Ja, adoreren, er gaat maar weinig boven het prachtige werk, muziek en teksten van Bjorn, altijd weer genieten, in bewondering!
Bij deze nog een blijk van ‘adoratie’, kom ik het weekend wel mee door.
Met groet, in bewondering ook voor je niet aflatende ijver om de poëzie te blijven zien en koesteren!
Frans
Adoramus te
Niet dat het als diep geloven is
dat jij de enige en ware bent
het is wat ik al jaren zeker weet
in het licht van je ogen
ligt alle aandacht en liefde besloten
jij bindt en bewaakt wat ons drijft
hoe je met een blik
ziet wat er binnenin stormt
de tegenwind tot liggen verleidt
en ik die in mea culpa verdrink
met de hand op je hart
weet je mij te redden
als je zegt dat een wilde stroom
niet meer dan kabbelend water is
rimpels met een zin gladgestreken
zo ken jij mij en ken ik jou
een zegen zonder weerga
© FT 20.01.2024
een goede morgen Frans – ja het werk van bjorn van rozen is adembenemend – dank voor jouw gedicht met enige theosofische elementen – en voor het compliment aan pomgedichten dat ik onmiddellijk doorgeef aan de mensen van café eijlders die vandaag 25 jaar poëziepodium vieren – voor een café nabij het commerciële leidseplein in 020 – werkelijk iets uitzonderlijks – een verschilletje mag genoemd eijlders elke maand pomgedichten elke dag. hoe dan ook een feestelijk gouden eijlders podium vanaf 1400 uur vandaag een poëtisch feest – was deckwitz al stadsdichter geweest ze had er moeten zijn vanmiddag. Frans je gedicht is af en rond en compleet. een gedicht zoals een gedicht geschreven moet – een eerbetoon dichterlijk boven een alledaags eerbetoon uitgetild. ik zeg een gouden eerbetoon. goud en van harte!
- Frans Terken -het is wat ik al jaren zeker weet
- Cartouche – maak mij – week –
- Rob Mientjes – Ik ben niets zonder jou Mijn spiegel
- Rik van Boeckel – wij zeggen ja tegen alle volgende jaren.
wie wint de enige echte virtuele – schroom niet en adoreer – trofee op pomgedichten punt nl? we gooien alle trossen los van os, alle remmingen weg, wij van de pom schrijven nu eenmaal tot de dood erop volgt van de romantiek maar dan van de echte – die van door alles heen – als 2024 iets nodig heeft is het wel van dat – van een bjorn van rozen – die weet altijd en overal de toehoorder aan te raken – over ‘iemand die jou kent’ schrijven we dit weekend hier. over ‘iemand die je ziet’ – daar draait het om – schroom niet en adoreer deze week! op uw pom – dank je wel bjorn – u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
is er nog iemand die van mij houden wil
iemand die zegt:
je was lief voor me, die avond
je hielp me in het weten
hoe het was om naast je te zijn
in zo heel veel
in hoe je deed en altijd doet,
die kleine gebaren
waarin je me voor laat gaan bij een deur
in hoe je naast me zat en keek
zo mooi, meer dan mooi
iemand die zegt:
dat er een liefde in mijn leven was en is
die bijzonderder is dan alle liefdes die ik kende
bijzonderder dan liefdes die ik in boeken lees
om elke keer weer te kunnen kijken zoals die eerste keer
iemand die zegt:
dat de stilte in mij waarop ik altijd terug kan vallen
daar waar verder niemand is
waar ik ooit alleen met me zelf sprak
iemand die dan zegt: dáár ben jij en ga je niet
én dieper kan niet, dieper bestaat niet, lief
pomwolff
Doe mij maar
iemand zoals jij die me lezen kan
met één enkele blik, zelfs met de ogen dicht
weet wat mij beweegt
die haar vleugel uitstrekt – de rechter
waaronder, waarop ik me strekken kan
de melodie vind, het lied dat in me te trillen ligt
die me doet en laat
voelen hoe leven bedoeld is, geen tour de force maar d’ amour
ik en jij die demonen doorziet en me toont dat ze niet
meer zijn dan beelden van een blusbaar verleden
dat hand in hand kan gaan met vlammenvuur
dat het bloed verwarmt
iemand zoals jij
een lijf van ambrozijn, dichterlijke geest en hart
zoveel ruimer en verfijnder dan dat bange harde in mij
ja, doe maar
maak mij – week – zoals jij deed
en nog steeds doet in mij , mijn lief
200124 / Cartouche
prachtig aan de opdracht gehouden Cartouche. het lijkt alsof de dichter de woorden van bjorn van rozen tot in de haarvaten volgt – tot aan de demonen toe. zo zie je maar weer welke inspiratiebron pomgedichten kan wezen voor de brabantse poëzie.
Goedenavond Pom,Hier mijn bijdrage vol overtuiging en bewondering. Verwondering ook.
Groet et bon nuit,
Adorabel
Ik ben niets zonder jou
Mijn spiegel lacht terug
Een brede glimlach
Tong naar buiten
Body en soul in perfectie
Enkel satisfaction
Voetfetish en voodooblik
I am … dus ik ben
Mijn haren in de wind
Blowing obstacles
Stoer, charmant en aardig
Die gozer ben ik
Teil loopt vol
Onder uilenspiegel
Intelligent de eigenliefde
Ook dat nog
Mois je suis un roi
Roi de la mème
Au secours (red me)
Moi non plus
Rob Mientjes
zei ik Brabant – Rob heeft zich in het hart van de brabantse poëzie genesteld – het thema volledig naar zich zelf toegeschreven – zeer geestig – en heel modern – zoals zangeresjes zingen als een froukje – alleen maar over eigen eigenste eigen zelluf zelf en nog eens van het zelfde zelf en dat het erg is ja. met dat laatste steekt rob de draak. rob hier als koning in het diepst van zijn gedachten.
Zwevende akkoorden
Bewondering klimt uit het hart
over trappen waar jij boven staat
zachtmoedig verstaan wij antwoorden
als zwevende akkoorden van liefde
onderweg kijken wij naar de horizon
wandelen langs bossen in de wind
de tijd brengt ons zonder schroom samen
wij zeggen ja tegen alle volgende jaren.
Rik van Boeckel
20 januari 2024
heel mooi klein gehouden liefdeswandeling die we graag hier meeliepen – kleine lieflijke accenten heel graag ook gelezen – ’trappen waar jij boven staat”: MOOI! en soms is JA het mooiste woord.
