Tag archieven: #lisanlauvenberg

LISAN LAUVENBERG én de verwondering – ‘De Limburgse liedjes waarin Toon over de dood zingt zijn me zeer lief. Melancholisch en lief. ‘

Lisan Lauvenberg I.M. 2017            . Tijd    Vroeger was ik stout en wild langzaam word ik oud en mild   . En nee,  deze tekst is niet van mij, maar nu de schrijver al jaren dood is en nu ik zelf alsmaar ouder word, beginnen de regels steeds beter bij …

Lees verder “LISAN LAUVENBERG én de verwondering – ‘De Limburgse liedjes waarin Toon over de dood zingt zijn me zeer lief. Melancholisch en lief. ‘”

Bij de dood van Rob de Nijs – LISAN LAUVENBERG tot het laatst bij MENNO WIGMAN – De begrafenis was mooi en droef en ik hoop dat ie ergens was om eindelijk eens al die liefde te voelen.

  Na de begrafenis. En na de begrafenis ga je eten kopen bij de Lidl, omdat een mens nou eenmaal moet eten om te kunnen leven. En leven wil ik. Als ik aan leven denk, nadat we jou zo dood en zo alleen achtergelaten hebben op dat grote kerkhof,dan komen de tranen weer. Maar de …

Lees verder “Bij de dood van Rob de Nijs – LISAN LAUVENBERG tot het laatst bij MENNO WIGMAN – De begrafenis was mooi en droef en ik hoop dat ie ergens was om eindelijk eens al die liefde te voelen.”