APPELFLAPPEN met PETER BERGER: ‘het vet moet je als het ware uit de bek druipen. Een beetje klef nog van binnen is ook een must. Een heel klein beetje maar; voor die zachte soepele beet…”
Mijn oma bakte appelflappen. Met een theedoek op d´r hoofd en een flinke portie liefde. Succes verzekerd. Maar ik bak oliebollen. En dat wordt best weer een uitdaging dit jaar. Moeilijk is het niet maar mislukken doet het maar al te gemakkelijk. Vooral ook omdat ik het niet vaak doe: oliebollen bakken. En omdat ik steevast vergeet wat er vorig jaar ook weer allemaal fout ging. What´s in a name? Het draait dus om olie. Duh! De temperatuur ervan vooral. Van die olie. Zoveel is duidelijk. Bollen bruin maar niet gaar? Ik heb het euvel ooit eens nagevraagd bij de kraam naast het busstation: teveel suiker is een regelrechte spelbreker. In het beslag tenminste.
Misbaksels zijn meteen rijp voor de vliko. Altijd. Weg ermee! Soms zelfs de hele zwik. Huppakee. Zonder pardon. Volgend jaar beter. Maar wat een feest als het straks weer eens lukt! Ik ben niet van die droge banketbakkersballen overigens. Bah! Alsof je zand hapt. Nee, het vet moet je als het ware uit de bek druipen. Een beetje klef nog van binnen is ook een must. Een heel klein beetje maar; voor die zachte soepele beet. En lauwwarm moeten ze ook nog zijn, die bollen: te consumeren met een overdosis poedersuiker. Natuurlijk!
Verder nog? O ja, een flinke scheut bier moet er in. In het beslag. Liefst zo´n Belgische tripel die flink gerijpt is op de fles. Met zo´n laagje grauwe drek onderin. Het is vooral die drek die wonderen doet. Twee eetlepels vers geperste sinaasappel ook! Voor de frisse smaak. Krenten? Mooi meegenomen; maar ik bewaar ze dit jaar liever voor de pap van morgen. Want het kan verkeren.
Anything else? Hoop! Dat is vooral wat ik nu nodig heb. Een flinke dosis hoop.
Peter Berger
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
