
Afgelopen zondag was het Pinksteren. Eigenlijk is er niets, waar ik dat aan kon merken. Ik heb geen klokken horen luiden. En de heilige geest moet vooral in het geestrijk vocht aanwezig zijn geweest. Zelfs mijn reguliere supermarkt, de LIDL op de Bergweg, was open. Na mijn ochtendlijke fietstochtje stapte ik de winkel binnen om broodjes te kopen voor het gezinsontbijt. Dat doe ik bijna elke zondag. Wat me meteen opviel was een man die volledig uit de toon viel. Hij was er samen met een kakkerkind. Zelf was hij de stereotiepe succesvol, rijk en blank. Lang met een korte broek en een polo met de kraag omhoog. Ik vroeg me af, wat zo’n kapitaalkrachtig iemand bij deze supermarkt te zoeken had. Bij de kassa zag ik dat ze vier tompoezen hadden gekocht. Ook dat vond ik raar.
Later in de middag ging ik weer naar de winkel. Deze keer om ingrediënten voor de goulashsoep te halen. Bij de groente afdeling kwam ik weer eenzelfde setje tegen als in de ochtend. Ik herkende de man als een VVD-wethouder uit onze stad. Nu weet ik toevallig, dat hij in de buurt van de Bergweg woont, dus dat was niet het vreemde aan de situatie. Maar de bescheidenheid, dat een dergelijke grootheid toch ook gewoon naar ‘mijn’ LIDL gaat, vertederde me. Het leek wel of hij er echt voor de eerste keer was. Traag bewoog hij zich met kind door de winkel. Als op een echt cultureel uitje. Alsof ze door het Rijksmuseum struinden. Ik vulde mijn mandje en was vijf minuten later weer buiten.
Pas toen ik weer over de Kleiweg fietste, realiseerde ik mezelf, dat ik door mijn positieve, vrije zondag vibe in de maling genomen was. Natuurlijk hadden deze geprivilegieerde mensen van nature nooit naar de LIDL gegaan! De Albert Heijn was gewoon dicht vanwege Pinksteren! Dat zag ik nu ik er voorbijfietste ook. Er stond zelfs een Ralph Lauren hemd met kind in de Urban Arrow beteuterd bij het dichte hek te kijken. Bovenal geeft het aan hoe opportunistisch en ontrouw deze klasse is aan zichzelf. Als Ahold niet levert, staan ze net zo makkelijk weer bij de Duitsers binnen.
Stiekem denk ik, dat de onderkant van deze klasse aan het einde van de maand ook wel eens naar mijn winkel gaat. Als de centjes bijna op zijn. Want ik zie sporadisch wel eens rijk uitziende succesvrouwen zich door de winkel haasten met een volle boodschappenwagen. Vaak kijken ze dan niemand aan en proberen zich te verbergen, naar het lijkt. Opdat ze maar niet betrapt worden. Het liefst zou ik met een V-tje op zijn revers bij de deur gaan staan. En elk rijk uitziend sujet de toegang weigeren. Ten eerste, omdat ik daar een bizar plezier uit zou scheppen. Maar ten tweede ook om ze te confronteren, met het feit, dat als je gefortuneerd bent, of je zo wil voordoen, je niet de koopjes voor de neus mag wegkapen, van de mensen, die het harder nodig hebben.
Hoe dan ook, de heilige geest had zich blijkbaar over me uitgestort in de vorm van deze openbaring. Toch nog een teken. Ik hoop dat Pasen en Pinksteren vaker gelijk gaan vallen.
VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl