Mijn dochter startte tijdens de pandemie in de brugklas. Lockdowns hebben haar generatie fors beschadigd. Maar ach, het waren de regels. Dat heeft haar twee jaar blijven zitten gekost. Dit jaar echter, ging alles goed. Ze is er bovenop en werd ook vanuit school goed geholpen. Een van de steunpilaren daarbij was haar klassendocent en natuurkundeleraar. Een man van Antilliaanse achtergrond. Hij was er altijd en nooit ziek, al bijna twintig jaar. Frequente spijbelaars belde hij gewoon, tot hilariteit van de klas, op via het slimme schoolbord. Dan bleek keer op keer, dat het ongeoorloofd verzuim betrof. Lik op stuk. Afgelopen week hoorde ik dat hij ontslagen is.
Het verhaal was, dat hij bij een vechtpartij tussenbeide is gekomen. Na het scheiden van de vechtende partijen, pakt één van de jongens een bezem en gooit die naar de ander. Daarop geeft de leraar de kleine rat een oorvijg. Dat alles natuurlijk in de volle publieke openheid. De uiteindelijke uitkomst is, dat de leraar ontslagen wordt en de leerling mag blijven. Over de inhoud van het dossier mag natuurlijk niet gesproken worden. Zo zijn de regels. Maar ik weet wel hoe het zit.
Het maakt niet uit of zijn ouders moslim, jood of kakker zijn. Al die bevolkingsgroepen kijken neer op Antillianen, dus als ‘zo’n aap’ aan je kind komt, dan is dat een schande, die figuurlijk ‘met bloed’ uitgewist moet. Hoe de druk gezet is op de schoolleiding is onbekend. Dreigen kan op vele manieren. En het mooie is, dat je de wetten aan je kant hebt. Je mag natuurlijk niemand aanraken zonder uitdrukkelijke toestemming en consent, laat staan slaan. Tel daarbij op dat openbare besturen als de dood zijn een risico te nemen of een fout te maken. Ze zullen dus altijd de schuld bij zichzelf zoeken en zo snel mogelijk een zo groot mogelijk zelf zuiverend vermogen aan de wereld tonen, als waren ze een tochtige baviaan. Voor je mensen staan, is er niet meer bij voor modern management. Want boven in de boom zit er altijd een nog grotere, incompetente bangerik.
Het is tragisch om waar te nemen, dat regels die zogezegd bedoeld zijn om de zwakken te beschermen, telkens weer misbruikt worden door listige, slechte mensen. Als je vroeger thuiskwam met het verhaal, dat je gevochten had en een tik gehad had van de leraar of een politieagent, dan gaf je vader er nog één bij. Ongeschreven regels waren genoeg. Gezag was grotendeels gebaseerd op rede, respect, ethiek en natuurlijk leiderschap. Dit gaf een oneerlijk voordeel gaf aan integere mensen met gezond verstand en een natuurlijk talent om juiste beslissingen te maken, boven nietsnutten, regelneukers en ratten. Daarom werden door kwaadaardige mensen ‘wetten’ verzonnen om de ‘zwakken’ te beschermen, zodat de ongeschreven regels van de realiteit buitenspel gezet konden worden.
Mijn dochter doet of het haar allemaal niet uitmaakt. Het zijn niet meer dan kale feiten in het rijtje van verborgen onrechtvaardigheden, die deze maatschappij stelselmatig zo gewoon zijn geworden.
VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl
