Deel 317. Handschoen Onderweg van kantoor A naar kantoor B fietste ik, na het Centraal gepasseerd te zijn, over Kruisplein. Ik werd ingehaald door een vrouw met een grijze knot op een fiets met zadeltassen. Ze fietste over een hobbeltje in de weg. Uit een van de fietstassen viel een handschoen. Ik zag hem vallen. […]
Auteur archief:Pom Wolff
Merik van der Torren: ‘laten we nieuwe goede dingen doen, laat ik je hand vasthouden…’
Oud en Nieuw 2019 Zie je die foto’s van toen; de kinderwagen en de pop, die lieve hond, de oude huizen opschriften – uit de tijd, blauwe trams; laten we nieuwe goede dingen doen, laat ik je hand vasthouden, laten we zingen van haar aan de overkant; hoe we roeien en zingen tegen de stroom […]
Erwin Vogelezang: ‘zomaar op een januarimorgen zag ik ze weer staan: de hemelswitte schoenen van mijn vader…’
Witte schoenen I zomaar op een januarimorgenzag ik ze weer staan: de hemelswitteschoenen van mijn vader ze stonden wat verloren op de kokos keukenmat en heel even dacht ik maar het was een speling van het lichtdat bleekwit door het keukenraampje viel. al het andere is ijdelheid. II hij droeg zijn witte schoenen graag,mijn vader. […]
jaaroverzicht: dat we 2018 nemen zoals het is en het verlaten maar nooit verlaten van wat was
2018 jaaroverzicht dat een voormalige dichteres des vaderlands net doet of het stellen van vragen poëzie is en dat kunstje ook eindeloos herhaalt als ze optreedt dat de poule des doods lekker aangevuld is dit jaar ja dat krijg je er van als je over lijken gaat en dat al die gortdroge jaaroverzichten mij de […]
CARTOUCHE wint de enig echte virtuele brood&koffie trofee op pomgedichten – maar dan wel die van moeders.
marc tiefenthal – de zee die beeft, mensen op de vlucht. rik van boeckel – dode koffie gedronken bij de grafsteen petra maria van den eerenbeemt – liefste de gordijnen kunnen open cartouche – dat zie ik in – moeder, een zachte tong en op zijn tijd een bakje troost frans terken – en niet […]
RIK VAN BOECKEL presents BEWEEG ALS EEN STRATEEG – een bundel die als de TGV leest op weg naar parijs en verder, op naar het universum, voorbij mars het verleden tegemoet, met de adem van vinkenoog en aja waalwijk in de rug richting toekomst, rik snelt voorbij aan elk universum – maar niet aan haar. mooi!
https://uitgeverijbunker.nl/product/beweeg-als-een-strateeg-rik-van-boeckel/ . ik hield mijn hart vast – maar het slaat nu als nooit eerder – natuurlijk ken ik rik van boeckel van mijn site – trouwe inzender van poëzie voor de zondagochtendwedstrijd. maar ik wil ook eerlijk zijn in mijn recensies. ik hoef mijn hart niet meer vast te houden – de pacemaker van […]
ELBERT GONGGRIJP – BIJ BENADERING MISSCHIEN DIT – Een nieuwe J.A. der Mouw is geboren – om zo op de rand van het bestaan te kunnen schrijven – een kunstzinnig solipsisme dat we sinds Johan Andreas der Mouw niet meer hebben kunnen lezen
ELBERT GONGGRIJP – BIJ BENADERING MISSCHIEN DIT – Een nieuwe J.A. der Mouw is geboren – maar we zitten zonder god! om zo op de rand van het bestaan te kunnen schrijven – een kunstzinnig solipsisme dat we sinds Johan Andreas der Mouw niet meer hebben kunnen lezen Laten we bij het begin beginnen – […]
ALJA SPAAN – “tegen het vergeten en voor de behoedzaamheid”- de nieuwe bundel – elk gedicht is een met uiterste precisie gekozen schakel in een prachtige ketting van verbondenheid tussen twee mensen
ALJA SPAAN – “tegen het vergeten en voor de behoedzaamheid”- de nieuwe bundel – elk gedicht is een met uiterste precisie gekozen schakel in een prachtige ketting van verbondenheid tussen twee mensen Daar gaan we dan ALJA SPAAN – “tegen het vergeten en voor de behoedzaamheid”- de nieuwe bundel van Alja – 4 hoofdstukken met […]
TIMO VERBEEK weet wat geluk is – ‘op vrouwen jagen en nauwelijks slapen?’
timo verbeek geeft ons antwoord op de vraag waar we allemaal wel het antwoord op willen weten – komt goed uit dat timo het antwoord weet. is ook te lezen in zijn nog uit te brengen bundel – het grote niets – wie timo is – harderwijk is een woord – ik laat me niet […]
KAREL WASCH – Het geluid van denken – De onontkoombare poëzie van Karel Wasch ligt wonderlijk zacht in de hand. Een recensie.
KAREL WASCH – Het geluid van denken – De onontkoombare poëzie van Karel Wasch ligt wonderlijk zacht in de hand. Een recensie. Je gelooft er niet in, maar soms gebeurt het én ook nog waar je bij staat. Een Wonder. De bundel “Het geluid van denken” van Karel Wasch, mooi en zachtaardig softcoverig uitgegeven […]