Rob Mientjes – Vergezichten

VergezichtenOndersteboven en onverhooptportretten lezen op de straatstruikelen over stenendie nooit geworpen zijngruis tussen de tenenasfalt in het hoofdgroen stuit tegen hersenkwabdubbel opgaan in silhouettenmet blauwe bubbelpraatvaag evaporerenhoe lang nog deze wegdie wij maskerenom nooit meer in elkaar te gelovendicht te houden onze ogenblijvend zoekendnaar donker lichtop koude tegelsin vergezichten Share This: