JOLIES HEIJ deed de dinsdag

[Pom Wolff]

 

JOLIES HEIJ doet de dinsdag – ‘nu weer trekt de hele ramptoerisme-industrie naar parijs, daar ken je over de hoofden lopen, allemaal in gespannen afwachting wanneer de eiffeltoren de lucht invliegt.’

columniste met de historicus op stap. de historicus werkt aan een project over grensgebieden in ut heilige roomsche rijk, toen we allemaal nog een soort duits spraken. de historicus is een katholiek van oostenrijkse huize, dat verklaart misschien zijn vooringenomenheid aangaande dit thema, zoals de natuurgenezer eeuwig en altijd op zoek naar de wortels van het servendom. mot jij niet op pad met je natuurgenezer? vroeg de historicus aldus. ook as ie deur niet is, is ie voortdurend aanwezig in je column, asof zunne geest as een aureool om onze hoofden waart. niet dat ik als rechtgeaarde katholiek daar iets op tegen heb natuurlijk. wist je trouwens dat ik ook een zwak voor verpleegstertjes heb? wat is dat toch met jullie katholieken? riep ik uit. wij protestanten houden ut simpel en strak bij leer en pornoblaadjes, maar bij jullie mot deur altijd een uniform aan te pas komen. kenne jullie soms niet tegen blote geslachtsdelen? zo is het maar net, glimlachte de historicus, ut verpleegstersuniform is als een habijt of een niqaab, maar dan zwoeler en sexier. en die bungelende stethoscoop, daar wil je ze toch terstond aan meevoeren de bosjes in om hun tepelerwtjes te bevoelen. waarom val jij anders op die gesjochten natuurgenezer van je? we zoeken toch allemaal verlossing in de liefde, speciaal bij genezers. de natuurgenezer draagt geen stethoscoop, gaf ik, maar wel een tuniek dat alles verhult. gooi dat nou es af, zei ik zo vaak tegen um, en laat je penis es lekker wapperen, maar niks hoor. zo blijf ik geel aantrekkelijk voor jou, zei ie, zo slaan jouw fantasietjes over mij op gol en blijf ik de eeuwig jonge adonis.

hij heeft volkomen gelijk, beaamde de historicus, niks zo aantrekkelijk als afstand, niks zo geil als bedekking. gebod schept genot. dit alles gezegd hebbende en gezeten aan de hoestdrank van duitse makelij aan de bar van gasthof zum bismarck aan den voet van de burcht in bad bentheim, alwaar de zus van regentes emma resideerde. waarom ben je eigenlijk historicus? vroeg ik de historicus. waarom niet? luidde zijn wedervraag. wie wil zich nou met de moderniteit bezighouden? aanslagen hier aanslagen daar, nu weer trekt de hele ramptoerisme-industrie naar parijs, daar ken je over de hoofden lopen, allemaal in gespannen afwachting wanneer de eiffeltoren de lucht invliegt. kijk om je heen, dit stadje is de rust zelve, het ademt verleden en historie. ja, ooit werden ook in de burcht gevangenen, veelal jonge kindmoordenaressen, dood gemarteld, maar das lang geleden. ooit trek ik naar parijs, as de stad tot springstofvrije bunker is geworden, tot die tijd stop ik munne hoofd in het stof van de geschiedenis. geen gek idee, moest ook ik grif toegeven. überhaupt kom je in bad bentheim slechts nederlandssprekende pensionados tegen, de enige buitenlander is een turk die mij meteen heel gastvrij zunne hurkplee aanbood toen ik binnenwipte voor een köfte. as ut een terrorist was geweest had ie deur wel een lading springstof in gestopt. nee, ik denk dat ik nog maar even blijf, ik heb een slammetje en een bed bij alweer een nederlands echtpaar. maar de historicus moest de trein halen, dus namen we afscheid.

vervolgens spoedde ik me naar het jugendhaus tegenover de kerk voor de slam die van een uitzonderlijk hoog niveau was. uitblinker sim uit bremen deed een tekst over verkankerde worsten. ik ben munne slamcarrière als rechtgeaarde katholieke jongen tussen de keulse nonnen begonnen, vertelde hij, tot ze munne worst voor een penis aanzagen. die is niet verkankerd, hoor! riep ik nog, maar evengoed moest ik de wijk naar bremen nemen. zijn de worsten hier tegenwoordig ook al verkankerd? vroeg ik verbaasd. en anders zit deur wel springstof in, gaf ie schouderophalend. maar das alweer oud nieuws. nu is heel duitsland in de ban van rapper xavier naidoo die toch niet naar het songfestival gaat omdat ie geen voorronde wil. wat een kapsones, wij slammers doen toch niks anders as te worden uitgeschakeld in voorrondes? maar dat is het mooie van nieuws, het wordt altijd weer verdrongen door ander nieuws. voor een stand up als ik zijn het gouden tijden. de rest is geschiedenis. dus laten we het bitte niet meer over parijs hebben.

 

Van Bad Bentheim naar Berlijn

Wie hier uitstapt komt niet meer weg
het is maar een armlengte sporen
naar Berlijn met het fijnstof in de
longen losgezongen van een teutoonse

zwaarte. De piekhelm krast in de kast
bij het b en b spreekt men Nederlands
maar de grens is een dagreis ver.
Je volgt de ster die het sterkst straalt

ook hier huist de kanker in de worst.
De vorst wacht je aan de poort op
hij schudt de sneeuw uit zijn mouw
het satijnen bed laat hij jou, zijn

koninkrijk voor een habbekrats, jij tooit
je met stadse hoepels, een gevangeniskoepel
is omver te kegelen. Je vergeet waar
je de dienstregeling had en gaat prat

op hangsnorren die je een hurkplee
aanbieden. De soeptent op station BB
waar alles begon is opgedoekt. Het stemt
je droeviger dan de waterlanders om Parijs.

 

Jolies Heij

[Auteur]

Berichten