hondje kijk toch uit voor dichters: die dingen beginnen altijd met een takje, met een besje maar eindigen veelal in een bloedbad.

op de foto zien we de amsterdamse dichter Merik van der Torren. met een snoeischaar in beide handen. voor het hondje van de dichter resteert een wijsvinger van de linkerhand. 9 vingers snoeischaar, 1 vinger hondje. ik heb te doen met het hondje. hondje wil aandacht maar krijgt geen aandacht – nauwkeuriger gezegd – de struik en de snaar nemen samen 9 delen aandacht van de tien, hondje slechts 1 deel aandacht. maar 1 deel aandacht is geen aandacht zien we hondje denken op de foto. hondje wil niets maar dan ook niets te maken hebben met de sloopwerkzaamheden van merik.
en merik? merik lijkt in toenemende mate vrolijkheid uit te stralen. weer een tak en weer een bes. de zilveren trap richting 1 hoog belooft een enorme snoeipartij te gaan worden met als beloning naar wij hier vermoeden een kopje koffie met een glas grandmarnier aangereikt door de buurvrouw van merik door het open raam wanneer het kozijn is bevrijd van al die wrede en opdringerige takken, bossen, bessen en ander groen goed, die buurvrouw het zicht op de werkelijkheid ontnamen.
en het hondje? het hondje kan geen trappen lopen. zal steeds maar weer nieuwe bessen, bladeren, takken en ander snoeigoed als neerslag moeten ontwijken onderaan de trap als de dichter in de weer is richting buurvrouw, koffie en grandmarnier. conclusie moet haast wel luiden – dichters hebben het goed, hondjes minder.

Opmerkingen
  • Casper: Technisch gezien staat hij ook aan de verkeerde kant van de trap.
Pom Wolff

pom: maar zo een struik snoei je toch niet – die prachtige rode besjes doen het in de herfst en de winter prachtig. dat is nog eens wat anders dan kaal. je ziet echt dat hondje het helemaal niet eens is met al dat gesnoei. de liters grandmarnier en dichters die aan de verkeerde kant van de trap staan. die intens droeve blik in hondjes ogen spreken boekdelen vol gedichten.

Pom Wolff

pom: ik kan me zo kwaad maken op mensen die de wensen van hondjes achteloos negeren en zich storten op eigen bezigheden. daar heb je de snoeischaar en hondje is helemaal vergeten. hondje bestaat gewoon niet meer. hondje houd je staartje naar beneden! want voor je het weet is je staart gesnoeid en weg. heb je dat ook nog voor je goede gedrag. die dingen beginnen altijd met een takje, met een besje maar eindigen veelal in een bloedbad.

Pom Wolff

pom: het werk schiet niet erg op dat mag ook nog worden opgemerkt. ik plaatste de foto tien uur geleden. en nog steeds staat de dichter merik van der torren triomfantelijk met de snoeischaar omhoog. er zit weinig schot in de snoeiwerkzaamheden. vannacht zal het te koud zijn om te snoeien. en hondje maar wachten. lief hondje!

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Laat een reactie achter