Je stralen verwarmen me Breken In het glas Op tafel
Ik neem nog een slok En blijf drinken Tot je weer verschijnt Vanaf het moment dat je verdween, heb ik dorst
Ik drink bier Drink wijn Drink whiskey En water met paracetamol Maar jij komt niet terug Nog niet
De dorst wel En ik drink En blijf drinken In de morgen aan de keukentafel Na twee scotch met ijs is de depressie verdwenen Verlaat ik me op logica Neem nog een borrel Nullen en enen En weet hoe het zit
Jij bent ontstaan uit sterk water Staat nu ergens in een weckpot Ik kijk rond me Maar durf niet naar de kelder Waar de jampotten staan Beter er nog één achterover te slaan
Het daalt Ineens voel ik het anders Het is duidelijk waarom ik drink Dat is omdat je dan weer terug komt Je kan elk moment de kamer binnenstappen Of ik de kamer uit En dan zul je daar zijn
Maar ik kom de kamer niet uit Ook jij verschijnt nog niet Nog één dan en nog één in het verschiet Tot de morgen
Wanneer je verschijnt na de nacht Lig ik allang met mijn kop op het hout Me dromend afvragend Waar het fout gelopen was De keel in Of de gootsteen
Je stralen verwarmen me Breken In het glas Op tafel
VON SOLO
dat het in de kunst toch zo vaak van het zelfde is – dat eeuwige verlangen – regels van trio bier – als het glas is gesneuveld… zingt de zanger – de dichter schrijft: je stralen verwarmen… breken in het glas. aan de woorden van VON nog maar eens die prachtclip van trio bier toegevoegd – na een zo prachtig avondje in de roode bioscoop waarin de vier van het trio tot diep in alle vezels gevoelde en door het publiek euforisch meegezongen romantische werk ten gehore bracht. wat zijn ze goed die jongens. een in en in droeve sax, een heerlijke basgitaar, de accordeon ontbreekt niet en jan eilander voor de woorden uit – springend op zijn 63ste. soms helemaal hazes dan weer helemaal de zware zwarte romantische maar de gehele ruimte beheersende innemende klanken van Trio Bier.
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
