wie wint de enige echte virtuele – naar de woorden van joke kaviaar – we moeten echt wat met de aarde -trofee op pomgedichten.nl

  • Max Lerou – kijk het hoofdje is er al
  • Elbert Gonggrijp – Er zit weer dood in de lucht,..
  • Karlijn Groet – maar dan de mens
  • Freda – de aarde gaat dood, zeggen ze
  • Rik van Boeckel – pure waardevolle levendigheid
  • Rob Mientjes – dat we niet roepen maar schreeuwen
  • Frans Terken – de afbraak staat ons aan de lippen

gedicht uit de bundel – vele stemmen wild en stil – van joke kaviaar

niet alleen joke kaviaar wijst ons op de mooie aarde die wellicht in een andere wereld kan bestaan – wel tijd voor enig activisme ook op de pom hier – een fijn klimaat voor ons, voor onze kids, voor onze kleinkinderen – mag het allemaal een beetje fatsoenlijker in deze wereld? verzets en klimaatdichter joke kaviaar heeft uiteindelijk het gelijk van de wereld aan jokes kant – jokes stem soms wild soms stil – graag hier ook uw stem stil of wild – we lezen het zo graag – u kent de regels:
gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.

laten we zeggen
dat we niet konden vermoeden
dat de wereld in brand zou vliegen
ach laten we zeggen dat we weg keken

laten we zeggen
dat jij op je hoge hakken
toch al alles aan je voorbij liet gaan
en alleen met jezelf bezig was

en laten we zeggen
dat de poëzie altijd al
een tempel voor asiel is geweest
voor de verjaagden uit de wanhoop

tot ze hele bliksemse boel in de fik staken
ach laten we tenslotte maar eerlijk zijn

pomwolff

vinex 
 
je schudt de klei nog eenmaal lekker op
en kijk het hoofdje is er al
de oortjes komen zo

die naaien we er later nog wel aan
samen met een kleurrijk bestaan
afgezet tegen oerhollands loodgrijs

allengs krijgt het spek
het wordt eerst aan de randen vet
dan ranzig tot en met


ml

DILEMMA

We hebben er geen woorden voor – de tijd is weer 
eens stil gaan staan, het wordt nooit beter dan dit,
het moet een morgen zijn, die eenmaal opgeklaard,
geen enkele reden tot zorgen geeft. Er zit weer 
dood in de lucht, de winter doet ijskoud 


van zich spreken – het teken dat het zo langzaam 
niet meer gaat – moeten wij dan het tegendeel 
bewijzen, een wereld tussen wanhoop en bij
vlagen het witste licht? Ik verzeker het je,
ik doe geen oog meer dicht,


er is geen mens, geen liefde, geen idee – ik huil
bij de gedachte dat er een schepsel is die straks 
over eenieder beschikt, dogma’s voorkauwt, bij
voorbaat de vrede reeds de oorlog heeft 
verklaard – de natuur onmogelijk –


Elbert Gonggrijp,
zaterdag 13 december 2025

waarvan akte

aan de basis 
was het goed 
er was een muur 
waarachter men 
een macht bedacht
die de massa 
van haar kracht voorzag


dat het daarachter 
chaos was 
het boeide niet
men wist van niks
de illusie 
deed zijn werk 
zoals slechts een 
placebo werkt


niets heerste 
want alles had gelijk
het was windstil
we hadden precies 
genoeg om te bestaan
en een grote zachtheid
nam je mee 
als je moest gaan


maar dan de mens-
het verveelde beest
zocht een ziekte 
die zich niet genezen liet
vond ruimte in de stilte 
voor de zelfbedachte storm 


maakte zich een 
zelfbedacht lawaai 
en ontdekte: het hardst 
geluid in de natuur 
komt voort uit angst


de rest werd met 
de paplepel ingegoten
getuige de 
gebolde toet
na elke angstdroom 
kwam het zoet
-waarvan akte-


Karlijn Groet
six seeeven
 
ik heb mijn hoge hakken uitgeschopt
brandhaarden geven tenslotte
ook warmte
al hangt het er vanaf
wie ze aansteekt
 
de aarde gaat dood, zeggen ze
ik peuter de etensresten
uit de gootsteen
maar was al verzadigd
 
grote groepen jonge mannen
spelen kat en muis met de politie
ik kijk ze na als ze voorbij rennen
ze groeten terug
 
en de kinderen roepen
six seeeven en lachen hard
in België
het kinder- en tienerwoord
van het jaar




Freda 
Goedemorgen Pom
Hier mijn bijdrage aan het thema aarde na terugkeer uit Tanger, Marokko. Ook een soort samenvatting van mijn verblijf in Marokko.
Met dichterlijke groet
Rik Van Boeckel 


Het ritme van de huidige aarde



Het ritme van de huidige aarde
is van pure waardevolle levendigheid 
in de stad van Marokkaanse kunsten 
aan de zee glijdt de kust goed mee


de Balearia boten varen heen en weer
over de Middellandse Zee 
via de Atlantische Oceaan tussen Tarifa
en Tanger met dichters en toeristen 
met kunstenaars en zeelieden 


poëtische reizen leiden naar Casablanca Tanger en Rabat
met geluk en weemoed 
het klimaat verandert in elke stad
aan de zee bij Cap Spartel 
in de Atlas Bergen en de Sahara


het Bassamat Festival vraagt om poëzie 
over de havens van Amsterdam en Tanger
met de weelde van zinnen en woorden
vol Franse, Arabische en Nederlandse betekenis
en enerverende voordracht.


Rik van Boeckel 
13 December 2025
Hoi Pom, 
Hier een oproep aan verantwoordelijkheid van het schrijversgilde. Niks stil verzet, gillend de straat op. Waar zijn we gebleven? Van moed der wanhoop naar luidruchtig verzet. Zo zou het moeten zijn. Toch? Maar wie schrijft de eerste geuzenzin?


Stil verzet

Zwijgen in toonaarde
er is al zoveel gezegd
gesproken over spoken
witte angst en zwarte bangheid
waarin nog geloven
als woorden ons niet bewegen
het vreet naar binnen
schuurt de ruggengraat
pijnigt hersenen


tijd dat werelden kraken
ongenoegen manifisteert
het binnenste buitendrijft
dat we niet roepen maar schreeuwen
woorden ons betoveren
noden tot strijd
van braafheid bevrijden
steekhoudend masseren
met vlammend hart

Goedemorgen Pom,
Ja, we moeten voortdurend aan de bak, voor een betere wereld, dus blijven we gaan.
Toch een goed weekend gewenst!
Frans

Wereldbrand

Of het water of vuur is
de afbraak staat ons aan de lippen
vernietigend zoals enkel brand
of stortvloed tekeer kan gaan

hoe wij blussen en dijken opwerpen
tegen alle klippen op maar
ons verzet uit de hand geslagen
door hogere machten

alsof wij onder de voet gelopen
door vijandelijke despoten
een leger van ontkenners en
op geld beluste onverlaten

maken wij hen met de grond gelijk
het enige vruchtbare wat ons rest

© FT 13.12.2025

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter