o wonderschoon blauwzilver water – o eenzame roeier waar heen? waar toe? waar voor? Erika de Stercke wint deze week de enige echte virtuele blauwzilverwater trofee op pomgedichten – Cartouche zilver – Petra Maria & frans Terken brons

Petra Maria: het regent lichte spijt Rik van Boeckel roeit dagen uit de tijd Marc Tiefenthal Eerst schuimden we het strand af Frans Terken in antwoord op Petra Maria Cartouche over deze almaar populairder alt exoot in arendswaan getooide blauwbilgorgelende dwarsfluitblazer Erika De Stercke hij buigt zijn hoofd veegt de spatten uit het verleden weg …

het tweewekelijks gedicht van Peter Posthumus: over ‘diep verlangen naar wat ongrijpbaar is…’

omdat er geen toen is zonder dan geen dan zonder nu schrijf ik mezelf een horizon uit wat verdween schrijf ik een toekomst uit wat ondenkbaar is schrijf ik geheimen toe aan wat berekend is en vast staat schrijf ik dwars door het beton paden om door het bos te dwalen schrijf ik een zucht …

abraham von solo en de ‘death-disclaimer’

Deel 330. Dreiging Afgelopen week was een zwarte dag voor de vrijheid van meningsuiting. De dag dat de uitspraak ‘Volkert, waar ben je?’, uitmondde in schorsing van een hoogleraar. Een wetenschapper. Iemand met verstand en een mening, die het debat niet uit de weg zou gaan. Het soort mensen dat gehoord zou moeten worden en …

Merik van der Torren: ‘Uit de grond onder mijn voeten waar de boeken in verdwenen.’

Brandbrief ( aan jou ) Uit het keukenkastje naast de ijskast, waar de vorken liggen van mijn oma, waar het gat muizen uit laat glippen, Uit de mand voor de boekenkast met het geblokte dekentje dat nooit recht ligt, omdat Sara er een nest van rommelt. Uit de grond onder mijn voeten waar de boeken …

Jolies Heij: ‘…door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn grote schuld. …’

Over liturgieverbranding & boetekleed En zo belandde columniste op haar vrije zaterdagochtend waarop zij het gewoon is – net als op alle andere dagen in de week, het columnistenbestaan is nachtwerk – uit te slapen bij de katholieke mis. De vader van goede vriendin A. was overleden en ja, dan ga je naar de begrafenis. …

ANKE LABRIE wint de enige echte virtuele ‘de vrouw die je net een hand gaf dat was je moeder jongen’ trofee op pomgedichten – zilver frans terken -erika de stercke brons cartouche ook

max lerou: ik blijf altijd nog haar kind ditmar bakker: zij baarde mij, en ik baarde u kunst. frans terken: zie ik mijn moeder weer bij de voordeur vragend petra maria: het zonlicht door de grijzende haren erika de stercke: vind ik jou niet meer terug anke labrie: vleugels maken nog geen moeder cartouche: moeder …

Lisan Lauvenberg: ‘Alleen dit aardse van onkruid bevrijde bericht.’

Laag bij de aarde Voorjaar Op mijn knieën, die knielen willen. Dicht bij de aarde. Het onkruid tussen de aardbeienplantjes weghalen. Verwondering over de schoonheid van de schillende soorten onkruid. Hoe het de aarde bij elkaar houdt. Hoe mooi de bloempjes zijn. Hoe stevig de kleine wortels verankerd zijn in de aarde. Hoe koud deze …

ABRAHAM VON SOLO razend

Deel 329. Blanken Enige tijd geleden schreef ik een column die enigszins kritisch was aangaande ‘yoga-snuivers’. Mensen die heel mindful en vol in het leven staan. Blank zijn, hard werken, sporten, succesvol zijn, goede vaders en moeders en in het weekend ook gewoon recht hebben op coke in hun neus. Ik kende toen de hippe …

MERIK groet de dingen in de ochtend

Groeten De groeten staken uit mijn fietstas en morsten liefjes op straat; voor het muurbloempje aan de overkant, voor het vergeet-mij-nietje op zolder. Groeten naar de bewolkte hemel, waaruit het misère hagelt en regent. Groeten naar de engelen boven. Er valt een liefje voor mijn voeten, bloeit op met geel hart en witte krans. Merik …