Verklaring redactie pomgedichten – Mirjam Al – partijlid van de Pvd dieren jaagt in het amstelpark op kleine lieve wolfjes – partij vdD geheel in verwarring



Hoi Pom, een paar dagen geleden liet je gedicht over Marianne Thieme wat stof opwaaien, vooral bij Mirjam. Vandaar dit tekstje. Groet,
  Merik


Avond met Mirjam Al

Perfecte avond gevierd,
vijftig jaar huwelijk,
op de tachtigste verjaardag
de geboorte van ons kind,
 
de komst van Betty de Hond.
 
Een fantastische avond gevierd,
een lang geleden geschreven gedicht
van Ans Wortel en Mirjams kronkeltje.
 
Perfect, fantastisch;
we klonken onze glazen
en proefden “het Zwarte Schaap”
witte wijn uit Chili,
enorm afgeprijsd.
 
en als peper boven onze
gebakken kibbeling
het ontzettend schofterige gedicht van
Pom over Marianne Thieme,
 
We proostten erop.
 
 
Merik van der Torren,
Donderdag 3 oktober 2019

pom: hahaha schofterig een mooi woord – iets van een paard ook – maar ‘ontzettend schofterig’ stijgt boven alles uit. ik wist niet dat ik het in me had – ik had beter kunnen weten. de dichter van de bundel ‘je bent erg mens’ wil nog weleens uitpakken. het is maar waar je de klemtoon op legt. op mens of op erg. het als ontzettend schofterig ervaren gedicht behandelde de ruzie tussen het eerste tweedekamerlid en het tweede tweedekamerlid van de partij van de dieren. inmiddels kent die ruzie andere slachtoffers. partijleden liepen weg en het eerste tweedekamerlid heeft er de brui aan gegeven. in wezen gaat het gedicht natuurlijk over de kleinheid in politieke partijen – dat ze bij de PvdD toevallig elkaar in de haren vlogen op moment van schrijven is toeval. maar als een dichter schrijft wil ie ook schrijven en duidelijk zijn – de kracht van de taal ligt nu eenmaal in de hand van de dichter:

het is weer eens hommeles in de PvdD

het eerste tweede kamerlid voor de dieren
dat zich zo heeft ingezet voor de zeehondjes
gemanipuleerde ratten en katten vlooien
als het maar vleugels heeft poten, vinnen
mevrouw is er als de kippen bij –

zet zich wat minder in voor het tweede tweedekamer lid – onze lieve esther ouwehand
van dat wijf met der gladde praatjes
en der gemanipuleer krijg ik zo langzamerhand wel acute jeuk
aldus marianne thieme

maar dat zij zich te pas en te onpas door een paard laat neuken
is natuurlijk wel roddel meneer
en wat betreft de frequentie al helemaal achterklap

pw

Mirjam Al gewapend met een wandelstok heeft in haar hoedanigheid als lid van de partij vdD aan merik van der torren een tekst meegegeven waarin zij in ferme woorden haar ongenoegen uitspreekt over het gedicht van webmaster. de tekst van de door ons allen zo geliefde Mirjam Al is zo vreselijk dat ik deze de lezer, mijzelve, merik en vooral ook vooraanstaand lid van de PvdD Mirjam Al zelf wil besparen. ik begrijp dat ik met deze woorden uw nieuwsgierigheid vergroot, maar we hebben hier op de site al rellen genoeg deze week. én ik moet mirjam beschermen tegen der eigen woorden – kind daar gaat je reputatie als vredesengel zouden de mensen zeggen – de tekst zou ook een directe aanleiding kunnen zijn om mirjam uit die toch al zo onstabiele partij vdD te gooien: zo beestachtig ga je op dierendag toch niet met een lief wolfje om – het dierenargument dat men zeker tegen onze Mir zou inbrengen.

belangrijkste reden is evenwel dat door toedoen van marianne thieme zelf , door af te treden als 1e 2e kamerlid het gedicht van webmaster is achterhaald.
waarom ze aftrad, de beesten mogen het weten, beter gezegd ook de beesten weten het nog steeds niet. van openheid is geen sprake in die partij. het ledennajaarscongres is door het bestuur afgefloten en vindt geen doorgang. de voorzitter van de partij die enige partijdemocratie wenst is monddood gemaakt. prominent lid van de partij Mirjam Al loopt door het amstelpark met een wandelstok gewapend op kleine lieve wolfjes te jagen. en die ouwehand heeft niets met paarden als we Mirjam mogen geloven. kortom de hele partij in verwarring.

ik geloof dat ik met deze verklaring de openheid naar ieders genoegen heb gediend. een soort openheid waar ze bij de PvdD nog net niet aan toe zijn.

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter