Anne van Walravens brief voor de dinsdag: “eenzaam zijn we toch wel…’ – (vanmiddag Lisan Lauvenberg op de pom met zeer persoonlijke ontboezemingen)
waddenmeisje Karin Beumkes groet, leeft, vloekt, erft en ontmantelt – de maandag van beumkes op pomgedichten punt nl
Frans Terken wint de enige echte virtuele roelof hartplein trofee op pomgedichten – Cartouche zilver, Petra Maria brons.
- Frans Terken: koester de schatkist in je hoofd
- Petra Maria: en we noemen het vrijheid verdomme
- Cartouche: maakt dit hart, dit plein de mens
een verwoede strijd om de eremetalen goud zilver en brons deze week tussen de finalisten. de zondagochtendwedstrijd starten we langzaam maar zeer zeker weer op in deze maand augustus. in tijden van covid kunnen we niet zonder poëzie. het goud wordt gereserveerd voor Frans Terken. de wijze raad geschreven op het roelof hartplein 2020 zelf – nou ja zo lijkt het – in poëzie gelegde woorden vandaag in het zonnetje. doen we Cartouche zilver om zijn laatste 6 regels en Petra Maria brons – oprechte woede nooit weg in deze wereld die ze nederland noemen.
Abraham Von Solo in contemplatie: ‘Net als het schudden van een hand tegenwoordig. Het voelt of je bij de ondergrondse hoort en een strijdmakker tegenkomt…’
ook Merik van der Torren zet de jarige Mirjam Al in goddelijke bloemetjes: “hallelujah, looft den Heer”
gisteren mochten we hier op de site al vooruitlopen op de heuglijke dag ‘die je wist dat zou komen’ – een koninklijke dag – de enige echte koninginnendag: Mirjam Al tachtig jaren!! de dichter die haar het meest nabij staat Merik van der Torren laat zich natuurlijk niet onbetuigd en zet zijn Mirjam Al in de poëtische bloemetjes. hoewel merik niet echt een kerkelijk tiepje is – laat ik het zo stellen – de kerkelijkheid van een merik van der torren is nog nooit iemand opgevallen – prijst hij spontaan de Heer in zijn eerbetoon en felicitatie – moet kunnen in deze tijden van pride en vlaggenparades. hoe dan ook merik op woensdag is geheel ‘gewijd’ aan de goddelijke grootheid van de amsterdamse poëzie: MIRJAM AL.
Mirjam Al – amsterdamse dichteres – morgen 80: “op een dag hoor ik je stem en je antwoordt – die dag zal komen – die dag verzonken in de tijd”
Anne van Walraven aan zee
Karin Beumkes deze maandag met pure poëzie: ‘Neem hem in ogenschouw. Zoals hij daar voor je lag. Met dolgezwollen ogen…’
dichters winnen de enige echte virtuele – welkom in het leven hier – trofee op pomgedichten
- met bijdragen van opa: jij hongerlief, jij wonderlief – o MIO jij
- Frans Terken: dat het mooi en goed is een kleinood
- Anke Labrie: voor nu en later
- Cartouche: O kindekijn net geboren nieuw gezicht een en al
- Ditmar Bakker: ’t Is een mooi kind – een huid als alabaster, de haartjes zwanendons.
- Rik van Boeckel op ‘De zolder van opa” – met Robert Baarda. We hebben de voorstelling 2 seizoenen op scholen in Spijkenisse gespeeld.
- Petra Maria: van mijn armen tot mijn graf omsluit ik jou
- Lisan Lauvenberg?