Vurig activisme en lyriek met passie door Anneruth Wibaut
zo luidt de titel van de bespreking van de nieuwe bundel poëzie van Seraphina Hassels (2024). Tussen Heimwee en Verlangen. In eigen beheer, 41 blz. € 18,60. ISBN 9789465015125
Opvallend is dat Anneruth de dichter/actrice Hassels in haar bespreking ook Hessels noemt. (dat mag wel hersteld worden in deze bespreking)
We kennen Seraphina hier op de site als de dichter die ongeveer een half jaar op de vrijdag ons liet genieten van haar passievolle poëzie – en inderdaad je hoorde de actrice door de woorden heen. Anneruth Wibaut prijst in haar recensie de voordrachtskunst van Seraphina: “Als actrice beschikt Hassels over een uitmuntende voordracht, waarmee ze haar gehoor weet mee te slepen.”
Maar dan hebben we het ook wel gehad met de positieve insteek van onze Anneruth – haha – ik citeer hieronder Wibaut over Hassels – (Hessels) –
Helmen op, dames dames toch!
Anneruth Wibaut schrijft :
“(…) dat het metrum niet loopt:
maar op papier ziet dat er dan toch iets rommeliger uit.
Herhaling is goed dichterlijk gereedschap om ergernis mee kenbaar te maken. Het is helaas tegelijk een valkuil, zoals het gedicht ‘Telkens storm (en een vallend glas water)’ laat zien. Daardoor vind ik het minder sterk
Bij in eigen beheer uitgegeven bundels zou je de dichter soms een strenge redacteur toewensen om te wijzen op grammaticaal aanvechtbare frases, op clichés en op stoplappen.
Ik kon bijvoorbeeld met enig hangen en wurgen in de context van de strofe wel een verantwoording vinden voor het ontbreken van congruentie
Dit soort constructies leiden mij af van de poëzie. Met clichés heb ik dat probleem ook. Dan struikel ik uit het gedicht omdat ik zo’n zin al te vaak bij andere dichters heb gelezen
.. ga ik verlangen naar taal die zo’n beeld met nieuwe frisse woorden schetst. Mijn laatste bezwaar geldt de stoplappen die her en der de vaart en de scherpte uit een gedicht halen,
Weliswaar bevat het hobbels qua grammatica en een paar stoplappen, (…)”
