pomgedichten.nl – Pagina 134 – Pom Wolff – gedichten – nieuws

Rik van Boeckel op de weg terug

Goedemorgen Pom. Weer op het Spaanse vasteland in het stadje Mataró ten noorden van Barcelona reis ik verder naar Leiden. Met dichterlijke groet, Rik

**La noche de Mataró**

Onbekende straten houden de wacht
de eilanden in de open zee verdwenen
ruig hoog en bekend hip op korte tenen
het strand van Varador leidt de nacht in

na Ibiza Terra Eularia Mallorca Alcúdia
de voorbije kust van pijnbomen
slaapt in dromende gedachten
tijdens la noche de Mataró

het ritme van Benirrás trilt door
in de wonderschone nacht
de droom de melodie zeker zacht
zingende rotsen van Cap Negret

eiland van la hippe música
de aarde van Aguila stijgt in waarde
door Afrikaanse muziek en dans
tot aan de Ramblas van Barcelona.

Rik van Boeckel
Hotel Colon. Mataró
10 mei 2022

prachtig gedicht van Jeanine Hoedemakers unaniem op FB in liefde en warme waardering ontvangen: de tuin als veilige plaats om in weg te dromen

**Brief**

de langste – alhoewel – brief ooit
schrijf ik aan jou
hij bevat de tuin waarin
onkruid hardnekkig de kop
op blijft steken tussen de stenen
van het terras
.
het gras is meer een madeliefjesveld en
de prunus – maar dit weet je wel – is gestorven
.
de goudenregen wil gaan bloeien maar
gezonde groei belet hem, de blauwe regen daarentegen
groeit als kool maar bloeit niet
.
de vijver gaat hier weg
de haag tussen ons en de buren
het fluitfabriekje – je weet wel –
hij is dun, het woord armetierig valt me in
.
armetierig
.
zondag floot er een merel, vlak boven ons hoofd
wat klonk dat hard
veel mussen zien we hier niet meer
soms een vinkje, een enkele keer een roodborstje
wat duiven, kraaien, eksters
.
op het terras staat een nieuw zitje, nou ja nieuw
het stond in de kringloop, was net binnen gebracht
ik heb het zonder nadenken gekocht
.
het is groen, er bladdert verf vanaf, de tafel bleek stuk
vannacht droomde ik van een man waartegen ik zei dat ik
een beetje van hem hield, een beetje, herhaalde hij
in zijn ogen stond iets speciaals, ik omschrijf het nu
als teleurstelling maar misschien was het iets anders
.
we omschrijven elkaars handelingen vaak verkeerd
woorden komen anders over, ons toegeworpen blikken
vullen we zelf in
.
praten is lastig, de een zegt te veel, is te scherp, te klip en klaar
de ander zegt ja en denkt nee, weer anderen willen niet eens praten
maar vertellen anderen desondanks over de nooit gevoerde
gesprekken dat ze vervelend waren, ze weten zelfs precies waarom
.
de tuin is een heldin, met haar kan ik lange gesprekken voeren
ik durf gerust te zeggen tegen haar dat ze er niet uit ziet en het
kost me geen enkele moeite om het hoofd te buigen voor haar
.
het is mijn schuld, vertrouw ik haar toe, alles wat fout ging is
mijn schuld of wordt op mijn schouders gelegd
.
ik kleur mijn tuin niet in met oordelen en zij vertrouwt mij alles toe
haar ongelukkig bruin en de verpieterde verlangens om
eens grondig uit te pakken
.
ze is altijd thuis en weet precies wat ze aan me heeft
dat is liefde denk ik, liefde in haar zuiverste vorm.

Jeanine Hoedemakers

Peter Posthumus ietsje minder opgewekt vandaag: ‘dat het nooit is wat het zijn kan…’

Niet het leven
dat we leiden
maar dat ieder leven
uiteindelijk droef is

dat je nooit precies weet
waarom je gaat
voor wat je doet
dat het nooit is
wat het zijn kan
wat het beloofde

onbedoeld en onvolkomen
het schiet te kort
vooral in het vermijden
van het
onoverbrugbaar scheiden

Peter Posthumus

PETER BERGER: ‘Vrijheid. Festival. Hekken. Patat. Er wordt voorzichtig aan al wat gedanst….’

