- Dit onderwerp bevat 0 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 8 jaren, 4 maanden geleden door Pom Wolff.
-
AuteurBerichten
-
-
19 november 2015 om 06:13 #261Pom WolffSleutelbeheerder
POMgedichten presenteert de donderdag column:
VON SOLO, FEAR AND LOATHING IN POWEZIE LAND!!!
Openhartige openbaringen van de Jeff Koons van de vaderlandse powezie.Vroeger wilde ik terrorist worden. Het romantische idee om als eenling te vechten voor de vrijheid.
Aanslagen plannen en dan ongenadig wraken wat de mensheid aangedaan is door de zelfzuchtigheid van het kapitalisme. Of zoals Sartre als schreef: ‘Vrijheid is wat men doet met wat men aangedaan is.’ De term terrorist stond bij mij gelijk aan Robin Hood. De vijand was duidelijk. Het was de verdorven ideologie van het kapitalisme, (Amerikaans) imperialisme en consumentisme. De verpersoonlijkingen dat waren de rijken, de banken en de machthebbers. Ik wilde wel terrorist worden. Maar het mocht niet van mijn vader…
Deel 106. Waar zijn ze geblevenEen groepsmens of teamspeler ben ik nooit geweest. Eerder een eenzame anarchist. Wat tegenwoordig een lone wolf heet. Veel te radicaliseren viel er echter niet in Zeeland waar ik opgroeide. Je kon radicaliseren wat je wilde, maar dat snapte toch niemand. Dus bleef het voor mij bij dromen.
Dromen van helden als Ilich Ramirez Sanchez alias Carlos de Jakhals. Deze terrorist had doelbewust zeventig personen gegijzeld in Wenen waaronder elf OPEC ministers. Kijk, dan kun je stellen dat je gericht bezig bent. En er dan ook nog mee wegkomen. Uiteraard had Carlos natuurlijk ook een vette bijnaam. Dan was er nog de Rote Armee Fraktion. Hun acties richtten zich onder andere tegen bankdirecteuren, juristen van het grootkapitaal en zelfs een NAVO opperbevelhebber. Er zat een forse dosis gezonde ideologie achter en de RAF kon ook in academische kringen op een niet gering aantal sympathisanten rekenen. Daarnaast hadden ze een wreed goed logo. Terrorisme had toen nog een zeker cachet en was omgeven door een zweem van romantiek en avontuur. Het ging nog ergens over.
Tot mijn spijt moet ik toegeven dat die tijden voorbij zijn. Terroristen zijn tegenwoordig hersenloze grafmongolen. Zonder doel of richting. Je vraagt je soms bijna af of ze het wel zelf verzinnen. Want de stompzinnigheid en contraproductiviteit waar ze mee te werk gaan, daar zouden de terroristen van het oude stempel zich van in hun graven omdraaien. Terroristen lijken niet meer te zijn dan een speelbal en koren op de molen van de Republikeinse Amerikaanse olie imperialisten. Tuurlijk, het strijd allemaal voor een islamythische staat. Wat dat dan ook moge gaan zijn. Maar het komt de internationale wapenhandel en de grootkapitalisten maar weer al te goed uit. Zij worden niet getroffen. De randdebielen van IS zullen nou nooit eens een voltallige directie van een corrupte zakenbank afknallen. Nee, dan een redactie van een satirische luis in de pels waar ook alleen de Franse regering echt last van had van tijd tot tijd. Ze zullen nooit eens hun slag slaan op een TTIP- of Bilderbergconferentie. Ze doen maar wat. Ze kloten maar wat aan, die ‘moderne’ terroristen. En Jan met de Pet is weer de lul als direct slachtoffer en mag straks ten oorlog voor hun glorieuze leiders en kapitalistische, crypto-democratische tering maatschappij.
Lang heb ik niet meer overwogen terrorist te worden. Heden ten dage overweeg ik het weer. En dan vooral omdat ik het steeds minder eens ben met ons economisch systeem en de beslissingen van onze ‘trekpop’-regeringen. Deze zouden ons zoals gezegd ten gunste van het eerdergenoemde grootkapitaal maar wat graag weer ten oorlog zouden zien gaan. Misschien moeten we onze vrijheid weer eens gaan bevechten. Maar dan wel op het juiste front. Het is tijd voor een revolutie!!! Als het even kan één van de liefde.
Ten slotte nog een ouderwetse protestsong. Uit de solidaritijd dat men nog fatsoenlijke protestsongs schreef…
Le Déserteur
Monsieur le Président
Je vous fais une lettre
Que vous lirez peut-être
Si vous avez le temps
Je viens de recevoir
Mes papiers militaires
Pour partir à la guerre
Avant mercredi soir
Monsieur le Président
Je ne veux pas la faire
Je ne suis pas sur terre
Pour tuer des pauvres gens
C’est pas pour vous fâcher
Il faut que je vous dise
Ma décision est prise
Je m’en vais déserterDepuis que je suis né
J’ai vu mourir mon père
J’ai vu partir mes frères
Et pleurer mes enfants
Ma mère a tant souffert
Elle est dedans sa tombe
Et se moque des bombes
Et se moque des vers
Quand j’étais prisonnier
On m’a volé ma femme
On m’a volé mon âme
Et tout mon cher passé
Demain de bon matin
Je fermerai ma porte
Au nez des années mortes
J’irai sur les cheminsJe mendierai ma vie
Sur les routes de France
De Bretagne en Provence
Et je dirai aux gens:
Refusez d’obéir
Refusez de la faire
N’allez pas à la guerre
Refusez de partir
S’il faut donner son sang
Allez donner le vôtre
Vous êtes bon apôtre
Monsieur le Président
Si vous me poursuivez
Prévenez vos gendarmes
Que je n’aurai pas d’armes
Et qu’ils pourront tirer(Boris Vian, 1954)
Deel 88. Intergalactisch
Deel 89. Wild horses
Deel 90. Eeuwige liefde
Deel 91. Boze Buurman
Deel 92. Het leed dat sociaal zijn en camperen heet
Deel 93. Carnaval Festival
Deel 94. Yes, we can
Deel 95. Het grootste geluk
Deel 96. Vluchten kan niet meer
Deel 97. Suicide Solution
-
-
AuteurBerichten
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.