De reeks ‘Sonnets From An Ungrafted Tree’ werd, al experimenterend, door Millay gemaakt, en, tja, grossiert in prachtig leedwezen. Het heeft me vrij veel werk en tijd gekost om de ruwe omzettingen, die je website sierden, te schaven en politoeren naar contemporaine(r) werkjes, later dan 1975 wordt ’t niet denk ik—zelfs van een telefoon wordt in de reeks geen gewag gemaakt, wel van grutters die maar ‘bezorgers’ zijn geworden e.d.—maar ach, Millay stierf zelf al 25 jaar daarvoor, en deze reeks bleef onafgerond(?). Het líjkt echter grotendeels gaaf, en behelst het ziekbed-en-sterven van een man, bezien door de bril van zijn vervreemde wederhelft, die terugkeert naar hem als hij ziek is (ondanks het feit, dat zij niet van hem houdt, wat dat dan ook precies moge zijn—hier verwijs ik graag naar het andere werk van Millay) en hem verzorgt tot het eind. Ik stuur je de eerste negen, van de zeventien, oorspronkelijke sonnetten en hun schaduwrijke fluisterstem in het Nederlands toe. Geniet, of niet!
Liefs!
D.
VON SOLO tussen de gekken: ‘Achter de voordeuren in dit land gaat een hel van normaliteit schuil, waar de reddingsboeien bestaan uit antidepressiva, pijnstillers, alcohol, voetbal, yoga, avonden Netflix bingen,…’
VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl
de dichter BABAK op weg naar Istanboel – het zal wel van de liefde zijn
‘Ik ga zo naar Istanboel. Ik ben bijna zeker dat ik dit liedje ergens tegen zal komen. Anders doe ik een verzoek nummer in de eerste de beste café met livemuziek. En terwijl ik mijn raki drink, beleef en herleef ik het leven.’
Merik van der Torren nog steeds dol op zijn hondjes
Peter Posthumus terug van vakantie – zonder verder
TON HUIZER: ‘Emancipa’
vader smelt niet meer
in de warmte van haar
schoot
Peter Berger: ‘Zwart als leisteen hangt het wolkendek berstensvol boven de daken. Een fris briesje prikt hardnekkig door de straten. Even nog dan gaat het los!…’
pomgedichten feliciteert RIK VAN BOECKEL met zijn verjaardag: “Een en zeventig wat een tijd – langs het interview met Vaclav Havel /langs de Atlas en Diamono Senegal /de zingende palmen van Cuba…”
langs het interview met Vaclav Havel
langs de Atlas en Diamono Senegal
de zingende palmen van Cuba