Eric van Broekhuizen gooit olie op het vuur in DE KWESTIE JOS VAN HEST

[Pom Wolff]

Eric van Broekhuizen gooit olie op het vuur in DE KWESTIE JOS VAN HEST

de bijdrage van HANS VOTJES aan de zondagochtend wedstrijd op pomgedichten heeft inmiddels heel veel stof doen opwaaien op ons aller FB. en heel veel sprakeloosheid. de wedstrijd loopt nog tot morgen 1100 uur. of de bijdrage VOTJES hans VOTJES ook goud oplevert moet nog worden afgewacht. zijn bijdrage is geplaatst te midden van prachtige andere inzendingen.
wij van hier mogen inmiddels wel spreken over de kwestie jos van hest. JOS VAN HEST is zelf verantwoordelijkheid voor zijn eigen kwestie. in een YOUTUBE filmpie haalt ie de ellende zelf in huis. op een – hem eigen – méér dan pathetische en nogal overdreven wijze biedt JOS VAN HEST de kijker in een door velen als ranzig betitelde bijdrage vol herhalingen en ander sentimenteel leed een inkijkje op wat liever niet geopenbaard had moeten worden. en HANS VOTJES zou HANS VOTJES niet zijn om met een inderdaad briljante parodie het leed JOS VAN HEST te vereeuwigen.
allemaal tot uw dienst zult u roepen maar wat heeft die Broekhuizen er mee te maken. BROEKHUIZEN presteert het lieve lezer om met een eenvoudige quote de zaak in vuur en vlam te krijgen: “Uitgeprocedeerde zielzoeker”.
zo bereiken we hier de vrede nooit. dat dat laatste vooral duidelijk is. aan mij heb het niet gelegen mneer wolluf huilt zuster bettie hier op 8 hoog in de VU. Wij van pomgedichten houden u op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. voor uw geheugen hieronder de parodie van VOTJES maar eerst de door velen als zo ranzig ervaren versie van JOS VAN HEST – onze ‘Uitgeprocedeerde zielzoeker’:

 

 

Ik neurie je een lullabij
.
Ik neurie je een lullabij, een lullabij van gemis
bij het staren naar het plafond
bij het tasten naar het verhagelde zwerk

.
Ik neurie je een lullabij, een lullabij van gemis
over de leegte die lucht heet
over de hartbons in je verzakking

.
Ik neurie je een lullabij, een lullabij van gemis
op de kliffen van je angsten
op de wieken van je bagatel

.
Ik neurie je een lullabij, een lullabij van gemis
onder je vale venster van spleen
onder je lakenklamheid van tranen

.
Ik neurie je een lullabij, een lullabij van gemis
met een nagalm van een plaag
met diabolo’s waakvlam van de nacht

.
Ik neurie je een lullabij, een lullabij van gemis
na het zielenzeer op jouw zondag
na de hoepel in voorbij kinderspel

.
Ik neurie je een lullabij, een lullabij van gemis
om de bleekheid in je gezicht
om het gegeeuw in mijn gedicht

Hans Votjes
uit de bundel: Insomnia – 19 gedichten voor bijna 60 euro distributiekosten (Den Bochel, 2016)

 

[Pom Wolff]

wat een toestanden allemaal weer

[Auteur]

Berichten