Categorie archief:pomberichten

Hef het glas Laten we het glas heffen op alle mensen die nog geloven in het goede en het zuivere in de mensen. Laten we  het glas heffen op alle mensen die nog geloven in de liefde en trouwen en steeds weer opnieuw trouwen, omdat ze blijven geloven dat ze eindelijk trouw kunnen zijn als […]

Deel 324. Kadaver Een paar kinderen nemen een dagje vrij voor een klimaatbetoging. De minister vindt het maar onzin. Ouders vinden er tegenwoordig weinig meer van, want ja, het is onschuldig allemaal, dus die kinderen doen maar. De scholen maken zich verder alleen zorgen over de leerplichtambtenaar en de CITO-scores. En hier en daar schrijft […]

Delen Ik ben dol op je blauwe ogen. Dat wil ik even met je delen. Je hebt me diep, heel diep bewogen, kon alle wonden van mij helen. Dit wil ik even met je delen. Je zingt voor mij het hoogste lied. Je kon alle wonden van mij helen, vervlogen is een groot verdriet. Je […]

Over afvalscheiding & kogelbiefstuk Dit wordt geen klimaatpraatje, lieve lezer. Ik hoor u verzuchten: zij ook al? Aangezien ik mag aannemen dat u zeker niet jonger bent dan ik, zal het uw tijd wel duren met dat klimaat. Dat is meer voor scholieren die het – gezien de almaar stijgende levensverwachting – nog de hele […]

Gorgelwater Mama went gelukkig aan de oude papageurenjenever oude motor slapen met de teddyberenoksels in de avond. Zij moeten lachen om de bandenpech van gisterenen daarna het verboden glaasje draaienzij heeft geroepen in de nachthij wilde dat het overging. Zo komen spoken in dit huis heeft hij gezegdhij bond een bosje knoflook aan de deurspoelde […]

Petra Maria als wij zo mochten blijven Frans Terken op het wezenlijke het onvatbare Rik van Boeckel dat liefde in aantocht leek Altonice Rieding Om ons uiteengaan zoo warm Erika de Stercke de ochtend omarmt wat niet te zeggen valt Cartouche Schwatzhaft schwärmend Lisan Lauvenberg Bemin me nu of begin er nu mee. wie wint […]

De Stad De stad in mij is vermoeid door een oeroud verdriet. Zware woorden klinken tegen de gevels die scherp omlijnd zijn in de eerste dagen. De bruggen overbruggen diepe sombere waters Geen lach weerspiegelt. Hoe schoon en mooi het klonk en was Het verbond is verbroken. De stad breekt zichzelf af Ze geeft niet […]

Deel 323. Professioneel Een verplicht verjaardagsfeest, bedrijfsfeest, netwerkborrel noem maar op. Mensen die elkaar eigenlijk weinig tot niets te zeggen hebben. Die voor het fatsoen elkaar wat obligate vragen stellen. Telkens dezelfde vraag. Niet: ‘Wie ben je?’ of ‘Wat vind je leuk om te doen’, maar ‘Wat doe je?’ En dan denken over het antwoord. […]

POMgedichten presenteert de donderdag column:VON SOLO, FEAR AND LOATHING IN POWEZIE LAND!!!Openhartige openbaringen van de Jeff Koons van de vaderlandse powezie. Tien jaar geleden nam mijn carrière een vlucht. Ik was van baan gewisseld en trad toe tot de middenklasse. Er werd aardig op gepusht dat ik zou gaan golfen. Want iedereen deed dat. Uitgerekend […]

Kijk, wat zien ik ? Voor Nora en de anderen Zoals men steltlopers waarneemt op stranden waar ze wormpjes uit het zand kunnen pikken, zo treft men in de buurten rond Schiphol, zoals de Stadionbuurt opvallend veel stewardessen rond; strakberokt, in fel-blauw, soms met een hoedje op. Ze reizen naar Londen, Rome of Timboektoe, heen […]