de langste – alhoewel – brief ooit schrijf ik aan jou hij bevat de tuin waarin onkruid hardnekkig de kop op blijft steken tussen de stenen van het terras . het gras is meer een madeliefjesveld en de prunus – maar dit weet je wel – is gestorven . de goudenregen wil gaan bloeien maar gezonde groei belet hem, de blauwe regen daarentegen groeit als kool maar bloeit niet . de vijver gaat hier weg de haag tussen ons en de buren het fluitfabriekje – je weet wel – hij is dun, het woord armetierig valt me in . armetierig . zondag floot er een merel, vlak boven ons hoofd wat klonk dat hard veel mussen zien we hier niet meer soms een vinkje, een enkele keer een roodborstje wat duiven, kraaien, eksters . op het terras staat een nieuw zitje, nou ja nieuw het stond in de kringloop, was net binnen gebracht ik heb het zonder nadenken gekocht . het is groen, er bladdert verf vanaf, de tafel bleek stuk vannacht droomde ik van een man waartegen ik zei dat ik een beetje van hem hield, een beetje, herhaalde hij in zijn ogen stond iets speciaals, ik omschrijf het nu als teleurstelling maar misschien was het iets anders . we omschrijven elkaars handelingen vaak verkeerd woorden komen anders over, ons toegeworpen blikken vullen we zelf in . praten is lastig, de een zegt te veel, is te scherp, te klip en klaar de ander zegt ja en denkt nee, weer anderen willen niet eens praten maar vertellen anderen desondanks over de nooit gevoerde gesprekken dat ze vervelend waren, ze weten zelfs precies waarom . de tuin is een heldin, met haar kan ik lange gesprekken voeren ik durf gerust te zeggen tegen haar dat ze er niet uit ziet en het kost me geen enkele moeite om het hoofd te buigen voor haar . het is mijn schuld, vertrouw ik haar toe, alles wat fout ging is mijn schuld of wordt op mijn schouders gelegd . ik kleur mijn tuin niet in met oordelen en zij vertrouwt mij alles toe haar ongelukkig bruin en de verpieterde verlangens om eens grondig uit te pakken . ze is altijd thuis en weet precies wat ze aan me heeft dat is liefde denk ik, liefde in haar zuiverste vorm.
Vrijheid. Festival. Hekken. Patat. Er wordt voorzichtig aan al wat gedanst. Verlegen nog. Het is immers lang geleden. Fresku spits one liners: Je moet vechten voor je plek in deze roofstaat. Uh? Ja, de man heeft wat te zeggen. Maar goed, een danspasje kan je er wel op wagen. Dat hoort ook. Want het is er best gezellig. Op het malieveld. Op het festival achter hekken. Voor uw eigen veiligheid. Dat wel. Die hekken. Op het andere podium probeert men hardnekkig een feestje te bouwen. Het is immers een voorrecht om onze vrijheid zo lekker ontspannen in het zonnetje te mogen vieren. We moeten er bij wel bij stilstaan. Vrijheid? Daar hoort een feestje bij. Bob Marley? Uiteraard. Icons. Die mogen niet ontbreken. Claimen die hap. Het zijn onze helden. Immers. Een coverband mag je het alleen niet noemen. Dat zou heiligschennis zijn. Nee het is een tribute band. Ze doen hun uiterste best. Maar Bob is er niet bij. Ik loop nog maar eens een ommetje. Met Bob rondspokend in m´n kop: Are you satisfied with the life you´re living? Ik poets de plaat. Buiten staat een lange rij. Om erbij te mogen horen. Om vrij te zijn. Al is het maar voor even.
dank aan alle dichters voor de ingezonden gedichten – over moeders, over boeren, over boerenmoeders en over de moeder aller boeren yvonne jaspers – kortom over de liefde schreven zij. HET GEDICHT VAN DE WEEK item biedt mij de gelegenheid om de dichter DITMAR BAKKER in het zonnetje van moeders dag te plaatsen. zijn bijdragen zijn zonder uitzondering van een constant hoog nivo. hij verdient een plaats in de eregalerij die we hier voeren – onder de drie puntjes rechtsboven op de frontpage. Ditmar Bakker DE vertegenwoordiger van de donkere romantiek – die uit zijn werken golft, de lezer overweldigt en de poëzieliefhebber met verbazing omringt. een vormdichter die vorm en inhoud tot eenheid weet te smeden zodat de lezer in zijn/haar interpretatie een heilige drie-eenheid van poëzie kan vervolmaken. (poëet/dichtwerk/lezer) – kortom geniet Ditmars goddelijke poëzie:
Liefde is niet alles: geen beschutting voor de storm, niet eet- of drinkbaar ter verkwikking, geen baken dat, als je de koers verloor, uiteindelijk leidt tot beter lotsbeschikking. Liefde tempert geen koortsen of verhoging; al is gebrek eraan geen doodsvonnis, toch doen wie onbemind zijn soms een poging het leven te verlaten om ’t gemis. ’t Zou kunnen dat ik ooit zó destituut en om verlossing smekend van de pijn, volkomen gek van honger, resoluut jouw liefde inzet om verlost te zijn, of ruil voor brood de heugenis onzer nacht. ’t Zou kunnen. Het is niet wat ik verwacht.
***[D.B.]
ons ditmar weet het liefdesleed zo mooi te brengen dat je bijna – nou ja – het is een schrijver meneer wollofson roept de nieuwe bettie hier in de VU in mijn oor – u moet die schriftgeleerden en die dichters niet geloven. ze schrijven zo mooi om je het bed in te krijgen en eenmaal daarin gebruiken ze hele andere woorden – gelooft u mij maar. o is dat zo? nieuwe bettie? heb je ervaring met dichters? zekers meneer wullufse. wij verplegen hier in de VU van alles en nog wat maar dichters vallen op een bepaalde manier altijd op. oja nieuwe bettie – is dat echt zo met dichters. ook bij dichter Ditmar denk je? nieuwe bettie knikte heftig. ja het is ook uitkijken geblazen met dichter ditmar hoor. die weet ook van de bloemetjes buiten zetten.
het is maar goed dat ik geen dichter ben nieuwe bettie! sprak ik nieuwe bettie op geruststellende toon toe.
Frans Terken: bij de boeren
Anke Labrie: op de koe
Ditmar Bakker: Liefde is niet alles:…
Jorge Bolle: Oer zoekt Au én MOEDERS
Ton Huizer: ter gelegenheid van de negentigstejaardag van de Rotterdams/Tsjechische dichteres Jana Beranová.
Ien Verrips: flatsj flatsj
Rik van Boeckel: In de stilte van de Spaanse nacht
moeders zo mooi bezongen door de onlangs overleden Jan Rot laten we maar even voor wie zij is of was. deze week geen wedstrijd maar we zijn wel op zoek naar het volgende gedicht van de week – de vorige keer leverde onze zoektocht twee juweeltjes – een van Cartouche en een van Merik van der Torren op –
kiezen we zondag HET GEDICHT VAN DE WEEK uit de ingezonden gedichten – en plaatsen we het gedicht in de eregalerij – voor alle gedichten van de week klik op het bolletje met 3 puntjes rechts boven op de frontpage van pomgedichten punt nl – commentaar als altijd verzekerd. gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina.
zo een moment dat zomaar ineens ontstaat, er is, locatie eigenlijk niet belangrijk, omstandigheden eigen niet echt van belang – een moment van genegenheid – om mee te nemen – om aan terug te denken, om te beschrijven, om het vast te leggen – dat het er was. droom of geen droom maakt in wezen ook niet uit.
de koe
wel met een brede sloot ertussen blijft toch mijn lievelingsdier de koe zo dromerig als zij kan kijken terwijl ze loom het gras herkauwt
nooit heb ik haar betrapt op jagen ze vreet geen andere dieren op slechts het zwiepen van haar staart als een vlieg haar te veel plaagt
akkers vruchtbaar door haar vlaaien mensen schenkt ze gul haar melk slachterijen laat ze bloeien looiers krijgen huid en haar
geduldig dient ze als model voor schilders en voor fotografen een weiland wordt kaal zonder haar én ‘boer zoekt vrouw’ zou niet bestaan
anke labrie
een ode aan de koe – in al haar hoedanigheden – anke schrijft precies op zoals het is met het beestje. die zwaaiende staarten, de zorgvuldig gedrapeerde vlaaien, ze liggen, ze eten, ze waaien en ze vlaaien. een hollands landschap vol van goedmoedigheid. het is niet de koe die de natuur verstikt en verstoft – het is de mens – caroline van der plas voorop – schilders uitgezonderd.
Jorge Bolle –
De Porno van de Lage Landen -Boer zoekt vrouw- heb ik al lang geleden met mijn stenen afstandsbediening uitgezet. De oorlog in Oekraïne of de bagger van Dercksen en consorten keek ik nog wel eens met een zakje chips en een wijntje. Maar dat boerenbedrog, de koren op de molen van het volk, voelde op mijn klompen aan als nog grotere volksverlakkerij als de rest. Het verdienmodelformat dat nog in de la ligt van die Mol moet heten: Oer zoekt Au.
Jorge Bolle
mooie ode aan de moeders door Jorge. de boerenmoeder yvonne jaspers echter krijgt er wel van langs. aan haar zitten wat onechte kantjes – jorge gaat duidelijk voor oprecht en oprecht. dat moeders moeten loslaten en dat dat toch misschien wel het moeilijkste is voor moeders – mooi getroffen.
Geschreven voor een liber amicorum ter gelegenheid van de negentigste jaardag van de Rotterdams/Tsjechische dichteres Jana Beranová. Het bundeltje werd haar kortgeleden aangeboden tijdens een feestelijke bijeenkomst in boekhandel Donner. De titel verwijst naar de Praagse lente. Bovendien zijn er wat elementen van haar poëzie in het gedicht verwerkt. Prettig weekend Ton
Een Rotterdamse lente
Magnolia bloeide vroeg dit jaar, gele narcissen in plantsoenen jong leven in de singels
maskers zijn gevallen de stad herademt in een sfeer van angst en onzekerheid
een onuitroeibare plaag verkrampte handen tot vuisten bruggen werden vernield
verbindingen zijn verbroken er vallen weer doden in plaats van woorden
maar zolang vrede niet vanzelfsprekend is zullen dichters haar stilte blijven vertalen
Ton Huizer
hier past mij bescheidenheid – een waar eerbetoon aan een grootheid in de poëzie. dat dichters die specifieke stilte blijven vertalen – is een wereldregel – overal ter wereld geldig.
stramme stand in megastal sloom sloffend in de wei met achter zich flatsj flatsj een spoor van koeienvlaai
waterlanderig gestaar naar nergens loeiend geklaag om niks 4 te vullen magen ik zeg koe ik zeg stikstof
zwart en wit in groen en blauw in zonnig geurend zomergras koeienpoten badend aan de slootkant ik zeg koe ik zeg paulus potter
sabbelende kinderkoetjes in de warme winterstal aan de dappere handjes van de kinderen uit de buurt
Ien Verrips
samen met het gedicht van Anke hierboven is het hollandse landschap wel compleet in poëzie vereeuwigd – de stier van potter met naam en toenaam genoemd- de vlaaien ook – een paar accenten toegevoegd – ik zeg als u buitenlanders op bezoek heeft en als ze nederland willen leren kennen gooi de koeien van labrie en verrips er maar in!
De reizende tijd van de boer
In de stilte van de Spaanse nacht slaan dromen de bomen over zij slapen verrassend zacht rond de bedden van boerinnen
Aguila aarde reist naar het fruit dat de boer met waarde verzamelt op zijn groen gekoesterde akker zo worden zijn dromen wakker
snaren laten vingers verhalen vertalen van reizende jaren hoe de boer zijn vrouw zocht tussen dames van tedere vrede.
Rik van Boeckel 7 mei 2022
boer zoekt vrouw voor het gemak even verplaatst naar zuidelijke oorden – met een met zon overgoten touch de nacht in lijkt de dichter mede te delen – leven lucht licht en ruimte in de poëzie geblazen door Rik van Boeckel om met de dames van de tedere vrede fijngesnaard de nacht te genieten.
red: altijd gevaarlijk om een dag – in tijden van bezuiniging – uit te roepen tot een gratis dag – Yvonne beschrijft de gratis vrijdag – breng ze niet op idee-en lieve Yvonne – straks moeten we ook nog voor de dagen gaan betalen – maar deze vrijdag is nog gratis – geniet de dag!
Vrijdag ochtend. We mogen vandaag weer voor het drie maandelijks onderzoek naar het ziekenhuis en waar ik meestal toch enige spanning ervaar is de dag vandaag in alle rust begonnen. Koffie in de tuin na het rondje met het hondje. Hier en daar weer wat gezonde “onkruidjes” weggekaapt in het park voor de maaier er overheen gaat en in de eens zo kale voortuin gezet, die langzaam weer een weelderige wilde bloemenzee wordt met genoeg inhoud voor de bijtjes, vlinders en mijn kopje thee of zelfgemaakte pesto. Mijn man die van strak en symetrie houd heeft het al lang geleden opgegeven en geniet stiekem mee, ookal oppert hij ieder voorjaar dat de tuin aangepakt moet worden…gek genoeg gebeurd het nooit en tegen de tijd dat de kamille en daslook omhoog komen en de papavers hun eerste blaadjes laten zien houd het vanzelf op. Ik geniet nog even van de vroege morgen voor het ziekenhuis roept. Koffie in de tuin met het gezang van de vogels. Even nog geen nieuws, het zal ongetwijfeld niets positiefs zijn wat er uit de radio rolt. Voor nu gewoon lekker genieten. Ik verwacht geen rare dingen in het ziekenhuis. Het weer is nu al lekker, de dag weer begonnen en dat allemaal gratis en voor niets. Fijn weekend alvast!
 zoekt dingus){kind=link}