Karin Beumkes over SHANE: ‘De hemel is een lichtster rijker dat is zeker.’

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op Karin Beumkes over SHANE: ‘De hemel is een lichtster rijker dat is zeker.’

https://kink.nl/nieuws/shane-macgowan-overleden

Dear Pom

Geen beste week want Shane is overleden en eigenlijk moet ik de ode nog schrijven, dus dit is een beetje een surrogaat gedicht. Het vertelt bij lange niet wat ik nog had willen zeggen maar het bericht raakte me behoorlijk en ik was er kapot van. Mensen zullen zeggen het was zijn eigen schuld want hij leefde er rap op los en dan heb je het voor jezelf verpest. Ik zal zeggen tuurlijk moet je leven, en de invulling van je leven is geheel aan jou. Ik zal de laatste zijn die Shane beoordeelt en de man maakte goud. Ik heb altijd gezegd dat je het toch heel bont mag maken en zelfs op de streep of ver daarboven. Die ode daar kom ik nog op. De hemel is een lichtster rijker dat is zeker.


En daarom is dit voor Shane, die altijd zo bescheiden was en ook aan de vrouw die hem verzorgde, zijn vrouw, Victoria Mary Clark.


Shane leek op de maand november, melancholiek en kwetsbaar,set fire on them.


November


Soms zie ik hem fietsen
zijn ogen zijn grijs
daar gaat hij langs het biddend riet


Soms denk ik dat november bestaan kan in een man.


The Pogues and Kirsty Macoll – Fairytale of New York
https://youtu.be/j9jbdgZidu8?si=mz2PXOdAcidxYrZQ

Het was kerstavond, schat
In de zaak vol zatlappen
Zei een oude man tegen mij
Ik zal geen volgende kerst meemaken
En toen zong hij een lied
‘The rare old mountain dew’
Ik draaide mijn gezicht weg
En droomde over jou

Deed een gelukkige gok
Die achttien tegen één uitbetaalde
Ik heb het gevoel
Dat dit jouw en mijn jaar wordt
Dus vrolijk kerstfeest
Ik hou van je, schat
Ik kan betere tijden zien
Als al onze dromen uitkomen

Ze hebben auto’s zo groot als kroegen
Ze hebben rivieren van goud
Maar de wind waait dwars door je heen
Het is geen plaats voor oudgedienden
Toen jij voor het eerst mijn hand pakte
Op een koude kerstavond
Beloofde je me
Dat Broadway op me wachtte

Jij was knap
Je was mooi
Koningin van de stad New York
Toen het orkest stopte met spelen
Joelden ze om meer
Sinatra was aan het swingen
Al de dronkaards waren aan het zingen
We kusten op een hoek
Toen dansten we door de nacht
De jongens van het New Yorkse politiekoor
Zongen ‘Galway Bay’
En de bellen klingelden
Voor eerste kerstdag

Je bent een schooier
Je bent een nietsnut
Je bent een oude vuilak met troep
Zoals je daar op een haar na dood in dat bed ligt
Jij rotzak, jij made
Jij ordinaire, waardeloze nicht
Vrolijk kerstfeest m’n reet
Ik bid God dat het onze laatste is

De jongens van het New Yorkse politiekoor
Zingen nog steeds ‘Galway Bay’
En de bellen klingelen
Voor eerste kerstdag

Ik had iemand kunnen zijn
Wel dat had iedereen
Jij nam mijn dromen van me weg
Toen ik je de eerste keer vond
Ik hield ze bij me, schat
Ik zette ze bij de mijne
Ik kan het niet alleen redden
Ik heb mijn dromen om jou heen gebouwd

De jongens van het New Yorkse politiekoor
Zingen nog steeds ‘Galway Bay’
En de bellen klingelen
Voor eerste kerstdag

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter