4X GOUD – Cartouche, Grootscholten, Labrie en van Boeckel winnen wint de enige echte virtuele – NIET ZONDER JOU – trofee op pomgedichten punt nl – een regel uit het prachtlied  ‘storm in een glas‘ van Trio Bier.

4X GOUD – Cartouche, Grootscholten, Labrie en van Boeckel winnen de enige echte virtuele – NIET ZONDER JOU – trofee op pomgedichten punt nl – naar een regel uit het prachtlied  ‘storm in een glas‘ van Trio Bier.

wedstrijd gesloten -het klassement is al gemaakt – ver voor de eindstreep is bereikt van half 11 – eren wij van hier 4 niet meer te overtreffen gedichten – 4X goud! dichters dankjewel voor insturen – de gouden dichters vandaag van harte! – goud voor Cartouche – met een waardig eerbetoon voor de dame met de paarse handjes – de lady van een nu door haar heengaan aangetast united kingdom – haar eenzaamheid onnavolgbaar vastgelegd. goud voor Etwin Grootscholten die met zijn gedicht natuurwetten aan de kant schuift – dit is nog nooit vertoond in de poëzie: een poëtisch maar tevens wiskundig bewijs dat er naast het niets wel degelijk nog iets van liefde bestaat –  overblijft. Goud ook voor Anke Labrie voor poëzie waarin herinneringen opleven in het leven van alledag. en goud voor Rik van Boeckel die zo subtiel de liefde wist te plaatsen in de boven ons mensen gestelde ruimte. dank ook aan de mannen van Trio Bier voor die prachtige en ingehouden gezongen inspiratie “niet zonder jou’- ik ga ze binnenkort zien in de roode bioscoop. natuurlijk in de hoop dat dit nummer daar gezongen zal worden.

• Elbert Gonggrijp – je bent er immers al. Ik hoef je niet te zoeken,
• Cartouche – ik heb ik u mogen kussen
• Rik van Boeckel – zonder jou is er leegte van sterren
• Etwin Grootscholten – het is wel van ons
• Vera van der Horst – iets dat zonder ons niet kan bestaan
• Erika De Stercke – is het thuiskomen in een kus 
• Anke Labrie – ik met jou 

wie wint de enige echte virtuele – NIET ZONDER JOU – trofee op pomgedichten punt nl? een regel uit het prachtlied  ‘storm in een glas‘ van Trio Bier.

Mijn gisteren

Jij bent overal. Alsof ik je ooit kwijt kon raken – langzaam ken ik jouw
verleden, moet ik eraan geloven dat liefde oorspronkelijk blijft – die
onvergelijkbare vergelijking hoe jij telkens standhoudt terwijl ik je
niet altijd weet. Hoe ideaal is dan ons geluk. In de armen van
mijn gisteren bepaal ik je –

de tijd aanhangig te maken, de aarzeling tot aanraking tijdig te staken,
want wat let me. Jij bent mij het meest lichamelijke dat mij als eerste
overkwam. We hebben elkaar, dat is een feit. Uit duizenden jou
herkennen, jouw gezicht weer te zien. Wat geeft het dan als
ik denk je niet te kunnen vinden –

je bent er immers al. Ik hoef je niet te zoeken,
je bent hier waar je staat, waar je gaat – overal
waarin ik je zeker weet –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den hoef,
woensdag 31 augustus 2022

‘je bent er immers al.’ de cruciale regel in dit gedicht – bijna op het lijf van de geliefde geschreven maar dan in het hoofd en met de pen van de verliefde. dichter neemt ons ademloos mee in zijn verwondering en overgave. ja dat is misschien wel het beste woord – een gedicht met overgave zoals de ware liefde ook overgave is. zeer persoonlijke overgave gedeeld met de lezer.