hoe vinden we de weg naar het absolute – naar het enige echte? dat is het thema deze week van de zondagochtendwedstrijd. het antwoord? makkelijk is anders.
de deur is dichtgeslagen
maar niet op slot gedaan
een bordje met haar naam
alleen haar naam
de letters net nog zichtbaar
zij woont hier al zo lang
zo lang alleen
maar weet dat hij ooit komt
en dan voor altijd blijven zal
het weten ver voorbij
anke labrie
16-11-2024
anke heeft het atelier opgeruimd waar ze zo lang toefde in amsterdam west en haar schilderijen overgedragen aan, gedoneerd aan de stichting Care4Brittlebones, om met de opbrengst onderzoek te doen naar mijn ziekte osteogenesis imperfecta. ‘Een mooie bestemming, lijkt me, dan is ‘de cirkel rond’ voor mij. De eerste stappen zijn gezet; waarschijnlijk komt er een benefietveiling en misschien een fonds met website.’schrijft ze –
ik stel me zo voor dat in het gedicht verslag is gedaan van een laatste bezoek aan Ankes atelier – waarin zij al die uren de mooie en de moeilijke heeft beleefd en kleur gegeven. de afgebeelde kunstwerken van Anke zouden brachten mij tot het volgende titelvoorstel bij heet ingezonden gedicht. ’tussen zon en maan’
Laat me binnen
Jij besloot dat het nodig was
klopte gewoon op de deur en sloeg
mijn verbaasde hand voor de mond weg
hier sta ik zei je
nog even buiten maar ik weet
dat ik hier moet zijn
bij jou vind ik alles wat ik zoek
hoe meer ik van je zie
hoe dieper ik m’n leven leef
ja ik weet dat we moed moeten hebben
durf en doorzettingsvermogen
tegen de klippen op
maar ik ben er nu laat me binnen
met alles wat ik bij me draag
leg ik me in jouw handen
© FT 16.11.2024
dichter terken laat tedere woorden toe in dit gedicht – een zachte lieve ontmoeting – en de geliefde is meer dan welkom om de zware tijden beschreven in de voorlaatste strofe – samen met de ik persoon te dragen.
niet zozeer de weg kwijt
alswel waarheen ga ik eigenlijk
waar vandaan en waar naartoe
leek mij van essentieel belang
tot ik jou zag
door jou gezien
onze passen voegden zich
onze harten klopten tot een ritme
van een samen dans
en het was goed
alles was toen goed
nov 2024
Ien Verrips
hoe alles goed kan komen en de waarste zin van goed. de weg naar het absolute – naar het enige echte gevonden door Ien en daarmee het thema recht gedaan. mooi kort gehouden ook – dat is belangrijk bij existentiële zaken.
- Ien Verrips – en het was goed
- Vera van der Horst – De tijd die tussen ons hangt laat zo nu en dan eens afgestoft de liefde zien
- Cartouche – wensdroomt
- Anke Labrie -weet dat hij ooit komt
- Erika de Stercke – op een avond vol verbazing
- Luk Paard – mezelf verlieze in’n waarachtige jij
- Frans Terken – ik ben er nu laat me binnen
- Rik van Boeckel over de toekomst
DE ZONDAGOCHTENDWEDSTRIJD OP DE POM: op FB te genieten onder de naam Wieke Wieke en wellicht ontvangen we voor de zondagochtendwedstrijd op de pom een te publiceren opname – maar als u daar de moeite neemt om te luisteren – zie hier uw inspiratie voor dit weekend: wie wint de enige echte virtuele – ‘al is de deur dicht (toch) kom je binnen’ trofee op pomgedichten.nl – vrij naar deze prachtregel van Wieke Wieke – prachtige zelf reflexie neergelegd in mooie woorden. hoe wist ik de weg te vinden naar jou terwijl ik zelf etc – zingt wieke – de ultieme en generale vraag die we allemaal wel een keer stellen of hebben gesteld – hoe vinden we de weg naar het absolute – naar het enige echte – laten we in deze zondagochtendwedstrijd het begin van een antwoord trachten in een gedicht – dank aan wieke wieke voor de inspiratie.
u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
ik heb geen reden
en er is geen grond
jij laat geen ruimte
voor verleden
alleen al
je bestaan te weten
is meer
dan ooit in mij bestond
pom wolff
Tot het zachte as
Je bent zo opgehoopt in mij
in al die jaren, ik raak je net
als t vet, bij t ouder worden
niet meer kwijt
je kunt niet meer naar binnen
er is zelfs geen engte in me
die ruimte biedt aan iemand
wel alleen voor mij
De tijd die tussen ons hangt
laat zo nu en dan eens afgestoft
de liefde zien, die niets heeft ingeboet
in de geleden tijd
Vera van der Horst Vera won vorige week deze zondagochtendwedstrijd die geen wedstrijd is – dat gaat deze week niet gebeuren – ze schrijft als bijsluiter: ‘Je zal wel niet van het opgehoopte vet houden, te plastisch voor je, ik hou er ook niet van, maar het staat er toch..’ klopt ja haha. wel een prachtig levensgedichtje hoor – doorleefd en zoals het is en voelt naar ik vermoed bij dames op een zekere leeftijd – wellicht vanaf de overgang – mannen denken daar fundamenteel anders over – die zien overal nog wel een gat in. maar dat terzijde – nouja dat wordt vaak van mannen gezegd – hoe dan ook vera durft het leven in de de open gapende mond te kijken – daarom is ze ook een geweldige dichter. dank voor de bijdrage.
dat er een afstand
van verlangen tussen ons hangt
alsof de weg met onkruid is overgroeit
vage antwoorden
in verontschuldigingen verstoppen helpt
niet, de ogen herkennen het afwijken
nu je hier bent
zelfs zonder op te bellen, een toegift
ook al ontbreekt een zekere soepelheid
ik blaas je warm
zodat de spanning onze lichamen streelt
op een avond vol verbazing
Erika De Stercke
België goed vertegenwoordigd deze week – welkom Erika en Luk. Erika met een verrassend gedicht – inderdaad een avond vol verbazing – na de eerste strofen – een soort binnen zonder te kloppen – zo klopte het aanvankelijk niet – ook niet de harten – maar dan toch de IK persoon gaat overstag – blaast alle koude de tent uit – de erotiek overwint alles. een hele avond in vier strofen. met alles erop en eraan.
WD40
Al was de deur
op een haar na gesloten
vastgevroren, de sleutel zoek
toch wist je op de drempel nog
binnen te dringen, met één blik
recht in het stalen hart te kijken
het roestige slot te ontdooien
de schoot te laten ploppen
Ik kraakte, klapte dubbel
je sloeg me steil achterover
mij de adem benomen -en jij
frisse veertiger, reikte me de hand
ik kwam bij zinnen, nam de jouwe
en mijn open ogen spraken: nu jij
me binnenstebuiten hebt gekeerd
blijf je voor altijd – mijn WD 40
WensDroom
tot stand gekomen
16-10-2024 / Cartouche
Cartouche kan het dromen niet laten. aanvankelijk dacht ik dat ie zijn veertigste droom vierde hier op pomgedichten – wel een beetje veel eer dacht ik voor de geliefde – na een wensdroom of zeven mag toch wel iets duidelijk zijn – als we verder lezen blijkt de geliefde 40 en is dit gedicht het enige gedicht dat haar zal overkomen – het is graag of niet en ik vermoed dat het niet is. ok het was een one night stand en voor de rest is ze opgeslagen in dichters dromen. het ging er wel heftig aan toe. ja dat heb je met dichters. singer songwriters dromen meer weg in de woorden die ze zingen.
“ JIJ “
je zou me langs alles
van de bene hoog bloot
langs de navel en borste
tot aan je keel
zou’k je houde zo vast
dat’k nooit meer heb gehoude
en dan met die tedere vingers
nog de weg naar bloedrood
zoas op’n roetjsbaan heen
en weer de lange weg
met op’et einde nog’n tong
zoveel houde dat’k nooit
en nog zeg ik meer
zelfs tot mezelf verlieze
in’n waarachtige jij
© luk paard
het paard is op hol geslagen dat mag wel gesteld worden haha. in nederland heet een gedicht als dit al snel tegenwoordig grensoverschrijdend – maar in het belgië van Luk Paard en trouwens van alle gedichten van Luk Paard spat de emotie het vrije liefdesveld in – stromen stortvloeden van liefde door de straten totdat alles ‘bloedrood’ kleurt. zo gesteld maakt ook ongesteld niet meer uit.
De dichtstbijzijnde toekomst
De toekomst komt steeds weer
al blijft het heden dichterbij
dat gaat zo een enkele keer
maar geest en lichaam blijven vrij
open zo de wereld voor ons
langzaam of snel verandert het soms.
Rik van Boeckel
16 november 2024
het thema van de gedichtenwedstrijd in de tijd verankerd – de tegenwoordige tijd opgesplitst in het nu en de toekomst van heel dichtbij. de titel in een paar strofen nader uitgelegd. dichterlijke notities aan de tijd doorgegeven – dat ook de tijd weet dat er veel te gebeuren staat.
 kom je binnen’ trofee op pomgedichten.nl – vrij naar deze prachtregel van Wieke Wieke){kind=link}