pom wolff – ook zoiets



je bukt om iets op te rapen
het is niet veel en het is niet zwaar
het is iets onbeduidends
als je je opricht regent het – ook zoiets
je hebt nergens om gevraagd
 
er ligt hier van alles op de grond
ik begin er niet aan
waarom de dingen hier liggen zoals ze liggen
weet je niet en je weet ook niet
wie ze heeft neergelegd
 
heeft iemand ze wel neergelegd
of hebben de dingen hier altijd al gelegen
je kijkt om je heen
maar dat verandert niets aan de dingen
niets aan de ruimte en niets aan de tijd
 
pom wolff

Share This:

pom wolff: de slimste mens


 
de slimste mens
 
je hoort iemand iets zeggen
bijvoorbeeld naar jullie kijk ik altijd in de herhaling
je hoort iemand anders een vraag stellen
maar waarom dan henk
 
vervolgens stel je jezelf de vraag
wil hij het echt weten of vraagt hij maar wat
om met niets de tijd te vullen
 
en roept de ene vraag vaak niet een andere op
of je ook met niets bijvoorbeeld niet
de tijd vóór de oerknal kunt verklaren
 
pom wolff
 

Share This:

IEN VERRIPS aan de wandel: “laat mij maar liever dolen op vreemde plaatsen…”

laat mij maar liever dolen
op vreemde plaatsen


vakantie

dwalen in mijn eentje
in een onbekende stad
geen plan hooguit een vaag idee
van waar te gaan te willen komen
zonder hete adem in mijn nek
van de beterweter die mij slim en snel
de kortste weg wil wijzen
met routeplanner in de hand
mij uit wil leggen
denkt mij te moeten leren hoe het werkt
me daar mee helpen zal

laat mij maar liever dolen
op vreemde plaatsen
mezelf bijkans vervloekend
als ik wachtend op een bus 
niet eens weet of die wel komen zal

en iedere keer de vreugde
van de thuiskomst
en de opluchting ervan
ook dat een beetje

july 2023 – Ien Verrips

Share This:

pom wolff: ‘je denkt dat je voelt wat je schrijft maar je schrijft wat je voelt…’



je schrijft wat je voelt
en je doet wat je denkt
maar denken houdt op
houdt de eeuwigheid op
 
en je denkt dat je voelt
wat je schrijft
maar je schrijft wat je voelt
omdat je doet wat je denkt
 
maar denken houdt zo op
vooral als je herhaalt
wat je schrijft wat je doet
als je herhaalt wat je denkt
 
pom wolff

Share This:

pom wolff: ‘die regen die doden doder maakt / die regen bedoel ik’

lekker weertje in europa – in het zuiden zeker – de reizigers brandhoff en grootscholten trakteren ons/ berichten ons dagelijks op FB. in nederland – en nederland is 020 – zeker nu ze De Schouw in 010 hebben afgebroken – begint het door te zaniken. die regen. dag na dag regen, week na week regen. matige neerslag noemen ze het. waar is de zon? zong ooit willeke alberti. de dichter pom wolff weet zijn gedicht prachtig gezongen door ‘per vrouw’ – ik geloof dat ze zich vroeger per vers noemden – maar dat terzijde. Saarein te Brake zingt – Karlijn Groet groet. pom wolff schreef over die regen die doden doder maakt. en zo is het. vandaag 140 milimeter regen in peking meldt het journaal – dat ook nog. vanavond maar aan de pekingeend.



die regen

die regen
die altijd weer
vanzelf over gaat

in wat is wel de vraag
in droog het antwoord
dat ik waag, die regen

die in zich zelf
nat en maakt
dat ze regen zeggen

die regen
die doden doder maakt
die regen bedoel ik


pom wolff
 
 

Share This:

Peter Berger is even aan rust toe: ‘Thor is boos, maar het is zijn gouden schaterlach die de planeet doet beven. Iedereen is bang. Nou ja, iedereen behalve natuurlijk El Presidente…’



Ruis. Overal is ruis. In stilte zelfs ruis. Oorverdovend bulderend als de bliksem die Thor vanuit z’n donderkar de wereld in slingert. Thor is boos, maar het is zijn gouden schaterlach die de planeet doet beven. Iedereen is bang. Nou ja, iedereen behalve natuurlijk El Presidente. Hij, de machtigste, weet er wel raad mee. Met dat soort volk. Thor? Een oproerkraaier. Nietsnut. Mooiboy. Niets meer dan een kansarme lastpak die erom vraagt te worden geneutraliseerd. Terrorista! Voor de machtigste is dat een eitje. Afweergeschut. Vuur! Just push the red button.

Thor is er even stil van. Een tel of twee maar, want z’n kar is sneller dan het licht. Op naar het laatste bolwerk. Vrienden voor het leven zijn ze: Loki en Thor. Laat Loki nou meester van het vuur zijn! Hij doet vulkanen openbarsten en al het ijs ter aarde smelten. En dreigt El Presidente om al het water te doen verdampen. De machtigste lacht. Terrorista! En jaagt ook Loki met een raket naar Walhalla. Twee nul! De media staan er bol van. El Presidente: Saviour of the Earth! Loki kan er niet mee zitten. Vakantie? In Walhalla is het altijd feest. Hij papt het er aan met Eva, maar Eva lacht hem weg met glimmend rode lippen. Ze weet dat alles goedkomt. Hoe dan ook. Met huid en haar desnoods. In het stinkende snot van de witte wolf. Het dreunen van de wapenvlieg, de spieren van de draak, de stoppels van het allerlaatste blondje, wortels van de maan, lepel van de steur, en de laatste klodder spuug van de dodo. Ik vlei mij neder. Rausch imme hoof. Welterusten.

Peter Berger

Share This:

pom wolff: ‘als de dood…’



1
 
nu ik je
helemaal en alles
als alles weg is
 
je voetstappen
niet meer en
nergens
 
je hand niet
meer en
nooit
 
je hand die
ik alleen nog
in een gedicht
 
over hoe wij
onbeschreven
en ooit
 
en niet wisten waar
we liepen en liepen
waar wij
 
met
jouw hand
in mijn hand
 
2
 
nu moet ik toch
de dichter in me
loslaten
 
nu alles weg is
en niets meer
zeggen
 
of alleen
alles is weg en
de weg onbeschreven
 
zeggen
een punt
achter de dingen
 
bij mensen zwijg je
oeverloos en onpeilbaar
als de dood
 
 
pomwolff
 


 

 

Share This:

wereldhit Mark Lohman – ‘ik weet niet hoe ik leven moet…’



De kattenbak al twee dagen genegeerd Op de overloop hing de lucht al een tijdje De avocados zijn op en de handzeep ook Ik moet boodschappen doen, ze zijn nu nog open Maar ik zit met m’n knieën op de grond It’s Time To Say Goodbye kwam langs op radio Ik weet niet hoe ik leven moet Huilend naast de kattenbak Een schepje in m’n ene hand In m’n andere een klein zakje met poep De boodschappenmevrouw achter de kassa Kent me ondertussen, ze helpt me altijd met mijn tassen Ik denk dat ze weet dat ik denk dat ik weet wat de mensen in de rij denken over wat ik eet Als ze zien wat ik op de lopende band leg Maar ze stelt me weer gerust dan Tassen die ik niet kan tillen Seksuele frustratie bij Dille en Kamille Ik weet niet hoe ik leven moet Huilend in de winkelstraat Zakken gevuld met dierenplaatjes Die ik ook nog eens aan die vervelende kinderen geven moet En dan denk ik aan m’n opa Die er niet meer is En dan denk ik aan m’n ex En dat geeft ook niet Ik verstop alles diep in het zand En vergeet het altijd naderhand tot op een dag het opeens aan komt draven Huilend naast de kattenbak Een schepje in m’n ene hand Misschien is het toch eens tijd om toch wat dieper te graven

Share This:

Pom Wolff & Frans Terken – over en weer – week 5 – dat je ons oneindig lief bent…

zie voor alle gedichten het Tag archief ’terken en wolff over en weer’ onderaan het item

de dichter Frans Terken neemt de uitdaging aan – de komende negen weken schrijven wij in het weekend op pomgedichten punt nl over en weer. ik schreef Frans dat wat mij betreft het een persoonlijk thema mag zijn. dochter Sonne bevalt rond 1 augustus – ik schreef Frans: een persoonlijke reeks – de verwachting – het geboren worden – en dan het leven in Frans – en dat we het mogen meemaken. Frans stemde in:  eind september wordt zijn oudste zoon Tjebbe vader.

leven

laten we het uitpakken
en het bewonderen
 
waar we een leven over deden
om het lief te zien
 
in hoeveel gedichten
stond het niet beschreven
 
in hoeveel
ongelezen gedichten wél
 
dat je eerst bijna sterven moet
om het ademloos lief te hebben

pom wolff
Een dronk straks ook op het nieuwe leven, gaan we vieren!
Hart.groet, 
Frans



Een leven lang 


vieren we de dag
dat je uit je binnenwereld komt


schrijven wij van wonderschoon
zoals je je aan ons laat zien


nog even vastgenaveld aan haar
open je je ogen en kijk je om je heen


in de warmte van haar buik en borst
weten dat je ons oneindig lief bent


lezen wij tien keer een vingerafdruk 
van dorst naar leven 


© FT 28.07.2023

Share This:

toen we rick (van de konijnenbelt) nog hadden…



van de konijnenbelt

‘het gaat om woningen aan de Bobelseweg
de Heereweg, het Achterpad
om huizen met een rieten dak’


meldt rick van de konijnenbelt
‘schoorl kraakt, er gebeurt weer wat’
ach ja toen we rick nog hadden


nu rukt bij elke klipscheet gerrie uit
‘het is goed mis hier’ klinkt het nasaal
in het acht uur journaal


én ‘getverderrie het spat het spat
voordat de bewoners geëvacueerd werden
hielden zij – naar ik vermoed – de huizen goed nat’


pom wolff

Share This: