Nu is het welletjes In de broek een scheur na de klim over de schutting. Nee, je krijgt geen weespersmop meer, de trommel is bijna leeg, nu is het welletjes. De deur gaat dicht. Je keek naar mijn billen ! Je dronk uit het glas van je vader. Je liet je zus struikelen en nu …
Auteur archieven: Pom Wolff
jolies heij: ‘de vagina is een schuchtere schelp, door het leven gehard – het hart door slagregens verweekt, de man een vermoeide gluurder…’
Over knuppels & quota Laat ik mij ook eens speciaal tot de vrouw richten, lieve lezer(es). Dit is van columniste tot lezeres. Het Duits heeft hiervoor zo’n mooie constellatie voor door op elke functie, elk beroep het “In” tussen haakjes te laten volgen: Mitarbeiter(In), Student(In), Dichter(In). Klinkt ook beter dan “dichteres”, laat staan “schrijfster”, wat …
Karin Beumkes – de vrouwen van texel op de maandag: er rollen babys daar uit lendenen en ze staan altijd stoer voor de deur met een houding van kom maar op!
Gezin En elke keer dat er een baby uit mijn moeders lendenen rolde hoopte de zeeman op een zoon die hij kon laten vechten met Boreas of tot een boksertje kon maken misschien een leeuwentemmer maar op dit eiland was geen leeuw er was een dijk om te mijmeren over filmsterren met een kuif wij …
FRANS TERKEN wint de enige echte virtuele – voor haar – trofee op pomgedichten – Anke Labrie het zilver en warempel toch nog Cartouche brons
Uit het ingezonden werk kies ik Frans Terken uit voor het goudAnke Labrie zilver en Cartouche brons. Dit in opdracht van tante, je moet je vijand altijd glimlachend tegemoet treden murmelde ze net terwijl ze een banaan at. Het zou dus best kunnen dat ze iets heel anders zei . We kennen allebei Cartouche zijn …
Lisan Lauvenberg: lijden we aan belasting-invul-stress?
Hoe moet je in godsnaam je belasting aangifte doen als je dementeert, maar dat zelf nog niet weet. Ik weet het zelf zonder beginnende dementie nog niet eens zo goed. Terwijl ik toch echt goed kan lezen of schrijven. De belastingdienst maakt het makkelijk voor ú. Dat was een slogan van een aantal jaren geleden. …
Lees verder “Lisan Lauvenberg: lijden we aan belasting-invul-stress?”
VON SOLO in Dreden: ‘Het was geen dure reis geweest, want geld hadden we niet. Zij studeerde en ik deed ook zoiets.’
Deel 327. Dresden Het had ook een andere stad kunnen zijn, maar dat was het niet. De Elbe stroomde er in dit geval doorheen. En daaraan lag een camping. Daar stopte de bus. Het was geen dure reis geweest, want geld hadden we niet. Zij studeerde en ik deed ook zoiets. We hadden samen geboekt, …
Merik van der Torren over Rommel
Verloren Mijn vader trad mijn met peuken, lege bierflesjes en allerhande papieren bezaaide kamer in : “ Zeg kan je die rommel eindelijk eens opruimen?” “Weet je wel wat je zegt? “ zei ik, “Rommel was een Duitse generaal, die een aanslag wilde plegen op Hitler. Die dwong Rommel zelfmoord te plegen. Je bent als …
CARNAVAL en POLONAISE met JOLIES HEIJ
Over krokodillen & struisvogels Columniste en carnaval gaan samen als de leeuw en het lam, de krokodil en de struisvogel. Neen, ik beoefen geen gereformeerdzeeuwse dwangvorm in mijn poëzie (ik beoefen vele vormen, ben zelfs door Robin Kerkhof van een modern sonnet beticht), zoals de grote baas beweert, maar met mijn calvinistische inborst van boven …
Karin Beumkes – mens&melodie op de maandag – ‘bloesem van lieveling ik geef je daarom water…’
Waterwoorden Ik ken een waterwoordnoem het niet huilenhet alfabet van laatste letters. Onder de poriën van je huid bloeit nog het tropisch regenwoudik geef je daarom waterwant morgen ben je koud en blauwen ik wil je zo graag donkergroen denken. Bloembed in de border bloesem van lievelingik geef je daarom water. Droge holle boomstam ik …
CARTOUCHE wint de enige echte virtuele – wat roept het huis nog waarin je groot geworden bent – trofee op pomgedichten – max lerou zilver, frans terken brons.
Frans Terken – zweeft er nog de geur van eierkolen Cartouche – ze laten zich niet slijpen tot wetsteen of tot poëzie Lisan Lauvenberg – Paradiso zat bomvol Petra Maria – waar ik kind was ligt bewaard Marc Tiefenthal – Wij wisten veel, soms beter. Rik van Boeckel – moeders sambal bood geen troost Aratrios …