de dichter Grootscholten aan het woord op FB over mijn laatste gedicht. ik schreef het gedicht gisterenavond tijdens het kijken naar de ouwehoeren van voetbal inside – gedicht deed dichter grootscholten ontvlammen in een woede aanval op een manier die hij zelf niet bij zich zelf kon vermoeden. vermoed ik. de dichterlijke woede voelde als een compliment – ‘het gedicht is onschuldig’ leerden we al van grootmeester Campert – en na een recensie van dichteres vera van der horst wist ik dat het gedicht mogelijk wel iets van geschiftheid in zich zou kunnen dragen maar desondanks prima in orde is:
er lagen trage schepen stil net voor de einder we dronken als kalfjes schonken melk in volle liters ik riep wat een water allemaal waar heb ik dat nou aan verdiend en wat een melk ook zo ver van huis ik groette alle aanwezigen als jullie dit het einde vinden prima hoor ik ga er vandoor ik moet nog schrijven kloppende gedichten schrijven
pom wolff
Vera van der Horst:
Ik vind hem grappig zoals hij is. Die eerste strofe schetst door de combinatie van trage stilliggende schepen, melk(van de koe) en kalfjes een sfeer van lamlendig of nietszeggend gelummel weer. Vooral de associatie met het over koetjes en kalfjes hebben- een wat nietszeggend gebabbel- De 2de strofe heeft zoiets als: al dat water, al die melk, (al dat gelummel, al dat geouwehoer) wat moet ik ermee, ik wil naar huis!! De 3de strofe neemt de -ik- een beslissing en voegt de daad bij het woord: als jullie dit zinvol vinden, ga lekker door, ik heb nog iets belangrijks te doen. ((diepere laag: voor het einde (zie strofe 1: als dit voor jullie het einde is)) Strofe 4 de – ik- benoemt wat voor hem belangrijk is: gedichten die kloppen, waarbij je hier voor kloppen diverse synoniemen kunt invullen, maar dat word me teveel getyp. Ik lees dit als eerste spontane interpretatie zo, grappig met een diepere laag. Ik zou het in 1 regel kunnen samenvatten, maar dat doe ik niet, omdat ik daar nog te veel over twijfel.
vanochtend schreef ik nog een ‘geschift’ gedicht in deze serie die we maar voorlopig de serie Grootscholten zullen noemen: eenmaal thuis aan lager wal weer geef mij zee melk en water wat een mensen ik ben voor koeien klei en brood tegen dijken tegen straten geef mij water heel veel water in de verte trage schepen net voor de einder – kijk ze varen zie ze gaan zie ze vliegen nooit gekregen wat ik altijd heb gewild pom wolff
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
