pom wolff in gesprek met… 10 gedichten

nu onze VON nog even vakantie viert en ik ze weer allemaal op een rijtje heb neem ik voor een keer de vonderdag voor mijn rekening;
ik wilde weer eens weten of een oude gedachte nog steeds te verdedigen is – dat een dichter 1 op 10 loopt – ik bedoel hij/zij/het moet ongeveer 10 gedichten schrijven om 1 goeie te schrijven. het toeval wil dat de tiende de beste is – met wie ik in gesprek was? het is niet aan mij.



pom wolff in gesprek met… 1
 
ja zeg aan poëzie doe ik niet
wil ik ook niet aan beginnen
ik heb te veel te doen
ik moet vandaag nog sterven
en morgen weer vroeg op pad
zo is er altijd wat
 
ik heb ook geen tijd voor gedoe
al die martelgangen
waar ze zich zo graag in begeven
doe vooral wat je niet laten kunt
sta op de strepen van je borderline
mij kan het echt niet schelen
 
en ach
schrijf toch maar
een mooie regel voor me
met een glimlach erin als het kan
dat ik het ben
die jou echt wil kennen
 
 
pw
 
 
pom wolff in gesprek met… 2
 
we sterven wat af
was het niet een zanger
die ook over die dingen zong
 
het maakt me niet uit
zei ik gisteren tegen mijn kleinzoon
maakt mij ook niet uit opa – zei hij
 
het leven een zoektocht
op leven en dood
maar wel zo dat je het weer kunt voelen
 
weet je ik hecht aan kleine dingen
een glimlach, een manier van zitten
een poes in een tuin
 
pw
 
 
 
pom wolff in gesprek met… 3
 
ik verlang niet terug
naar het strand
met niets meer in mijn hoofd
 
waar ik in de verte de golven hoorde
de meeuwen van Oostende
het was alsof ze voor mij huilden
 
weet je ik houd niet van natuur
omdat er altijd meeuwen zijn
altijd golven
 
het maakt ze niets uit
hoe je je voelt
of dat je niets meer voelt
 
ze maken alles zinloos
geen taal geen leven
uitgevallen licht maakt altijd donker
 
pw
 
 
pom wolff in gesprek met… 4
 
 
ik geloof niet
dat we ooit een woord spraken
 
misschien is stil zijn
wel de meest duurzame manier van communicatie
 
van houden van
had ik bijna geschreven
 
elke dag heeft een gisteren weet je
om je doden in op te bergen
 
of wie je zo ontzettend hebt liefgehad
met de arrogantie van vandaag
 
 
pw
 
 
  
pom wolff in gesprek met… 5
 
ik hoor het je nog zeggen
dat de lucht wel lente leek
 
ik zei het is een dekentje
én zo zou een gedicht moeten zijn
 
een warme zomerdag
een wonderbaarlijk toeval
 
ik wil geen zoektocht meer
naar wat in ons verloren ging
 
ik kom niet naar je toe
om weg te gaan  – weet je
 
 
pw


pom wolff in gesprek met… 6
 
ooit was er een dichter
die met haar wandelde
bedacht
 
en schreef over
geluk happen in het vondelpark
tot het pijn deed
 
in die aangedane stad
liedjes neuriënd van een overleden zanger
die over precies hetzelfde zong
 
ik ken dichters
die nergens anders meer
over kunnen schrijven
 
 
pw
 
 
 
  
pom wolff in gesprek met… 7
 
laten we trachten een plek te vinden
tussen nooit meer en altijd nog
 
laten we daar een plaats reserveren
een tafeltje voor ons alleen
 
misschien drink je wijn
misschien drink je geen wijn
 
misschien eet je garnalenkroketten
misschien at je nooit garnalenkroketten
 
misschien herken je het verlangen naar een moment
dat nooit voorbij zal gaan – misschien ook wel niet
 
pw
 
 
pom wolff in gesprek met…8
 
het lijkt wel of ik in gesprek ben met je
en niet uitgesproken raak
maar dat er toch altijd weer iets tussen komt
 
een gedicht met iets
van liefdesleed of oorlogslust
van verderf soms
 
nou weet ik wel
dat het leven in je gaat zitten
en dat je krijgt wat je verdient
 
maar om het allemaal
maar op te schrijven
is ook zoiets

pw
 
 
  
pom wolff in gesprek met…9
 
zoals je dat over woorden doet
of over straatstenen
zo struikelde ik
jou in
 
wie ben jij? vroeg ik én
is dat een antwoord? toen je me aankeek
hoe je soms tijd wil winnen
als je haast hebt
 
misschien
moet alleen de dag genoemd
zodat ik later weet
wanneer het was
 
 
pw
 
pom wolff in gesprek met 10 – uitgesproken
 
de dagen
wat zijn ze op elkaar gaan lijken
het verval, de oorlog, het voorbijgaan aan
 
de nutteloze moraal, de goedgelovigen
de schande in de graven
ik genoot van je adem je hartstocht
 
vandaag heb ik het laatste van je weg gedaan
dan wordt dit het gedicht waar ik je in achter laat
het laatste gedicht dat met ons samen valt
 
pw
 

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter