wie wint de enige echte virtuele – de ene smartlap is de andere niet – trofee op pomgedichten.nl?
in tijden van suzan en freek, de toppers en de woppers, van pommelientje en nog wat, van borsato en wat de rechter er ook van zal denken, gordon en de basis van hazes – in tijden van waarom waarom – ja ik weet het ook niet – graag uw eigen bloed zweet en tranen smartlap maar dan een beetje van poëzie gemaakt graag – we lezen u graag hier – u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
Gerdin I.M. haar column van 25 maart 2016
Goedendag poëten en anderen,
Wij kunnen natuurlijk het entrepeneurschap van onze jonge mede-Nederlanders niet genoeg prijzen, maar hebben wij werkelijk zoveel ‘leuke winkeltjes’ nodig als er tegenwoordig geopend worden? Zelfs op een bevolking van inmiddels ruim 17 miljoen is er vroeg of laat een grens bereikt. Wat was er eerder, de behoefte aan een ‘leuke baan’ of de behoefte aan een leuk winkeltje?
Als ik over de Haarlemmerdijk in Amsterdam slenter, kan ik me de tevredenheid van de straatmanager (ook een leuke baan) voorstellen. Een ooit wat groezelige smalle straat in een rafelrandje van de stad, is nu een ware toeristenfuik geworden, krioelend van blije mensen, jong en oud, die van leuk winkeltje naar leuk winkeltje stappen. Vol met heel veel ‘vintage’, lifestyle-dingetjes, interieur-gevalletjes, watertjes, zouten en andere zaken waarvan men zich afvraagt of daarvan te leven valt.
Ja dus. Want wij leven in de NOT. De Nieuwe Opleuk Tijden.
VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl
ik geloof dat we de wedstrijd wel kunnen afsluiten – grote dank aan de singersongwriter Maarten Bogaers voor de inspiratie – wensen we dichter en vaste inzender Anke Labrie een goed herstel toe na haar val en operatie – de zanger zong: ‘geef me iets om op te hopen… in deze rimram van de tijd’ – en zo leverde de zondagochtendwedstrijd prachtige teksten op – als dat maar niet heel veel ere metaal wordt. we lazen en kwamen van dantes hel bij Cartouche tot in de kraamkamer van Vera van der Horst – de commentaren onder de gedichten –
en dan leerden we nog een paar morbide rijtjes uit het hoofd – haha – in de leerschool van de dichters Lerou en Jongejan. noem ik zo maar ineens de vier winnaars van ere metaal – eervolle vermelding natuurlijk voor MartinB: een dichter die ik nooit niet kan vermelden. nu de volgorde nog. Vera vdH goud! tegen zoveel vrouw kan een mannelijk jurylid niet op. Max Lerou en Vera J en Cartouche zilver – van harte winnaars – dank aan de dichters die inzonden. hoe maak je een traumatisch bezoek aan de supermarkt toch nog mooi – bezoek en neem plaats op deze zondagochtend in de rij op pomgedichten.
