
De bundelpresentatie van “iets dat op een route leek en een kaart van die andere wereld” van ALJA SPAAN in De Alkenaer – Alkmaar – een mooie en spannende zaterdagmiddag
je hoopt altijd op tijd te komen – het verkeer zo grillig – de files onberekenbaar – het korte ritje amsterdam – alkmaar volgens de anwb 38 minuten – klopt ook – maar dan terug later op de middag 138 minuten – verkeer rond amsterdam muurvast. eigenlijk komt het erop neer dat als je savonds ergens moet zijn in hollanda dat je in de ochtend weg moet en als je sochtends de avond ervoor.
gisterenmiddag dus vol spanning maar met aangenaam gemoed naar de Alkenaer in Alkmaar waar de nieuwe bundel met de lange naam van Alja Spaan het lezerslicht zou gaan zien. een fijne locatie – een paar weken geleden traden bjorn van rozen en ik daar nog op voor een volle zaal – nu dan de zaal vol voor en van ALJA.
de uitgever LEO P werd verwacht en hield de spanning erin – een bundelpresentatie zonder bundels – het zou zo maar kunnen in dit verkeer. ook een uitgever kent vertragingen. zeker als je voor bij 010 moet uit dat mooie België – onder de drones door. Alja hield haar zenuwen goed in bedwang. ze had voor de bezoekers een mooi programma aangekondigd.
en inderdaad Rob van der Plas opende de middag met op werkelijk prachtige muziek gezette gedichten van grootmeesters in de poëzie als een kopland, bernlef en ook een Alja spaan. dit alles na het diepte interview door Wouter van Heiningen – de immer vrolijke – met Alja – de uitgever nog niet gearriveerd.
ik had bij het betreden van de zaal Mandy en Monique begroet – Elbert ook en Conny – Mandy feliciteerde mij met de afvalrace die ik een half jaar hoop vol te houden onder begeleiding van de Hogeschool Holland – gebaseerd op inname van veel plant- aardige eiwitten (kipstuckjes, gerulde gehackt, willieworstjes) en géén ozempic of hoe die spuiten ook heten. fijne resultaten kon ik melden – een rustige afname van kiloos pom van 85 naar 79 in een week of 8. of zoals dichter en singer songwriter Karlijn Groet het onlangs nog verwoordde: ‘hoe minder pom hoe beter dat voor de wereld is.’ de uitgever nog niet gearriveerd.
ik nam plaats naast Helle en Paul Roelofsen – die me aansprak op de recensie die ik onlangs had geschreven over zijn nieuwe bundel – ‘En de vissen lispelen tegen het riet’ – paul de dichter die nog wel eens venijnig uit de hoek wenst te komen – let wel – in zijn Poëzie. is dat werkelijk zo pom? ja hoor paul – alles wat ik opschrijf klopt soms! we gingen aan de witte wijn. een keer per week mag ik van de lieve jonge diëtiste Sanne het dieet minder lief nemen – ‘je moet wel leven pom’- zo hoor ik het graag. de uitgever nog niet gearriveerd.
ik zag nog prachtige optredens van de Alkmaarse hoogheid Margreet Schouwenaar, van Helle, van Wouter en van Alja Spaan die de nieuwe/oude moedergedichten uit de nieuwe bundel voorlas maar van papier – mooie het leven rakende gedichten – de bundel en de uitgever nog steeds niet gearriveerd.
Rob van der Plas zong nog een aantal gedichten tot het tijd werd voor een pauze en nieuwe witte wijn. de uitgever gearriveerd! een werkelijk briljant planning – op juiste moment op de juiste plaats – met die prachtbundel in zijn handen maakte Leo P een diepe buiging voor Alja Spaan. die bundel met die lange naam die ik binnenkort zal recenseren. het was een fijne spannende middag.
pomwolff -16/11/25

