Rood, wit, blauw en oranje boven. Sommigen onder ons ergeren zich groen en geel over de kaping van deze drie kleuren. Wit is geen kleur. Hoewel de geleerden het daar niet volledig over eens zijn. Vraag dat maar Johannes Itten met zijn kleurentheorie. Of roeren zich dan de kunstenaars in diep zwart. De eskimo’s nog daar gelaten met honderd benamingen voor sneeuwwit. Maar dat alles terzijde.
Te pas en te onpas zien we onze driekleur verschijnen in bijna alle branches, disciplines, reclames, pamfletten, voetbalshirten, logo’s en noem maar verder op. Meestal vol trots wordt het rood, wit, blauw bezongen en bejubeld. Zelfs op zijn kop. Het hangt aan vlaggenstokken en druipt van posters. Het wordt gekaapt en het wordt berevolutioneerd. Bestaat dat berevolutioneren? Nu wel.
Helder vermiljoen, helder wit, kobaltblauw zijn de officiële benamingen van de driekleur. De reden voor de kleurencombinatie van de Nederlandse vlag staat nergens officieel vermeld. Men neemt echter aan dat de kleuren staan voor de natuurlijke opbouw van de bevolking ten tijde van het ontwerp. Rood symboliseert het volk, wit staat voor de kerk en blauw representeert de adel. Dat geldt overigens niet alleen voor de Nederlandse vlag. Frankrijk, Kroatië en de Verenigde Staten dragen dezelfde kleuren.
De rode kleur staat vaak symbool voor het socialisme. Hiermee wordt dus de “gewone” bevolking aangeduid. De helder witte kleur staat symbool voor maagdelijkheid. Daarmee wordt de kerk aangeduid. Tenslotte verwijst de kobaltblauwe kleur naar het “blauwe bloed” van de adellijke klasse.
En nee … dit mini-onderzoek komt niet van AI … die … schrijft hetvolgende:
‘De betekenis van de kleuren rood, wit en blauw in de Nederlandse vlag is niet officieel vastgelegd, maar er zijn traditionele interpretaties. Rood staat voor moed en opoffering, wit voor vrede eerlijkheid en zuiverheid, en blauw voor trouw, verbondenheid en volharding. De kleuren zijn oorspronkelijk afgeleid van het wapen van Willem van Oranje, met een verschuiving van oranje naar rood in de 17e eeuw, en symboliseren de eenheid en onafhankelijkheid van het koninkrijk.’ Het is maar dat u het weet.
Ach … hoe kom ik hierbij … de kaping van ons rood, wit en blauw? Met de verkiezingen voor de deur en de Eredivisie en Keukenkampioendivisie in vuur en vlam. En dan rijden op een binnenweg een ringbaan door Tilburg voorbij een stadion met ‘Kingside’ in megagrote letters op de gevel. Tja … dan kleuren alle electriciteitshuisjes rood, wit en blauw. Zowel linksaf als rechtsaf en niet alleen bij nummer 24 …
Maar toch. De oranje leeuw zal uiteindelijk winnen … wraauuwww …!
ROB MIENTJES
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
