Peter Posthumus wint de enige echte virtuele in onverzettelijkheid zullen we voor vrede dansen trofee ook op pomgedichten punt nl – Frans Terken zilver, Ditmar Bakker brons.
moeilijk moeilijk moeilijk – het eremetaal uitdelen – onvergelijkbare grootheden op een schaal van voorkeur leggen. laat ik eerst de (alle) dichters bedanken voor hun bijdragen. van vrolijk levenslustig (Rik) tot somber regenachtig (Erika), van onverzettelijk (Ellis) tot aan de dansende rijmwoorden van een Ditmar Bakker.
doe ik ditmar brons, frans terken zilver en roepen we bij het gedicht van peter posthumus GOUD! en roepen we van harte. en ik roep goud om de reden onder het zo aansprekende gedicht van Peter aangegeven.
Rik van Boeckel – tot een horizon van liefde lonkt
Petra Maria – als je zo bent
Frans Terken – zie hoe zelfs de letters dansen
Anke Labrie -maar ze plukt nooit bloemen meer
Peter Posthumus – diè triomf van poëzie
Max Lerou – aan het eind van de dag heb je altijd nog de livin’ blues
Erika De Stercke – dansop een avond die stilvalt
Ien Verrips – ik kan het niet omvatten
Cartouche – rollebollen langs de rand
Vera van der Horst – eenheid in de elementen
Ellis Van Atten – versta me toch
Ditmar Bakker – Zij sprak: “Ik ben de uwe.” Toen aten zij Japans
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
Doe mee met de conversatie
2 reacties
put on your red shoes’
als je zo bent
gesloten als een
aangespoelde
dat wakkert
een verlangen aan
wanneer je wilt vluchten
dan vlucht ik met jou
wil je verdwijnen
verdwijn ik met jou
laten we dansen
‘under the moonlight
the serieus moonlight’
put on your red shoes’
als je zo bent
gesloten als een
aangespoelde
dat wakkert
een verlangen aan
wanneer je wilt vluchten
dan vlucht ik met jou
wil je verdwijnen
verdwijn ik met jou
laten we dansen
‘under the moonlight
the serieus moonlight’
petra maria
Dansen onder de maan
Ik herken dat gezicht nog
die oogopslag het handgebaar
van kom dan hier en neem mijn hand
zoals jij naar me toe bewoog
in een lichtstraal gericht op de moves
waarmee je me zou verleiden
die lange hete zomernacht
waar ik met jou naar terug wil
hoe we om elkaar heen bleven draaien
tot ik je in het donker verloor
en je zocht in elke schim die oplichtte
het dansen van een glinsterend oog
ik schrijf je nog
zie hoe zelfs de letters dansen
in de berichten die ik op je tijdlijn post
© FT 21.11.2020
(dancing in the moonlight – thin lizzy)