bespiegelingen van VON – ‘Cup D’s als torpedo’s, slanke taille en een kont als een stootbumper. Dat alles mooi geaccentueerd door een strakke hardloopbroek en een T-shirtje met kort mouwen. Moeiteloos bepaalt ze het tempo. Achter haar aan sukkelen twee mannen van begin dertig…’

Geplaatst doorPom Wolff Laat een reactie achter op bespiegelingen van VON – ‘Cup D’s als torpedo’s, slanke taille en een kont als een stootbumper. Dat alles mooi geaccentueerd door een strakke hardloopbroek en een T-shirtje met kort mouwen. Moeiteloos bepaalt ze het tempo. Achter haar aan sukkelen twee mannen van begin dertig…’

Het is fris buiten. Met handschoenen aan fiets ik over de Hoofdweg naar Prins-Alexander. Vanuit tegengestelde richting zie ik haar aankomen. Een grote bos blond haar. Eén meter achtenzeventig en tegen de dertig. Cup D’s als torpedo’s, slanke taille en een kont als een stootbumper. Dat alles mooi geaccentueerd door een strakke hardloopbroek en een T-shirtje met kort mouwen. Ze is druk aan het praten. Moeiteloos bepaalt ze het tempo. Achter haar aan sukkelen twee mannen van begin dertig. Gekleed in trainingsjack. Ze zien rood van de inspanning en kijken verbeten. Ik stel me voor, hoe het straks zal gaan als ze weer komen op de sportschool. Ze zal hen dan de laatste les voor vandaag gaan leren. Ze zullen met haar kettle bells aan de slag moeten. Gloeiend ijzer pompen en dan flink body afpumpen. Daarom zijn het ook twee mannen op één vrouw. Zij kan dat wel aan. Zij is vanaf het begin af aan al de baas. Fuckfit heet dat.

Zo zie ik dagelijks groepjes mannen en vrouwen voorbij paraderen in diverse straat- en parkbeelden. De hoeveelheid coitus die bedreven wordt door dergelijke mensen moet overweldigend zijn. Ze zijn allemaal zo fit! En houden van zweten. Ze zitten strak in hun vel en zijn begeerd door andere begeerlijke wezens. Daarbij geldt het recht van de fitste. Degene met de langste adem, de sterkste spieren en het strakste lijf bepaald hoe de paringsdans eruit gaat zien. Wie er in het kringetje mee mag doen wordt bepaald door kracht, doorzettingsvermogen en navenant uiterlijk. Het mooie is, dat iedereen de kans heeft mee te draaien in deze vleescarrousel. Het wordt gefaciliteerd door mobiele apps als Tinder, hippe koffiebars en yoga klasjes om te snuffelen aan elkaar en onderhouden via crossfit abonnementen, HIIT en progressive overload. En dan wordt er geneukt. Veel en hard. Als in een pornofilm, maar dan met fitte, mooie mensen. Het moet er goed uitzien in de spiegels. Dat is het belangrijkste. Je mag niet dik en lui zijn. Dan ontvalt je het recht tot paring. Niemand wil je, niemand ziet je. 

Liefde is ook niet meer hetzelfde. Het is niet meer zo belangrijk. Natuurlijk hoort het er wel bij en zo, maar het kan ook anders. Seks is niet hetzelfde als liefde. Liefde kun je ook voelen voor iemand, die niet perfect is. Seks is enkel voor sportieve, atletische mensen. Die gezien mogen worden als ze het doen. En die moeten laten zien, dat ze zo zijn om het te doen. Verder kun je zo genderneutraal en poly-amoristisch handelen als je wil. Alles kan en alles mag. Je kunt zelfs bij je partner blijven. De grote acceptatie van nieuwe liefdesvormen gaat hand in hand met de nieuwe lichamelijke omgangsvormen. Liefde kan altijd en overal. Veel neuken kan alleen als je er hard voor gewerkt hebt en gezegend bent met een goddelijk lichaam en onvergankelijke jeugdigheid. Een sixpack garandeert een sexpik.

Soms droom ik, dat ik jong was geweest in deze tijd. Maar ik ben een realist. Al was ik nu in de bloei van mijn leven geweest, zelfs dan, had ik niet bij de uitverkorenen gehoord. En ach, hoeveel verschilt dat van mijn echte jeugd zoals hij geweest is? In een tijd waarin enkel zaken als uiterlijke schijn, fitness en na-aapgedrag nog tellen, val ik weer terug op mijn oude principes. Vroeger wilde ik er niet bij horen, als iedereen dat wilde. En nu wil ik dat nog steeds niet. Ik laat de schijnbare baten lopen voor de mentale lasten, die het me op zou leveren. Fuck dat soort fit. Fuck die cultus. En doe de gordijnen maar dicht lief. Niet te ver. Zodat ze het buiten bijna zouden kunnen zien. Het licht mag je aanlaten. We fit perfectly, as we are.


VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST,  PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl 

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter