten in een aspotje – ik zei nog – zo een grote man en dan in een potje – we dronken er een bolleke op. hoe dan ook max schreef een mooi eerbetoon.
Dag Pom,

Hier life vanuit Hertme of all places.
Vanuut de camping bij de boer in afwachting van het fameuse Afrikafestival. Niet op schoenen maar op slippers.


Schoen1?


Druk maar in ‘shift F1’
hoezo racet Max vandaag?
op grote voet naast Klukkluk
met van die tenenkazen


nieuwe werkplek voor
dichter lik me het vestje
warm mijn tenen op
onder kersvers bureau


vloerverwarming op tien
ict-man fluistert in mijn oor
wachtwoord Schoen1?
druk maar in ‘escape’


en daarna ‘backspace’
het scherm valt uit
ict-man gezonken
direct door naar gevangenis


met voeten spelen
gaat hem niet meer worden
op blote voeten door woestijn
achter karavaan van woorden

Rob Mientjes

ha rob ook al op het afrika festival aanwezig – wij in het westen en zaker in 020 zijn nogal snelweggebonden aan het feesten. we bewandelen al feestend de A10 en dergelijk voorgeschreven asfalt. voor jullie de natuur begrijp ik. mooi! ik begrijp dat max verstappen weer eens uit de bocht is gevlogen – of zoiets – ik volg de autosport niet. in ieder geval beschrijf je iets wat haaks op de natuur staat – fijne dagen in het afrika van brabant !

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter