Over pistool & rozen Het is het familie-uurtje in de literatuur, lieve lezer. In aanloop naar de boekenweek paraderen al geruime tijd moeders door de kolommen en over de podia, want vrouwen die geen moeder zijn hebben toch een minder aureool, volgens de heren bedenkers van dit thema. Wist u overigens dat weduwes supersexy zijn? …
Maandelijkse archieven: maart 2019
Karin Beumkes baldadig vandaag: …en ik eet heel graag duif met prei…
Share This:
PETRA MARIA wint de enige echte virtuele trofee der zinloosheid op pomgedichten- Cartouche zilver en Frans Terken brons – deze week – (naar een gedicht van peter posthumus)
petra maria – een lichte dag waarop het regent frans terken – ik weet er vandaag geen woorden voor cartouche – klaar voor de sprong naar een nieuwe zon marc tiefenthal – Gewonnen, verloren, verloren gewonnen. aratrios – De spiegel wijst het hoofd op denken rik van boeckel – oh boot van de liefde oh …
LIEVE LISAN – ik zou wel eens willen weten… (de nieuwe rubriek)
Lieve Lisan, Vanochtend dacht ik ineens dat ik het leuk zou vinden om een lieve Lita site te hebben, een plek waar mensen de meest onzinnige vragen mogen stellen over hun leven over wat wel en niet mag qua etiquette en ook over de liefde, het verlangen en afscheid nemen. Nu ik toch al wekelijks …
Lees verder “LIEVE LISAN – ik zou wel eens willen weten… (de nieuwe rubriek)”
het tweewekelijks gedicht van PETER POSTHUMUS: ‘al dat genadeloos gesodemieter gejakker en gesjagger’
Hoi Pom. al dat genadeloos gesodemieter gejakker en gesjagger die hele helse bende die drijft op oude angsten op gestolde stress op zinloosheid , op leegte op verpletterende overbodigheid bestemd voor de vergetelheid zoiets als golven die ontraceerbaar beuken op de kust onstuimig, zonder ballast ongrijpbaar, zonder houvast golven zonder zin zonder verveling tegen ieder …
Abraham von Solo 40! – ‘Voor het eerst voelde geluk niet zwaar en broos, maar veilig….’
Deel 328. Veertig Een aluminium, stervormig constructieprofiel. De koelte die het gaf als ik er met mijn wang tegenaan stond, terwijl ik naar de spelende kinderen keek. De paaltjes, die vlekken maakten op mijn broek, in de zomer als het teer smolt. Het smalle gootje van zand tussen diezelfde paaltje bij het knikkerkuiltje, waarvan ik …
Merik op woensdag…. het is welletjes
Nu is het welletjes In de broek een scheur na de klim over de schutting. Nee, je krijgt geen weespersmop meer, de trommel is bijna leeg, nu is het welletjes. De deur gaat dicht. Je keek naar mijn billen ! Je dronk uit het glas van je vader. Je liet je zus struikelen en nu …
jolies heij: ‘de vagina is een schuchtere schelp, door het leven gehard – het hart door slagregens verweekt, de man een vermoeide gluurder…’
Over knuppels & quota Laat ik mij ook eens speciaal tot de vrouw richten, lieve lezer(es). Dit is van columniste tot lezeres. Het Duits heeft hiervoor zo’n mooie constellatie voor door op elke functie, elk beroep het “In” tussen haakjes te laten volgen: Mitarbeiter(In), Student(In), Dichter(In). Klinkt ook beter dan “dichteres”, laat staan “schrijfster”, wat …
Karin Beumkes – de vrouwen van texel op de maandag: er rollen babys daar uit lendenen en ze staan altijd stoer voor de deur met een houding van kom maar op!
Gezin En elke keer dat er een baby uit mijn moeders lendenen rolde hoopte de zeeman op een zoon die hij kon laten vechten met Boreas of tot een boksertje kon maken misschien een leeuwentemmer maar op dit eiland was geen leeuw er was een dijk om te mijmeren over filmsterren met een kuif wij …
FRANS TERKEN wint de enige echte virtuele – voor haar – trofee op pomgedichten – Anke Labrie het zilver en warempel toch nog Cartouche brons
Uit het ingezonden werk kies ik Frans Terken uit voor het goudAnke Labrie zilver en Cartouche brons. Dit in opdracht van tante, je moet je vijand altijd glimlachend tegemoet treden murmelde ze net terwijl ze een banaan at. Het zou dus best kunnen dat ze iets heel anders zei . We kennen allebei Cartouche zijn …