
ik wilde weer eens weten of een oude gedachte nog steeds te verdedigen is – dat een dichter 1 op 10 loopt – ik bedoel hij/zij/het moet ongeveer 10 gedichten schrijven om 1 goeie te schrijven. het toeval wil dat de tiende de beste is – met wie ik in gesprek was? het is niet aan mij.
pom wolff in gesprek met… 1
ja zeg aan poëzie doe ik niet
wil ik ook niet aan beginnen
ik heb te veel te doen
ik moet vandaag nog sterven
en morgen weer vroeg op pad
zo is er altijd wat
ik heb ook geen tijd voor gedoe
al die martelgangen
waar ze zich zo graag in begeven
doe vooral wat je niet laten kunt
sta op de strepen van je borderline
mij kan het echt niet schelen
en ach
schrijf toch maar
een mooie regel voor me
met een glimlach erin als het kan
dat ik het ben
die jou echt wil kennen
pw
pom wolff in gesprek met… 2
we sterven wat af
was het niet een zanger
die ook over die dingen zong
het maakt me niet uit
zei ik gisteren tegen mijn kleinzoon
maakt mij ook niet uit opa – zei hij
het leven een zoektocht
op leven en dood
maar wel zo dat je het weer kunt voelen
weet je ik hecht aan kleine dingen
een glimlach, een manier van zitten
een poes in een tuin
pw
pom wolff in gesprek met… 3
ik verlang niet terug
naar het strand
met niets meer in mijn hoofd
waar ik in de verte de golven hoorde
de meeuwen van Oostende
het was alsof ze voor mij huilden
weet je ik houd niet van natuur
omdat er altijd meeuwen zijn
altijd golven
het maakt ze niets uit
hoe je je voelt
of dat je niets meer voelt
ze maken alles zinloos
geen taal geen leven
uitgevallen licht maakt altijd donker
pw
pom wolff in gesprek met… 4
ik geloof niet
dat we ooit een woord spraken
misschien is stil zijn
wel de meest duurzame manier van communicatie
van houden van
had ik bijna geschreven
elke dag heeft een gisteren weet je
om je doden in op te bergen
of wie je zo ontzettend hebt liefgehad
met de arrogantie van vandaag
pw
pom wolff in gesprek met… 5
ik hoor het je nog zeggen
dat de lucht wel lente leek
ik zei het is een dekentje
én zo zou een gedicht moeten zijn
een warme zomerdag
een wonderbaarlijk toeval
ik wil geen zoektocht meer
naar wat in ons verloren ging
ik kom niet naar je toe
om weg te gaan – weet je
pw
pom wolff in gesprek met… 6
ooit was er een dichter
die met haar wandelde
bedacht
en schreef over
geluk happen in het vondelpark
tot het pijn deed
in die aangedane stad
liedjes neuriënd van een overleden zanger
die over precies hetzelfde zong
ik ken dichters
die nergens anders meer
over kunnen schrijven
pw
pom wolff in gesprek met… 7
laten we trachten een plek te vinden
tussen nooit meer en altijd nog
laten we daar een plaats reserveren
een tafeltje voor ons alleen
misschien drink je wijn
misschien drink je geen wijn
misschien eet je garnalenkroketten
misschien at je nooit garnalenkroketten
misschien herken je het verlangen naar een moment
dat nooit voorbij zal gaan – misschien ook wel niet
pw
pom wolff in gesprek met…8
het lijkt wel of ik in gesprek ben met je
en niet uitgesproken raak
maar dat er toch altijd weer iets tussen komt
een gedicht met iets
van liefdesleed of oorlogslust
van verderf soms
nou weet ik wel
dat het leven in je gaat zitten
en dat je krijgt wat je verdient
maar om het allemaal
maar op te schrijven
is ook zoiets
pw
pom wolff in gesprek met…9
zoals je dat over woorden doet
of over straatstenen
zo struikelde ik
jou in
wie ben jij? vroeg ik én
is dat een antwoord? toen je me aankeek
hoe je soms tijd wil winnen
als je haast hebt
misschien
moet alleen de dag genoemd
zodat ik later weet
wanneer het was
pw
pom wolff in gesprek met 10 – uitgesproken
de dagen
wat zijn ze op elkaar gaan lijken
het verval, de oorlog, het voorbijgaan aan
de nutteloze moraal, de goedgelovigen
de schande in de graven
ik genoot van je adem je hartstocht
vandaag heb ik het laatste van je weg gedaan
dan wordt dit het gedicht waar ik je in achter laat
het laatste gedicht dat met ons samen valt
pw