POMgedichten presenteert de donderdag column:
VON SOLO, FEAR AND LOATHING IN POWEZIE LAND!!!
Openhartige openbaringen van de Jeff Koons van de vaderlandse powezie.
Ik ben soms net een wijf. Of een slak. Mijn halve huisraad sleep ik achter me aan. Elke dag. Schrijfboekjes, elektronica, pennen, kleurpotloden en gereedschap. In een tas. Die ik over mijn schouder draag en die overal mee naar toe gaat. Lang was een ouderwetse pukkeltas genoeg om alles te bevatten dat mee moest. Tot er een half jaar geleden ineens structureel een broodtrommel aan het assortiment werd toegevoegd. De pukkel was te klein en er moest een nieuwe tas komen…
Deel 109. Rugtasje
En toen begon de ellende. Vijfentwintig jaar lang had ik niet meer over tassen na hoeven denken.
Tel daar bij op dat ik wat praktische zaken ongeduldig kan zijn en een voorliefde heb voor snelle resultaten. Met andere woorden, er moest snel een oplossing komen. En dat lukte. Ik wilde weinig geld uitgeven. Daarbij had ik met mijn pukkel goede ervaringen. Dus belandde bij de dumpzaak. Vijf minuten en vijftien euro later stond ik weer buiten met een zwarte pukkel met twee zijzakken. De tas was iets ruimer dan mijn traditionele pukkel. Het canvas was echter twee keer zo dun. Er zat enkel een schouderband aan, maar dat hinderde niet. Na twee dagen gebruik kon ik concluderen dat ik best in mijn nopjes was met mijn nieuwe tas. Ik greep nog wel te pas en te onpas naar mijn oude pukkels als ik enkel een schrijfboekje mee wilde nemen, maar de nieuwe tas had zijn plaats veroverd.
Totdat de herfst recentelijk aanbrak. Pijpenstelen regende het. Zelf vind ik het niet erg om nat te regenen. Dat droogt wel weer. Maar mijn iPad, schrijf- en schetsblokjes verdragen dat een stuk minder. Nu was mijn dikke canvas pukkel altijd wel in staat geweest om de regen een half uur buiten te houden. Zo niet mijn nieuwe tas. Het dunnen canvas vormde geen match voor de relentloze slagregens. De oplossing was onderweg snel gevonden in een vuilniszak als bescherming. Maar dat was natuurlijk nooit de bedoeling geweest. Op dat soort punten ben ik net een soort Steve Jobs. Een ding is goed als het geen extra toevoegingen nodig heeft. Een iPad heeft geen toetsenbord nodig, want de toetsen zitten er virtueel al in. Alleen sukkels pluggen er nog zo’n toetsenbordje aan. Dat is vergelijkbaar met een hybride auto leasen voor de lage bijtelling en vervolgens alleen op benzine rijden, omdat dat zo lekker vertrouwd is. Maar dat terzijde. Mijn tas bleek dus niet geschikt als vriend door alle seizoenen. En dat is dus wel wat ik zoek in een tas. Dus moest ik verder op zoek.
En dan lijkt toch weer de volgende wetmatigheid op te gaan. Het lukt binnen vijf minuten, of het wordt een strijd van de lange adem. Een knock out in de eerste ronde, of dertien ongewisse ronden knokken zonder zicht op de zege. Momenteel vecht ik de zevende ronde. De eerste ronden heb ik overleefd. Specificeren op basis van ervaringen. Zoeken op internet. Mensen bevragen naar ervaringen met hun tas, zelfs onbekenden op straat en op het werk. Herspecificeren van de eisen op basis van beschikbaarheid. Keuzes maken. Merken selecteren. Herijken. Hoeveel wil ik uitgeven? Zoeken, vinden, overwegen, heroverwegen. Welke kleur zou er leuk staan? Toch weer terug twee stappen terug. Wat zegt mijn gevoel? Ik schat in dat ik intussen alles bij elkaar opgeteld een volle werkdag in uren besteed heb aan het zoeken naar mijn nieuwe tas. Zonder het gevoel te hebben dat het einde van de zoektocht in zicht is. Zo’n zoektocht waar je zoveel nieuws ontdekt, dat de tocht interessanter wordt dan het aanvankelijke doel. Intussen brengt de reis me wijsheid en nieuwe inzichten. Stiekem geniet ik er wel van. Dat in de intussen nieuw verworven wetenschap dat het aan het einde van de week altijd wel een keer Freitag wordt. Met die tas gaat het wel goedkomen.
Lookin’ back on the track
for a little green bag
Got to find just a kind
or losin’ my mind
Outside in the night, outside in the day
Lookin’ back on the track, gonna do it my way
Outside in the night, outside in the day
Lookin’ back on the track, gonna do it my way
Lookin’ back
Lookin’ for some happiness
But there is only loneliness to find
Turn to the left turn to the right
Lookin’ upstairs lookin’ behind
Lookin’ back on the track
for a little green bag
Got to find just a kind
or losin’ my mind
Outside in the night, outside in the day
Lookin’ back on the track gonna do it my way
Lookin’ back on the track
for a little little green bag
Got to find just a kind
or losin’ my mind
Lookin’ for some happiness
But there is only loneliness to find
Turn to the left turn to the right
Lookin’ upstairs lookin’ behind
(‘Little Green Bag’, George Baker, 1969)
Deel 88. Intergalactisch
Deel 89. Wild horses
Deel 90. Eeuwige liefde
Deel 91. Boze Buurman
Deel 92. Het leed dat sociaal zijn en camperen heet
Deel 93. Carnaval Festival
Deel 94. Yes, we can
Deel 95. Het grootste geluk
Deel 96. Vluchten kan niet meer
Deel 97. Suicide Solution
Deel 98. De Afvallige
Deel 99. First time right
Deel 100. Haarfijn
Deel 101. Bukken
Deel 102. Womanizer
Deel 103. Onmogelijk
Deel 104. Quetzal
Deel 105. #zeghet
Deel 106. Waar zijn ze gebleven
Deel 107. Valt een eend van een flatgebouw en zegt…
Deel 108. Te vreten
VON SOLO op de donderdag voor U!!!