Vrijheid. Festival. Hekken. Patat. Er wordt voorzichtig aan al wat gedanst. Verlegen nog. Het is immers lang geleden. Fresku spits one liners: Je moet vechten voor je plek in deze roofstaat. Uh? Ja, de man heeft wat te zeggen. Maar goed, een danspasje kan je er wel op wagen. Dat hoort ook. Want het is er best gezellig. Op het malieveld. Op het festival achter hekken. Voor uw eigen veiligheid. Dat wel. Die hekken. Op het andere podium probeert men hardnekkig een feestje te bouwen. Het is immers een voorrecht om onze vrijheid zo lekker ontspannen in het zonnetje te mogen vieren. We moeten er bij wel bij stilstaan. Vrijheid? Daar hoort een feestje bij. Bob Marley? Uiteraard. Icons. Die mogen niet ontbreken. Claimen die hap. Het zijn onze helden. Immers. Een coverband mag je het alleen niet noemen. Dat zou heiligschennis zijn. Nee het is een tribute band. Ze doen hun uiterste best. Maar Bob is er niet bij. Ik loop nog maar eens een ommetje. Met Bob rondspokend in m´n kop: Are you satisfied with the life you´re living? Ik poets de plaat. Buiten staat een lange rij. Om erbij te mogen horen. Om vrij te zijn. Al is het maar voor even.

Peter Berger

we zijn op zoek naar het volgende gedicht van de week…. DITMAR BAKKER schreef het 5e gedicht van de week op pomgedichten punt nl!

dank aan alle dichters voor de ingezonden gedichten – over moeders, over boeren, over boerenmoeders en over de moeder aller boeren yvonne jaspers – kortom over de liefde schreven zij. HET GEDICHT VAN DE WEEK item biedt mij de gelegenheid om de dichter DITMAR BAKKER in het zonnetje van moeders dag te plaatsen. zijn bijdragen zijn zonder uitzondering van een constant hoog nivo. hij verdient een plaats in de eregalerij die we hier voeren – onder de drie puntjes rechtsboven op de frontpage. Ditmar Bakker DE vertegenwoordiger van de donkere romantiek – die uit zijn werken golft, de lezer overweldigt en de poëzieliefhebber met verbazing omringt. een vormdichter die vorm en inhoud tot eenheid weet te smeden zodat de lezer in zijn/haar interpretatie een heilige drie-eenheid van poëzie kan vervolmaken. (poëet/dichtwerk/lezer) – kortom geniet Ditmars goddelijke poëzie:

Liefde is niet alles: geen beschutting voor
de storm, niet eet- of drinkbaar ter verkwikking,
geen baken dat, als je de koers verloor,
uiteindelijk leidt tot beter lotsbeschikking.
Liefde tempert geen koortsen of verhoging;
al is gebrek eraan geen doodsvonnis,
toch doen wie onbemind zijn soms een poging
het leven te verlaten om ’t gemis.
’t Zou kunnen dat ik ooit zó destituut
en om verlossing smekend van de pijn,
volkomen gek van honger, resoluut
jouw liefde inzet om verlost te zijn,
of ruil voor brood de heugenis onzer nacht.
’t Zou kunnen. Het is niet wat ik verwacht.

***[D.B.]

ons ditmar weet het liefdesleed zo mooi te brengen dat je bijna – nou ja – het is een schrijver meneer wollofson roept de nieuwe bettie hier in de VU in mijn oor – u moet die schriftgeleerden en die dichters niet geloven. ze schrijven zo mooi om je het bed in te krijgen
en eenmaal daarin gebruiken ze hele andere woorden – gelooft u mij maar. o is dat zo? nieuwe bettie? heb je ervaring met dichters? zekers meneer wullufse. wij verplegen hier in de VU van alles en nog wat maar dichters vallen op een bepaalde manier altijd op. oja nieuwe bettie – is dat echt zo met dichters. ook bij dichter Ditmar denk je? nieuwe bettie knikte heftig. ja het is ook uitkijken geblazen met dichter ditmar hoor. die weet ook van de bloemetjes buiten zetten.

het is maar goed dat ik geen dichter ben nieuwe bettie! sprak ik nieuwe bettie op geruststellende toon toe.

Frans Terken: bij de boeren
Anke Labrie: op de koe
Ditmar Bakker: Liefde is niet alles:…
Jorge Bolle: Oer zoekt Au én MOEDERS
Ton Huizer: ter gelegenheid van de negentigste jaardag van de Rotterdams/Tsjechische dichteres Jana Beranová.
Ien Verrips: flatsj flatsj
Rik van Boeckel: In de stilte van de Spaanse nacht

moeders zo mooi bezongen door de onlangs overleden Jan Rot laten we maar even voor wie zij is of was. deze week geen wedstrijd maar we zijn wel op zoek naar het volgende **gedicht van de week** – de vorige keer leverde onze zoektocht twee juweeltjes – een van Cartouche en een van Merik van der Torren op –

kiezen we zondag HET GEDICHT VAN DE WEEK uit de ingezonden gedichten – en plaatsen we het gedicht in de eregalerij – voor alle gedichten van de week **klik op het bolletje met 3 puntjes rechts boven op de frontpage van pomgedichten punt nl** – commentaar als altijd verzekerd. gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina.

over moeder mag natuurlijk ook – maar dan moet het wel echt HEEL MOOI! of over boer zoekt vrouw – of boerin zoekt ook van alles – why not!

**Boerendroom**

‘Ik snurk niet ik droom
dat ik een tractor ben’
ik las het op de borst van
de boer bij een bezoek
aan de kaasboerderij

laat hem maar ronken
zei ik nog tegen de boerin
kom dromen wij ook
een lekker end weg
help ik je met melk en hooi

‘met liefde heet ik je welkom
zei ze – maar kom je voor koe-
knuffelen of kom je voor mij’

op de vruchtbare grond
zag ik wat genegenheid kan doen
tussen melk en hooi loeide een idylle

© FT 07.05.2022

zo een moment dat zomaar ineens ontstaat, er is, locatie eigenlijk niet belangrijk, omstandigheden eigen niet echt van belang – een moment van genegenheid – om mee te nemen – om aan terug te denken, om te beschrijven, om het vast te leggen – dat het er was.
droom of geen droom maakt in wezen ook niet uit.

**de koe**

wel met een brede sloot ertussen
blijft toch mijn lievelingsdier de koe
zo dromerig als zij kan kijken
terwijl ze loom het gras herkauwt

nooit heb ik haar betrapt op jagen
ze vreet geen andere dieren op
slechts het zwiepen van haar staart
als een vlieg haar te veel plaagt

akkers vruchtbaar door haar vlaaien
mensen schenkt ze gul haar melk
slachterijen laat ze bloeien
looiers krijgen huid en haar

geduldig dient ze als model
voor schilders en voor fotografen
een weiland wordt kaal zonder haar
én ‘boer zoekt vrouw’ zou niet bestaan

anke labrie

een ode aan de koe – in al haar hoedanigheden – anke schrijft precies op zoals het is met het beestje. die zwaaiende staarten, de zorgvuldig gedrapeerde vlaaien, ze liggen, ze eten, ze waaien en ze vlaaien. een hollands landschap vol van goedmoedigheid. het is niet de koe die de natuur verstikt en verstoft – het is de mens – caroline van der plas voorop – schilders uitgezonderd.

Jorge Bolle –

De Porno van de Lage Landen -Boer zoekt vrouw- heb ik al lang geleden met mijn stenen afstandsbediening uitgezet. De oorlog in Oekraïne of de bagger van Dercksen en consorten keek ik nog wel eens met een zakje chips en een wijntje. Maar dat boerenbedrog, de koren op de molen van het volk, voelde op mijn klompen aan als nog grotere volksverlakkerij als de rest. Het verdienmodelformat dat nog in de la ligt van die Mol moet heten: Oer zoekt Au.

Jorge Bolle

mooie ode aan de moeders door Jorge. de boerenmoeder yvonne jaspers echter krijgt er wel van langs. aan haar zitten wat onechte kantjes – jorge gaat duidelijk voor oprecht en oprecht. dat moeders moeten loslaten en dat dat toch misschien wel het moeilijkste is voor moeders – mooi getroffen.

Geschreven voor een liber amicorum ter gelegenheid van de negentigste
jaardag van de Rotterdams/Tsjechische dichteres Jana Beranová.
Het bundeltje werd haar kortgeleden aangeboden tijdens een feestelijke
bijeenkomst in boekhandel Donner.
De titel verwijst naar de Praagse lente. Bovendien zijn er wat elementen
van haar poëzie in het gedicht verwerkt.
Prettig weekend
Ton

**Een Rotterdamse lente**

Magnolia bloeide vroeg
dit jaar, gele narcissen
in plantsoenen
jong leven in de singels

maskers zijn gevallen
de stad herademt
in een sfeer van angst en
onzekerheid

een onuitroeibare plaag
verkrampte handen tot
vuisten
bruggen werden vernield

verbindingen zijn
verbroken
er vallen weer doden in
plaats van woorden

maar zolang vrede niet
vanzelfsprekend is
zullen dichters haar stilte
blijven vertalen

*Ton Huizer*

*hier past mij bescheidenheid – een waar eerbetoon aan een grootheid in de poëzie. dat dichters die specifieke stilte blijven vertalen – is een wereldregel – overal ter wereld geldig.*

stramme stand in megastal
                                         sloom sloffend in de wei
                                          met achter zich flatsj flatsj
                                          een spoor van koeienvlaai

                                          waterlanderig gestaar naar nergens
                                          loeiend geklaag om niks
                                          4 te vullen magen
                                          ik zeg koe ik zeg stikstof

                                          zwart en wit in groen en blauw
                                          in zonnig geurend zomergras
                                          koeienpoten badend aan de slootkant
                                          ik zeg koe ik zeg paulus potter

                                          sabbelende kinderkoetjes
                                          in de warme winterstal
                                          aan de dappere handjes
                                          van de kinderen uit de buurt

Ien Verrips

samen met het gedicht van Anke hierboven is het hollandse landschap wel compleet in poëzie vereeuwigd – de stier van potter met naam en toenaam genoemd- de vlaaien ook – een paar accenten toegevoegd – ik zeg als u buitenlanders op bezoek heeft en als ze nederland willen leren kennen gooi de koeien van labrie en verrips er maar in!

**De reizende tijd van de boer**

In de stilte van de Spaanse nacht
slaan dromen de bomen over
zij slapen verrassend zacht
rond de bedden van boerinnen

Aguila aarde reist naar het fruit
dat de boer met waarde verzamelt
op zijn groen gekoesterde akker
zo worden zijn dromen wakker

snaren laten vingers verhalen
vertalen van reizende jaren
hoe de boer zijn vrouw zocht
tussen dames van tedere vrede.

Rik van Boeckel
7 mei 2022

boer zoekt vrouw voor het gemak even verplaatst naar zuidelijke oorden – met een met zon overgoten touch de nacht in lijkt de dichter mede te delen – leven lucht licht en ruimte in de poëzie geblazen door Rik van Boeckel om met de dames van de tedere vrede fijngesnaard de nacht te genieten.

de gratis vrijdagochtend van Yvonne Koenderman: ‘Het weer is nu al lekker, de dag weer begonnen en dat allemaal gratis en voor niets. Fijn weekend alvast! …’

red: altijd gevaarlijk om een dag – in tijden van bezuiniging – uit te roepen tot een gratis dag – Yvonne beschrijft de gratis vrijdag – breng ze niet op idee-en lieve Yvonne – straks moeten we ook nog voor de dagen gaan betalen – maar deze vrijdag is nog gratis – geniet de dag!

Vrijdag ochtend. We mogen vandaag weer voor het drie maandelijks onderzoek naar het ziekenhuis en waar ik meestal toch enige spanning ervaar is de dag vandaag in alle rust begonnen. Koffie in de tuin na het rondje met het hondje. Hier en daar weer wat gezonde “onkruidjes” weggekaapt in het park voor de maaier er overheen gaat en in de eens zo kale voortuin gezet, die langzaam weer een weelderige wilde bloemenzee wordt met genoeg inhoud voor de bijtjes, vlinders en mijn kopje thee of zelfgemaakte pesto. Mijn man die van strak en symetrie houd heeft het al lang geleden opgegeven en geniet stiekem mee, ookal oppert hij ieder voorjaar dat de tuin aangepakt moet worden…gek genoeg gebeurd het nooit en tegen de tijd dat de kamille en daslook omhoog komen en de papavers hun eerste blaadjes laten zien houd het vanzelf op. Ik geniet nog even van de vroege morgen voor het ziekenhuis roept. Koffie in de tuin met het gezang van de vogels. Even nog geen nieuws, het zal ongetwijfeld niets positiefs zijn wat er uit de radio rolt. Voor nu gewoon lekker genieten. Ik verwacht geen rare dingen in het ziekenhuis. Het weer is nu al lekker, de dag weer begonnen en dat allemaal gratis en voor niets. Fijn weekend alvast!

Yvonne Koenderman

met dichterlijke groet uit prachtig IBIZA – Rik van Boeckel

**Ibiza** Naturaleza

De wind ademt natuur
Ibiza Naturaleza zo puur

groene aderen aan takken van de droom
de boom richt zijn waaiende vleugels op

een valt er om wind legt krom
muurtje van honderden stenen rust

driehoekige steeksels van hout
wijzen naar roodgrijze stapels

zo zingt de morgen van Naturaleza
het lied van wuivende bladeren.

Rik van Boeckel
Ibiza. Terra Aguila
5 mei 2022

boer(in) zoekt dingus

**boer zoekt maud**

wat enig zeg
kijk die koe nou toch
joaoaoa

en wat leuk zo heeeel leuk
al die stallen
joaoaoa

praat jij wel eens over je gevoel evert
noaoaoa

dat vind je best moeilijk he?
dat maakt je zo mooi zo echt ook
noaoaoa

kijk nou toch evert kijk haar poepen
joaoaoa –

leuk he!

pw

**boerin zoekt – tsja wat zoekt ze eigenlijk**

ze zit er mee in haar hoofd
het hoofd maakt overuren
of ze hem wel heeft gezien

je bent best gesloten
redden we het
ik leg je woorden in je mond

tsja
ja
tsja
ja

pw

ANTONY OOMEN: “hier werd verdriet niet gehuild…”

Dodenherdenking

hier stond het huis
hier woonde iemand
hier zat iemand in de gangkast
hier sloop iemand achterlangs

hier tikte iemand zachtjes tegen de deur
hier bracht iemand een pannetje soep
hier was nooit het licht aan
hier hoorde je elke druppel van de regen

hier werd iemand geboren
hier werd iemand geluidloos geboren
hier werd iemand met doeken gesmoord
hier werd nieuw leven

hier werd het leven gezoogd
hier werd verdriet niet gehuild
hier werd het kind verschoond
hier wist niemand hoe lang

hier bestond geen tijd
hier bestonden de uren uit dagen
hier tikte nooit de klok
hier kon het laatste uur

hier werd gelezen
hier werd geschreven
hier werd geschiedenis
hier werd iemand verraden

hier stond je verstand stil

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This:

Share This: