
Gebonden, gekneveld
maar vrij en onomwonden
in de wind
boven de luwte
worstelt en spartelt
een vlag
boven het leven
verheven, feestelijk en fel
slaat van zich af
slaat om zich heen
zo vlug, zo snel
nee wat je ziet
is nog net niet
is al geweest
vriendschap, verwantschap
zelfs liefde
zijn niet sterker dan dat
Peter Posthumus

Aan een vriend in Brussel
I
Bezette stad
Bezette staat
Intussen maakt het niet meer uit
Alle landen doen maar wat
Kapitaal heeft geen naam meer
Macht heeft geen handen
En ‘het virus’ is evenwel anoniem
De heraut
Van het nieuwe gareel
Ik geloof in daden van verzet
En in de geest
De geest, die fysieke barrières passeert
Dat fantoom, zal ik zijn
Ons verstand laat ons zelden in de steek
Maar het verstand, van het onverstand, ziet geen verschil
Europa is geïnfecteerd
Een ziekte kun je niet bevechten
Je kunt hopen en wegkruipen
Zo anders dan een oorlog is dat niet
Je denkt te vechten
(Waarvoor?)
Omdat ze het zeggen
(Daarom?)
Alles van la Coruña tot Kiruna
Is een rode zone
Iedereen is ziek of verdacht
Veroordeeld of in de beklaagdenbank
Op de zwarte lijst
Of in de witte corridoren van de sterfhuizen gepropt
Met wetten en verordeningen en consensus, Dat het beest
Enkel zal worden overwonnen, middels een onwankelbaar geloof
Dit is groter dan jij en ik
Groter dan ons allen
II
Als sluipende atheïst
Weet ik dat het niet goed is
Zoek een onderduikadres
Een dubbele wand
Een losse vloerplank
Reis zonder zender
Op valse papieren
Naar ergens anders
Waar het niet beter mag zijn
Maar wel anders
Onderwijl
Het is verzet, zonder opstand
Het is verzet, zonder revolutie
Verzet, zonder oogmerk
Résistance pour la résistance
Voor resistentie
En immuniteit
Voor onschendbaarheid
(Als mens)
Niet als verdachte
Als zieke, als ziekte
Als gevolg
Van een beeld en een verhaal
Met een vleermuis
III
Waar de waarheid is, weet ik niet
Discussiëren over cijfers heeft geen zin als je niet kunt rekenen
Spreek me geen Chinees, als je weet dat ik het niet versta
Je
Kunt je afvragen, wat noodzakelijk is
Je
Kunt je afvragen, wat oorzakelijk is
Beiden wonen we in een bezette stad
De wegen die ons verbinden ne sont pas de chémins de la liberté
Wat is dan nog echt
Maakt waar
Dan nog wat uit
De plaats, is dan gelijk
Nergens veiliger
Dan waar we toch al zijn
Een bezette stad
Een bezette staat
Een bezeten toestand
Een verdeling, door de hand
Van een onbekende nieuwe god
IV
Streep het allemaal tegen elkaar weg
En houdt een holle passage over
Stilte, tussendoor de ruis
Ruimte, tussen de schotten
Steegje, vergeten
Zolders, en onder stof
Jaren geleden, en achter luikjes verborgen
Geschuurd en overgeverfd, tot in den treure
Kan het niet
Verbergen
Voorts in de nacht
Wordt het zicht beter
Als je voldoende wortelen eet
En luistert naar het knagen
Epiloog
Als het zo ver is
Kan het mijn hand zijn
Die op de deur klopt
Het kan evenwel de Gestapo zijn
Dan ben ik er wel, of niet
En jij bent er wel, of niet
Maar het is in dezelfde bezette stad
Hopelijk in dezelfde bezatte staat
Als een daad
Van verzet
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl