Rik van Boeckel wint de enige echte virtuele – en wie zou U op handen willen dragen – trofee op pomgedichten punt nl – Jako Fennek zilver

dank aan de dichters die inzonden op dit zeker niet makkelijke thema. Rik Van Boeckel sleept goud zijn kamertje in met een ieder rust brengend gedicht. zilver voor Jako Fennek met de taal van de eenvoud en zijn eerbetoon aan oma. van harte!

foto: Rik van Boeckel

Geschreven wegen

De tijd laat liefde na
van hand naar hand
van lip naar tong
zo ben ik bij jou beland

nu de wegen geschreven zijn
na scheiding der dagen
zullen we die tijd terugbrengen
tot we de stille driesprong zien

het ene pad op handen gedragen
de andere bemint verleden tijd
het midden brengt het verhaal
van verwondering om bewondering.

Rik van Boeckel
13 mei 2023

bijna een leonard cohen tekst lezen we hier rik – een zen tekst – met een vleugje bhoeddisme – er valt net geen vinger achter te krijgen – om bij hem/haar te belanden – mooi gezegd. en dan lezen we  nog die prachtige laatste strofe.
dag pom,
de dertiende vandaag, gelukkig geen vrijdag. maar het weer was er wel naar – wat een voorjaar!
hoop dat het er in de lage landen beter voor staat, wens je morgen een fijne wandeling – in een bloedhete zon!
voorjaarsgroet van jako

 
 
want de dagen bleven
 
ze was mijn voorbeeld
leerde me te onderscheiden
tussen mooi en lelijk
 
kleinzoon zei ze altijd
ze noemde nooit mijn naam
 
kleinzoon zei ze op een dag
ik ga spoedig op reis
en kom niet meer naar huis
 
ze ging op reis
verdween in het onbekende niets
ik wachtte en huilde
want de dagen bleven leeg
 
jako fennek


mooi klein gehouden eerbetoon aan oma. je voelt kleinzoons liefde ook nog na zoveel jaren. en het verdriet na haar heengaan. mooi en lief.
  • RIK VAN BOECKEL – zo ben ik bij jou beland
  • ROB MIENTJES – Nog even zijn Gewoon naast haar
  • FRANS TERKEN – al bij het ontwaken geurend als seringen
  • JAKO FENNEK – want de dagen bleven
en wie zou u op handen willen dragen? kom op dichters u weet wel weg met bewondering, overgave, onbaatzuchtigheid, eerbied, dat u weet voor wie u in ieder geval heeft geleefd en dat het overige van mindr belang is en was – we willen bewondering en overgave deze week en dichters weten er raad mee – u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak  – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
kunstwerk Catharina Mastenbroek


laat me drijven

lardeer de taal met lege ogen
snijd mijn ego maar filet
toon in godsnaam mededogen
en stort me niet in volle zee

laat me drijven op de golven
van een kabbelend gedicht
voer me niet op aan de wolven
als je handwerk is verricht

misschien herken ik dan in zwijgen
wat de liefde in me zocht
was het leven in te lijven
niet de oorlog die ik vocht

©pomwolff


Op handen dragen
De voeten kussen
Het hart omarmen
Even neuzen neuzen


Aan rok hangen
De geur opsnuiven
Een ader laten
Bijna dood knuffelen


Naar binnen zuigen
Een kruisje slaan
Samen dag dromen
In niemandsland wonen


Op wolk klimmen
De ladder weghalen
Voor eeuwig blijven
Op moeder’s schoot


Himmelhoch navel staren
Huilen als kind
Nog even zijn
Gewoon naast haar

Rob Mientjes

in het hele gedicht wordt naar de laatste twee regels toe gewerkt. richting moeder – een toepasselijke moederdag tekst – de strofen lekker kort gehouden. een teder einde die laatste regels van het gedicht.


Kundige handen


De planten steken al hun stengels uit
en altijd de bloemen die erin geloven
als zij haar handen ernaar reikt
ze laten zich door groene vingers leiden


tuinvrouw van de beste aarde
zo gedreven door haar natuur
gedijt zij leeft zij bij wat er groeit
geeft het kleur na kleur in overvloed


geen roos waaraan zij een doorn pint
geen lenteklokje dat het kopje laat hangen
als haar hand haar mond het zacht beroert


al bij het ontwaken geurend als seringen
reikt ze haar lenige lippen ook aan mij
haar zuurstof waarin ik mijn adem vind


© FT 13.05.2023

ook jn dit gedicht wordt naar de laatste twee regels toegewerkt – een zoetruikend eerbetoon aan de vrouw met de door de dichter beminde liefdevolle en groene handen. de seringen staan hier in de tuin ook in volle bloei en glorie – ze zijn ook prachtig gesitueerd in dit gedicht.





Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter